Του Δρ Στέλιου Πλατή
Τι έγινε αλήθεια με όλες αυτές τις πολύ συγκεκριμένες προτάσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας όλο αυτό το διάστημα; Προτάσεις που έχουν υποβληθεί προς την κεντρική τράπεζα, τα πολιτικά κόμματα αλλά και την κυβέρνηση;
Η απάντηση που εισπράξαμε είναι ότι δεν συνάδουν με τη φιλοσοφία του προγράμματος στήριξης και γι’ αυτό προσκρούουν στην Τρόικα.
Σε μια Τρόικα, που προφανώς της έχει δοθεί αμαχητί η εξουσία και η δύναμη να απορρίπτει προτάσεις, να ακυρώνει νομοθετήματα προτού ακόμη τεθούν προς ψήφιση ή/και να επιπλήττει ακόμη και τους εκπροσώπους μας σε αυτή τη δημοκρατία.
Με τρόπο απροκάλυπτο πια και δίχως τα όποια έστω προσχήματα, προβάλλεται το γεγονός ότι ουσιαστικά είναι η Τρόικα που κυβερνά αυτό τον τόπο και όχι η εκλελεγμένη κυβέρνηση.
Μια κυβέρνηση που με σκοπό την προστασία της από το όποιο πολιτικό κόστος έχει οικιοθελώς έκδηλα εκχωρήσει την εξουσία. Ενώ μας παρουσιάζεται εσχάτως και ως προστάτιδα μας από τις Τροικανές επιβουλές: «Να πάει στον αγύριστο» μας είπαν ή «να μηνύσουμε την ΕΚΤ για τον ELA».
Βλέπετε, η Τρόικα δεν χρειάζεται να πείσει ψηφοφόρους ή να τηρήσει πολιτικές δεσμεύσεις. Δεν απαιτείται η νομιμοποίηση της δια της κάλπης ή της λαϊκής βούλησης. Και έτσι μπορούν να ρίξουν πάνω της όλα όσα οι πολιτικοί μας δεν έχουν το πολιτικό θάρρος να αλλάξουν, να εισηγηθούν ή να νομοθετήσουν. Με άλλα λόγια, να κυβερνήσουν!
Και εμείς αδιαμαρτύρητα παρακολουθούμε να καταλύεται μπροστά στα μάτια μας το δημοκρατικό μας πολίτευμα. Μέσα από τον υπερκερασμό της δύναμης και της αξίας της κοινωνίας και της πλειοψηφίας, αλλά και τη δημιουργία συνθηκών κάμψης των όποιων αντιστάσεων αφορούν μελλοντικά θέματα εθνικού συμφέροντος. Είτε αυτό αφορά στο φυσικό αέριο είτε στο κυπριακό.
Και επειδή εγώ δεν παίζω και ούτε θέλω να παίζω πολιτικό κρυφτούλι με την όποια Τρόικα, και επειδή όταν μιλάμε για θέματα εθνικού συμφέροντος, οφείλουμε να μιλάμε συγκεκριμένα και πρακτικά, αυτό που εισηγούμαι είναι την πολιτική απαγκίστρωση από την Τρόικα εδώ και τώρα.
Κάναμε ότι μας είπανε και πήραμε τα 3 δίς που χρειαζόμασταν για φέτος. Καλώς. Αυτά θα τους τα ξεπληρώσουμε στο ακέραιο. Αλλά, μέσα από τη διαδικασία αναδιάρθρωσης της κυπριακής οικονομίας και σημαντικών εξοικονομήσεων που εμείς θα επιλέξουμε και εμείς θα υιοθετήσουμε. Με βάση πάντοτε όμως τα δεδομένα και χαρακτηριστικά της κυπριακής κοινωνίας και οικονομίας.
Οι συμβολές τους ευπρόσδεκτες και καλοδεχούμενες. Ως συμβουλές, όμως. Όχι ως διατάγματα.
Εισήγησή μου είναι δηλαδή να αναλάβουμε εμείς ξανά τη διακυβέρνηση του τόπου. Και την ευθύνη φυσικά για τις πράξεις μας.
Και μην βιαστείτε να σκεφτείτε ότι τα χρήματα δεν μας φτάνουνε. Μην ξεχνάμε ότι η Τρόικα μας δίνει μόνο 10 δις για όλα τα ελλείμματα και τα ληξιπρόθεσμά μας δάνεια μέχρι το 2016. Τα υπόλοιπα, όσα και να’ ναι, θα τα καταβάλουμε εμείς. Μέχρι το τελευταίο σέντ.
Η εισήγηση είναι τόσο απλή και συγκεκριμένη: Από εκεί που θα βρούμε τα υπόλοιπα 30 τόσα δίς που μας χρέωσαν να βρούμε, ας βρούμε και τα 7 ή και 10 που θα μας έδιναν από το 2014 και μετά.
Λύσεις και πρακτικές και συγκεκριμένες, ιδιαίτερα στα χρηματοοικονομικά, πάντοτε υπήρχαν και πάντοτε θα υπάρχουν. Λύσεις που στην περίπτωσή μας να έχουν σαφέστατα καλύτερους οιωνούς και πιθανότητες επιτυχίας από τον καταστροφικό και υποτελή μονόδρομο της Τρόικας. Ενώ την ίδια στιγμή να εμπεριέχουν και το στοιχείο της αυτοκυβέρνησης της δημοκρατικής διαδικασίας και αξιοπρέπειας. Και φυσικά, να προστατεύουν την κρατική μας υπόσταση από τις επιβουλές μιας επικίνδυνης και ασταθούς Τουρκίας – όπως τόσο ξεκάθαρα αποδεικνύεται αυτές τις μέρες.
Αυτό που χρειαζόμαστε όμως για να πετύχουμε, είναι την κοινωνία των πολιτών να αρθεί στο ύψος των περιστάσεων. Όλους μας να δώσουμε δυναμικά το παρόν μας στον αγώνα που οφείλουμε να διεξάγουμε και να νικήσουμε, ως διαχειριστές του μέλλοντος των επόμενων γενεών.
Δρ. Στέλιος Πλατής
Οικονομολόγος
splatis@mapsplatis.com