Του Λευτέρη Χριστοφόρου*
Είναι γνωστό ότι οι συνθήκες, ανάληψης διακυβέρνησης του τόπου από τον Πρόεδρο Αναστασιάδη, ήταν οι πιο τραγικές για την ιστορία του τόπου από το 1974 μέχρι σήμερα τόσο σε οικονομικό όσο και σε εθνικό επίπεδο. Η πρώτη προτεραιότητα, ύψιστης σημασίας ήταν η διάσωση του τόπου από τη βέβαιη χρεωκοπία στην οποία οδήγησαν τον τόπο αυτοί που κατακρίνουν ανερυθρίαστα νυχθημερόν και ζητούν και τα ρέστα από τη σημερινή κυβέρνηση.
Ευτυχώς για τον τόπο και το μέλλον των επόμενων γενιών, η παρούσα κυβέρνηση διέσωσε τον τόπο από την άτακτη οικονομική χρεωκοπία που μετά βεβαιότητος θα οδηγούσε και σε χρεωκοπία και την εθνική μας υπόθεση.
Δεν πρόκειται να ανατρέξω στην ιστορία της χρεωκοπίας και διάσωσης αλλά ένα είναι δεδομένο ότι ο βασικός στόχος της παρούσας κυβέρνησης επιτεύχθηκε με τεράστια οφέλη για το τόπο. Αυτό το μεγάλο επίτευγμα ισοπεδώνεται καθημερινά απ’ αυτούς που ευθύνονται για τα οικονομικά και κοινωνικά αδιέξοδα του τόπου. Παρά ταύτα αυτή η κυβέρνηση συνεχίζει τη προσπάθεια για να επαναφέρει την Ανάπτυξη στον τόπο που κάποιοι άλλοι σκότωσαν, να ξαναφέρει τις χαμένες θέσεις εργασίας που κάποιοι εν ονόματι φιλεργατικών πολιτικών κατόρθωσαν να αυξήσουν την ανεργία αντί την εργασία, να ξανακτίσει το διαλυμένο κοινωνικό κράτος και να εξυγιάνει το καταχρεωμένο κυπριακό κράτος ξαναδημιουργώντας πλεονάσματα στη θέση των τεραστίων ελλειμμάτων.
Αντί υπεύθυνα και η αντιπολίτευση να συνεισφέρει σ’ αυτή την προσπάθεια ανασυγκρότησης της χώρας επιστρατεύει καθημερινά συνθήματα, λαϊκιστικές κορώνες, ανέξοδη φθηνή μηδενιστική κριτική καθώς και άστοχες ενέργειες που φέρνουν σε κίνδυνο την έξοδο της χώρας από την οικονομική κρίση και το μνημόνιο.
Είναι άδικο ενώ η κυβέρνηση και ο τόπος δίνουν σκληρή μάχη για τα δίκαια του τόπου τόσο σε οικονομικό όσο και σε εθνικό επίπεδο, ενώ ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας κινητοποιεί όλες του τις δυνάμεις και αγωνίζεται και πάει από το Νταβός μέχρι τις Αραβικές Χώρες, από την επερχόμενη επίσκεψη στη Ρωσία μέχρι την Ευρώπη δίνοντας τη μάχη της Κύπρου και των Εθνικών Δικαίων, κάποιοι άλλοι από την ίδια στιγμή κυνηγώντας μικροκομματικά οφέλη δίνουν την επικοινωνιακή μάχη από τα κομματικά τους γραφεία.
Λυπάμαι πραγματικά όταν βλέπω τον πρόεδρο και την κυβέρνηση κάτω από αντίξοες συνθήκες να προσπαθούν εκ του μηδενός να ξαναφέρουν την Πρόοδο, την Ευημερία και την Ανάπτυξη στον τόπο και αντί να συμβάλλουν όλοι σ’ αυτή την εθνική προσπάθεια, η αντιπολίτευση να επιδίδεται μόνο στο πετροβόλημα χωρίς να καταθέτει προτάσεις και λύσεις.
Φαίνεται τελικά ότι αυτό που έχει σήμερα ανάγκη ο τόπος δεν είναι καλύτερη κυβέρνηση, γιατί αυτή η κυβέρνηση είναι καλή και παράγει έργο, αλλά μάλλον χρειάζεται καλύτερη Αντιπολίτευση.
*Αναπλ. Πρόεδρος ΔΗ.ΣΥ. – Ευρωβουλευτής