Το αρνητικό και διαρκώς επιδεινούμενο ρεκόρ που καταγράφει η Κύπρος στην ανεργία, μόνο ως ιστορικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Είναι η πρώτη φορά, που οι αριθμοί παρουσιάζονται και είναι τόσο τραγικοί, ακόμη και σε σχέση με τη μαύρη περίοδο του 1974, όπου η ανεργία είχε περιοριστεί παρά το γεγονός ότι το 38% του κυπριακού εδάφους είχαν πάρει οι Τούρκοι.
Το ερώτημα είναι τι κάνει η κυβέρνηση και ο Δημήτρης Χριστόφιας για να περιορίσει αλλά και να προλάβει ακόμη μεγαλύτερη έξαρση ανεργίας στην κοινωνία.
Η ανεργία του τρίτου τριμήνου του 2012, σύμφωνα με τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας, εκτοξεύτηκε στο 12,2% με θύματα κυρίως τους νέους… στις ηλικίες από 15-24 ετών το ποσοστό αγγίζει το 26%.
Ο αρμόδιος Επίτροπος για την απασχόληση έχει δηλώσει σε όλους του τόνους ότι η Κύπρος, όπως και όλος ο Νότος της Ευρώπης θα πρέπει να βοηθηθεί επειγόντως και όχι στο απώτερο μέλλον, για να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά την κατάσταση.
Απευχόμαστε ο Δημήτρης Χριστόφιας να παραπέμπει τη λήψη μέτρων στο «απώτερο μέλλον», στο οποίο, όπως διαφαίνεται, την «καυτή πατάτα» της ανεργίας θα έχει να αντιμετωπίσει η νέα εκλεγμένη κυβέρνηση… Μόνο που τότε, όπως όλα δείχνουν, οι αριθμοί θα έχουν γίνει αδυσώπητοι…