Το ΑΚΕΛ, που έφερε ξανά τη φτώχεια στην Κύπρο, άργησε πολύ να θυμηθεί τους φτωχούς και τους… φτωχότερους

Οι σημερινές δηλώσεις του γ.γ. του ΑΚΕΛ και η γενικότερη στάση του κόμματος σχετικά με το Ελάχιστο Εγγυημένο Εισόδημα φανερώνουν ότι προτεραιότητά τους είναι η συστηματική και επί παντός επιστητού αντιπολίτευση, παρά η εποικοδομητική στάση μπροστά σε πολύ σημαντικές και ευεργετικές μεταρρυθμίσεις.

Αφού μάλιστα επιστρατεύει συνθηματολογικά ευφυολογήματα του τύπου «η Κυβέρνηση θα πάρει από τους φτωχούς για να δώσει στους φτωχότερους», μας αναγκάζει να του υπενθυμίσουμε ότι δεν είναι αυτή η Κυβέρνηση που μετά από δεκαετίες έφερε ξανά τη φτώχεια στην Κύπρο. Αν ήθελε το ΑΚΕΛ να αποτρέψει τις συνθήκες φτώχειας που άφησε στο τέλος της διακυβέρνησής του, θα είχε πάρει άλλα μέτρα εκτός από την ακατάσχετη πορεία προς τη πτώχευση…

Το ΑΚΕΛ, αν και το γνωρίζει, αρνείται να παραδεχτεί ότι η πολιτική της κοινωνικής εγγύησης ενός εισοδήματος για όλους είναι μια από τις πιο σημαντικές μεταρρυθμίσεις στη χώρα μας.

Για στενά κομματικούς λόγους, δεν έχει το θάρρος να αναγνωρίσει ότι η πρόταση του υπουργείου Εργασίας, Πρόνοιας και Κοινωνικών Ασφαλίσεων βασίζεται σε εξαντλητική μελέτη των δεδομένων, αλλά και σε τεχνοκρατική και επιστημονική εμπειρογνωμοσύνη που αντλήθηκε ανά το διεθνές.

Το ΑΚΕΛ προφασίζεται ότι δεν γνωρίζει πως αυτή η πρωτοποριακή αλλαγή που εισάγει η Κυβέρνηση θα εξορθολογίσει την κοινωνική πολιτική και θα φέρει τη βέλτιστη χρήση των διαθέσιμων πόρων, για το μεγαλύτερο δυνατό κοινωνικό και ανθρώπινο όφελος.

Το χειρότερο, μάλιστα, είναι ότι το ΑΚΕΛ, εφευρίσκοντας προσχήματα και προφασιζόμενο ανάγκη διαλόγου, αναζητεί ευκαιρίες για παρελκυστικές διαδικασίες που γνωρίζει ότι θα δημιουργήσουν προβλήματα όχι τόσο στην Κυβέρνηση, όσο στις δεκάδες χιλιάδες συμπολίτες μας που βρίσκονται σε ανάγκη και πρέπει το συντομότερο να ενταχθούν ομαλά και δίκαια στο νέο σχέδιο κοινωνικής προστασίας.

Είμαστε διατεθιμένοι, στα πλαίσια των κοινοβουλευτικών εργασιών, με κάλη πίστη, να συζητήσουμε λογικές εισηγήσεις και όλες τις βάσιμες παρατηρήσεις που θα κατατεθούν. Με αυτήν ακριβώς τη στάση και προσέγγιση έχουμε όμως υποχρέωση να απαντήσουμε και σε μηδενιστικές προσεγγίσεις σαν αυτή του κ. Άντρου Κυπριανού.