Κύριε Γιωρκάτζη, δεν ακούς, θα φας τα μούτρα σου…
Εμείς βλέπαμε την «κολοσυρμαθκιά της κουφής», εσύ όχι.
Εμείς στα λέγαμε ακριβώς δύο εβδομάδες πριν με το άρθρο μας που τιτλοφορήθηκε «Πρωτεύουσα γκέτο αλλοδαπών και τοπική αρχή «φάντασμα», εσύ όμως δεν άκουγες.
Και δυστυχώς δικαιωθήκαμε κ. Δήμαρχε της Λευκωσίας, αγαπητέ κατά τα άλλα Κωνσταντίνο Γιωρκάτζη.
Καθόλου έκπληξη…
Η χθεσινή τραγική είδηση για άγριο καυγά στην πλατεία Σολωμού για μια διαδρομή λεωφορείου, με αλλοδαπούς να μαχαιρώνουν τον υιό του οδηγού του λεωφορείου ο οποίος «τόλμησε» να τους πει ότι είναι εκτός υπηρεσίας, δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία. Μακάρι να ήταν έτσι. Ήταν όμως η με μαθηματική ακρίβεια κατάληξη της ανυπαρξίας αστυνόμευσης του ιστορικού κέντρου της πρωτεύουσας και της έλλειψης παρέμβασης από το Δήμο στην γκετοποίηση της περιοχής.
Επεισόδιο που ήλθε να προστεθεί σε σοβαρά προηγούμενα με απίστευτους καυγάδες, απόπειρες δολοφονιών και δολοφονίες, ακόμη και δράση φατριών αλλοδαπών που έχουν χωρίσει το ιστορικό κέντρο σε περιοχές ευθύνης παρακαλώ.
Γράφαμε στις 15 του Οκτώβρη τα εξής:
«Τους τελευταίους μερικούς μήνες σημειώθηκαν δύο απόπειρες δολοφονίας ακριβώς εκεί. Στο ιστορικό κέντρο. Πέριξ του γνωστού από πριν την εισβολή «μακρύδρομου». Της σημερινής Λήδρας. Πέριξ της Ονασαγόρου. Πέριξ της πλατείας του ΟΧΙ. Πέριξ της Λαϊκής γειτονιάς. Των δρόμων που 9 στους 10 είναι αλλοδαποί και που συμπεριφέρονται ωσάν να τους ανήκουν. Της περιοχής – σήμα κατατεθέν της πρωτεύουσας – που όμως κατάντησε να απωθεί τον οποιονδήποτε. Από φόβο; Ίσως. Από αντίδραση; Σίγουρα.»
Ξυπνάτε…
Ο Δήμος Λευκωσίας, το Υπουργείο Εσωτερικών, οι διωκτικές αρχές, φέρουν τεράστια ευθύνη. Η Λευκωσία, η τελευταία μοιρασμένη πρωτεύουσα της Ε.Ε δεν σηκώνει άλλη αφέλεια, ανευθυνότητα, άγνοια. Χρειάζεται πλάνο ανάπτυξης και κίνητρα απογκετοποίησης. Ουδείς είπα να ριχθούν οι αλλοδαποί στα γκουλάγκ. Κανείς όμως δεν ανέχεται γκετοποίηση του ιστορικού κέντρου σε σημείο που να αποτελεί άβατο.
Το παράδειγμα των Εξαρχείων στην Αθήνα είναι τόσο κοντινό. Και το πόσο μεγάλο πρόβλημα έχει γίνει εν τη απουσία παρέμβασης για χρόνια, έπρεπε να ήταν παράδειγμα προς αποφυγή.
Ίδωμεν και κρίνωμεν κύριε Γιωρκάτζη.