Σήμερα θα μιλήσουμε για κάποιους από τους σαράντα κλέφτες.
Προς αποφυγή παρεξηγήσεων θα πρέπει να πούμε ότι όταν λέμε κλέφτες δεν εννοούμε κλέφτες του κοινού ποινικού δικαίου. Εννοούμε ένα είδος παρέας, σωματείου, συμμορίας. Όπως οι αρματολοί και κλέφτες της ελληνικής επανάστασης. Μόνο που αυτοί είναι αμαρτωλοί και κλέφτες.
Ο “Οδοντοστοιχίας” ή το “αστραφτερό χαμόγελο”
Παλιός και πιστός φίλος του Αλή Μπαμπά. Μιλούσε πολύ και του άρεσε να χρησιμοποιεί εκφράσεις που, εκτός από τον ίδιο, ελάχιστοι καταλάβαιναν. Κυρίως βαθυστόχαστους νομικούς όρους όπως “ανομιμοποίητος κουστωδός” και πολλά άλλα τέτοια. Φαίνεται ότι τρέφει ιδιαίτερη συμπάθεια σε Γενικούς Εισαγγελείς, νυν και πρώην. Για το νυν είπε, μόλις αφυπηρέτησε, ότι “παραμένει εγωκεντρικότατα κολλημένος σε διαχρονικά και αντιφατικά λανθασμένες πρακτικές και τακτικές” ή ότι “μέσα από την αλαζονεία και την ‘παντογνωσία’ του πολύ στραβά αρμενίζει”.
Μεγάλη του αδυναμία τα δόντια. Θέλησε να τα ομορφύνει και να χρεώσει γι’ αυτό τα οικονομικά του μικρού κρατιδίου. Κρίμα που ο φάκελος του αρμόδιου υπουργείου χάθηκε, άνκαι κανένας δεν κατηγορήθηκε γι’ αυτό.
Κίνησε αγωγή στη Δημοκρατία και ο νυν Γενικός Εισαγγελέας “εγωκεντρικότατα κολλημένος σε διαχρονικά και αντιφατικά λανθασμένες πρακτικές και τακτικές” δέχτηκε απαράδεκτο συμβιβασμό για κάμποσες χιλιάδες ευρώ.
Ο “Τελάλης”
Σχετικά νέος φίλος του αρχηγού, αφού προηγουμένως ανήκε σε, ή φλέρταρε όλες σχεδόν τις φυλές του κρατιδίου. Εύσωμος και παλιά καραβάνα ανέλαβε τις επικοινωνίες γι’ αυτό ονομάστηκε και “τελάλης”. Το όνομα του ακούστηκε σ ένα δυό συναλλαγές του οργανισμού του οποίου ηγείτο, αλλά ο ίδιος αρνείται κάθε ανάμειξη. Στο κάτω κάτω τι σημασία έχουν μερικά εκατομμύρια πάνω ή κάτω. Μόλις ο Αλή έγινε παρελθόν προσπάθησε, ανεπιτυχώς, μέσω γνωριμιών, να πλησιάσει τον μπλε σεΐχη. Αναμένουμε, με αγωνία, θα πρέπει να παραδεχτούμε, τη συνέχεια αυτής της ιστορίας.
Αρκετά για την ώρα. Θα επανέλθουμε.
Χαλιμά