«Η κρίση της Ευρωζώνης οξυνόταν και πάλι ύστερα από τις καλοκαιρινές διακοπές. Η καγκελάριος Μέρκελ μετέβη στον Μόλδοβα, σε μία προσπάθεια να επεκτείνει την ευρωπαϊκή οικογένεια. Παιδιά πρόσφεραν τριαντάφυλλα, φορούσαν παραδοσιακά κοστούμια, τιμητική φρουρά, όλα όπως έπρεπε για την υποδοχή του υψηλού επισκέπτη. Και θύμιζαν έντονα την κομμουνιστική εποχή, μόνο που ήταν 21ος αιώνας.
Και αν η Γερμανίδα καγκελάριος, που έχει εξελιχθεί στην ισχυρότερη Γερμανίδα, από τότε που η Αικατερίνη η Μεγάλη κυβερνούσε τη Ρωσία, αισθάνθηκε μία ειρωνεία, την κράτησε για τον εαυτό της. Δεν μπορεί, όμως ,παρά να θυμήθηκε τα νιάτα της στην κομμουνιστική Ανατολική Γερμανία, όπου η μυστικοπάθεια και η κυριαρχία της μετριότητας, συνέβαλαν χωρίς αμφιβολία στην πτώση της.
Οι επικριτές της καγκελαρίου της καταλογίζουν ότι είναι υπερβολικά πραγματίστρια και στερείται οράματος. Το μόνο που την ενδιαφέρει, λένε, είναι να έχει τους ψηφοφόρους με το μέρος της, καθώς μπαίνει σε μία εκλογική χρονιά.
Στην πραγματικότητα, λόγω των σπουδών της στη φυσική, η Μέρκελ αντιλαμβάνεται ότι η Ευρώπη γερνά. Και ότι για να παραμείνει ανταγωνιστική, άρα αξιόπιστη, πρέπει να ξεπεράσει τα οικονομικά και νομισματικά της προβλήματα».
Ένα γλαφυρό, εξαιρετικό άρθρο των New York Times, για το προφίλ της Μέρκελ, όπου φιλοξενούνται και συνεντεύξεις ανθρώπων που τη γνώρισαν καλά και από κοντά. Όπως του Βόλφγκανγκ Νόβακ, πρώην συμβούλου του Γκέρχαρντ Σρέντερ. «Ως επιστήμονας δεν έχει όρια στη σκέψη της»,λέει.
Η δημοσιογράφος ΄Ιρβιν Ρολ, αποδίδει σε μεγάλο βαθμό την επιτυχία της στο επιστημονικό της μυαλό. Η Μέρκελ, λέει, αντιμετωπίζει την αποτυχία με επιστημονικό τρόπο: μία ανακάλυψη που δείχνει τι δεν πηγαίνει καλά.
Η Ρολ, στις πολυάριθμες προσωπικές επαφές που είχε μαζί της ,φαίνεται να ανακάλυψε τη ρίζα της αινιγματικής της έκφρασης: «Ναι», της είπε μία μέρα η Μέρκελ, «έχω διδαχτεί από την εποχή που στην Ανατολική Γερμανία μάθαμε να κρατάμε το στόμα μας κλειστό. Η στρατηγική αυτή ήταν απαραίτητη για την επιβίωσή μας. Και αυτό, συμβαίνει ακόμη»…