Το Σεπτέμβρη όταν θα ανοίξουν τα πανεπιστήμια δεν θα υπάρχουν στους καταλόγους των εγγεγραμμένων φοιτητών για πρώτη φορά εδώ και τουλάχιστον 40 χρόνια, τα ονόματα εκείνων που απλώς εγγράφονταν, διατηρούσαν τη φοιτητική τους ιδιότητα, αλλά φοιτητές δεν ήταν.
Με άλλα λόγια, στα μαθήματα δεν πήγαιναν πια, και οι περισσότεροι χρωστούσαν μαθήματα ακόμα και από το 1ο έτος των σπουδών τους.
Είναι γνωστοί ως οι «αιώνιοι φοιτητές» και, όπως προανήγγειλε ο Ελληνας Υπουργός Παιδείας Ανδρέας Λοβέρδος, το μακρύ ταξίδι τους στα πανεπιστήμια τελειώνει οριστικά εδώ. Εκτιμάται ότι θα διαγραφούν οριστικά τα ονόματα περίπου 200.000 τέτοιων φοιτητών.
«Από το 2007, αλλά και από το 2011 ενημερώθηκαν οι φοιτητές των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ που δεν είχαν ολοκληρώσει τις σπουδές τους, παραμένοντας επί πολλά χρόνια εγγεγραμμένοι σε αυτά τα ιδρύματα, πως θα διαγραφούν τον Σεπτέμβριο του 2014. Δόθηκαν μάλιστα από τα ανώτατα εκπαιδευτικά ιδρύματα και επιπλέον εξεταστικές περίοδοι. Φθάσαμε όμως στο νομοθετικά καθορισμένο χρόνο και έτσι ο νόμος θα εφαρμοστεί, δηλαδή θα διαγραφούν από τα Πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ όσοι δεν ολοκλήρωσαν τις σπουδές τους. Είμαστε σε συνεχή συνεννόηση με τα συντονιστικά όργανα των Πανεπιστημίων και των ΤΕΙ για την εφαρμογή της νομοθεσίας, που θα εξορθολογήσει τα ιδρύματα, δίνοντας νόημα στην έννοια του κύκλου σπουδών, αλλά και απαλλάσσοντάς τα από μια άνευ λόγου και νοήματος γραφειοκρατία», ήταν η πλήρης δήλωσή του.
Σε έρευνα που είχε πραγματοποιήσει η εφημερίδα «Τα Νέα» πριν από περίπου 4 χρόνια, στους περίπου 600.000 φοιτητές της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης στην Ελλάδα, σχεδόν 303.000 είναι εγγεγραμμένοι πέραν των κανονικών εξαμήνων φοίτησής τους. Αυτό, πολύ απλά σημαίνει ότι περίπου 1 στους 2 φοιτητές στην Ελλάδα δεν τελειώνει τις σπουδές του «στην ώρα του», και εκτιμάται από το Υπουργείο Παιδείας ότι εκείνοι που «τραβούν» τις σπουδές τους πέραν των 2 χρόνων από την κανονική διάρκειά τους, εμπίπτουν στον γενικό ορισμό των «αιωνίων», και σίγουρα ξεπερνούν το 50% των ήδη σε καθυστέρηση αποφοίτησης.
Αυτό το ιδιότυπο καθεστώς του «αιώνιου φοιτητή» δεν υπάρχει σε καμία άλλη χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε και, εννοείται, στην Αμερική.
Εκείνοι που αντιδρούν είναι οι ίδιοι οι «αιώνιοι», επικαλούμενοι το γεγονός ότι από τα πρώτα τους φοιτητικά χρόνια υποχρεώθηκαν να βγουν στην εργασία για να στηρίξουν τις οικογένειές τους, και τους βοηθά το σύστημα που τους επιτρέπει, όποτε μπορούν, να δίνουν τις εξετάσεις τους για να πάρουν κάποτε το πτυχίο.
Οι φοιτητές αυτοί έχουν την υποστήριξη των παρατάξεών τους, φοιτητικών και κομματικών, όλες από τον αριστερό χώρο.
Το Υπουργείο λέει ότι και μόνο η διεκπεραίωση των εγγραφών και η ανανέωση των φακέλων τους, είναι «μία γραφειοκρατία μεγάλη», που κοστίζει σε χρόνο και, βεβαίως, σε χρήμα.
Το ακαδημαϊκό προσωπικό που επικροτεί την διαγραφή των «αιωνίων» – διότι υπάρχει και μέρος του που αντιδρά σ’ αυτό – προσθέτει ως επιχείρημα ότι «ο φοιτητής που δεν προσέρχεται στα μαθήματά του και δεν περνά τις εξετάσεις του δημιουργεί αρνητική εικόνα για το Πανεπιστήμιο, μειώνοντας και έτσι το κύρος του».