Παγκόσμια ημέρα της γυναίκας. Να γιορτάσουμε, πολύ ευχαρίστως. Αλλά τι ακριβώς;
Η αιρετική, για πολλούς εισαγωγή, έχει αιτίες…
Ναι, έχουν γίνει τεράστια βήματα από την αυγή του 20ου αιώνα…. Από τους αγώνες των “εργατριών ραψίματος” στην Νέα Υόρκη του 1857, τις παγκόσμιες κινητοποιήσεις για την κατάκτηση των βασικών – παιδεία, εργασία, ψήφο – τα αναγνωρισμένα επιτεύγματα των γυναικών ανά την υφήλιο… Δεν ισοπεδώνονται. Τιμώνται.
Το βουνό όμως παραμένει μπροστά μας, προκαλώντας μας να αναρριχηθούμε σε αυτό.
Φάνηκε τελικά πιο εύκολο ο άνθρωπος να κατακτήσει το φεγγάρι. Έγινε πραγματικότητα η NASA να κάνει βόλτες στον κόκκινο πλανήτη.
Και παρέμεινε δύσκολη η παραδοχή μίας πραγματικότητας… άντρες και γυναίκες, ναι, δεν είναι ίσοι.
Παρά το γεγονός ότι το ήμισυ του παγκόσμιου πληθυσμού είναι γυναίκες, τα δικαιώματα των γυναικών παραμένουν στο περιθώριο σαν ζήτημα «μειονότητας».
Η βία με βάση το φύλλο σε όλο τον κόσμο προκαλεί περισσότερους θανάτους από τον καρκίνο, τα τροχαία δυστυχήματα και τους πολέμους.
Σε χώρες της Αφρικής όπου ο πόλεμος κατασπαράσσει τις ζωές, είναι πιο ασφαλές να είσαι στρατιώτης παρά γυναίκα.
Γιατί το ζήτημα είναι να γιορτάζεις την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας, όχι στην Ευρώπη, αλλά σε χώρες που οι θρησκευτικές, κοινωνικές, πολιτικές και οικονομικές ερμηνείες παραμένουν στο σκοτάδι.
Αλλά και στις αναπτυγμένες ή υπό ανάπτυξη χώρες, η γυναίκα έχει να αντιπαλέψει προκαταλήψεις και αμφισβητήσεις που γαλούχησαν γενεές και πολιτισμούς. Αντιλήψεις που την κρατούν μακριά από τα κέντρα λήψης αποφάσεων, συνήθως σε ρόλο β΄. Καμία χώρα στον κόσμο δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι παρέχει τα ίδια δικαιώματα και ευκαιρίες σε γυναίκες και άνδρες.
Οι γυναίκες κάνουν τα δύο-τρίτα της εργασίας στον κόσμο. Έχουν ένα αμελητέο 10% του παγκόσμιου εισοδήματος και κατέχουν μόνο το 1% των μέσων παραγωγής.
Κατά μέσο όρο λαμβάνουν 30% – 40% χαμηλότερη αμοιβή από τους άνδρες για την ίδια εργασία.
Από τα 1,3 δισεκατομμύρια των ανθρώπων που ζουν σε ακραίες συνθήκες φτώχειας, η συντριπτική πλειονότητα είναι γυναίκες.
Είμαστε όλοι, ανεξαρτήτως φύλου, μέρος της λύσης. Η παγκόσμια ημέρα της γυναίκας πρέπει να γίνει αφύπνιση, έμπνευση, κίνητρο. Καταλύτης για απτά, θετικά βήματα προς χάρη των θυγατέρων μας, των εγγονών μας και των δικών τους παιδιών.
Προς χάρη των ανδρών, γιατί αυτός ο κόσμος δεν μπορεί να κάνει αλλιώς… ζει με τη συνύπαρξη.
