Ένα από τα πιο χαρισματικά παιδιά στο χώρο των ΜΜΕ. Επικοινωνιακός, έξυπνος, με καλή διάθεση πάντα. Γνωριζόμαστε σχεδόν δεκαπέντε χρόνια. Είχαμε συνεργαστεί κάτω από την ίδια τηλεοπτική στέγη και πολλές φορές συναντηθήκαμε στο πλαίσιο του τηλεοπτικού ρεπορτάζ. Έχει ένα δικό του στυλ στο να μεταφέρει αυτά που θέλει να σου πει, ήρεμος και πολλές φορές σκληρός με τις λέξεις στην προσπάθεια του να είναι ξεκάθαρος με τον συνομιλητή του.
Μια βόλτα στα σοκάκια της παλιάς Λευκωσίας ήταν η αφορμή να θυμηθούμε το ξεκίνημα του Δ. Τοκκαρή, σημερινό Αναπληρωτή Διευθυντή του Σίγμα. Ξεκίνησε στο κανάλι με την έναρξη του σήματος του καναλιού το 1995, τότε ως τμηματάρχης σκηνοθετών. Έζησε τις δόξες, τις «πτώσεις» ομαλές και ανώμαλες του καναλιού, ανέδειξε ταλέντα και έκανε την ζώνη των 7.30 απροσπέλαστη για τους άλλους.
Ποια από τις παραγωγές σου θυμάσαι με νοσταλγία και γιατί;
Με νοσταλγία τους «Τάκκους» επειδή ήταν η πρώτη σειρά που επιμελήθηκα, στα “χρόνια της αθωότητας” της κυπριακής τηλεόρασης. Επίσης το ξεκίνημα της πρώτης μου δραματικής σειράς «Σε Φόντο Κόκκινο».
Πολύς λόγος γίνεται για μη ποιοτικές δουλειές στην τηλεόραση τα τελευταία χρόνια. Ποια η άποψη σου και αν τολμούσες να κάνεις μια πρόβλεψη για το χώρο των ΜΜΕ ποια θα ήταν αυτή;
Η τηλεόραση, όπως το θέατρο και ο κινηματογράφος, θα έχει πάντα και καλές προσπάθειες αλλά και ακαλαίσθητες. Συχνά μια παραγωγή εξαρτάται από τη συνάρτηση φαντασίας και προϋπολογισμού. Αν ο προϋπολογισμός γίνει πολύ χαμηλός τότε τα πράγματα γίνονται πολύ δύσκολα. Οπότε αν η οικονομική κρίση γίνει πιο βαθιά ενδέχεται να δούμε πισωγυρίσματα στην κυπριακή τηλεόραση, η οποία ομολογουμένως έκανε μεγάλα βήματα προόδου τα τελευταία χρόνια.
Πιστεύεις ότι λόγω κρίσης υπάρχει το ενδεχόμενο να δούμε μεγάλα κανάλια να κλείνουν;
Δυστυχώς με τα νέα δεδομένα έχουμε περισσότερα ΜΜΕ από όσα μπορεί να αντέξει το μέγεθος της αγοράς μας, οπότε η συρρίκνωση κάποιων είναι αναπόφευκτη.
Εσύ τι επιλέγεις να παρακολουθείς;
Μου αρέσουν ιδιαίτερα τα αμερικανικά δραματοποιημένα ντοκιμαντέρ
Έγινες στόχος τηλεκριτικών για το τελευταίο σου τηλεοπτικό εγχείρημα «Επτά ουρανοί και σύννεφα αλήτες», θεωρείς ότι όσα καταλογίζουν στην συγκεκριμένη παραγωγή είναι δίκαια;
Έδωσα κομμάτι του εαυτού μου στη σειρά « 7 ουρανοί και σύννεφα αλήτες» που θεωρώ ένα ταξίδι στα βαθιά της ανθρώπινης ψυχής. Πιστεύω ότι δημιουργήθηκε κάτι πολύ αξιοπρεπές μέσα από μεγάλες δυσκολίες και ένα πολύ χαμηλό προϋπολογισμό που κατά καιρούς μας ανάγκασε σε οδυνηρούς συμβιβασμούς. Η κριτική -ακόμη και η πλέον κακοπροαίρετη- είναι δικαίωμα όλων. Στο τέλος της ημέρας μας αναγκάζει να γίνουμε καλύτεροι. Την σκληρότερη και κατά καιρούς πιο άδικη κριτική μου έκανε κάποιος που συμπαθώ σαν άνθρωπο και εκτιμώ σαν επαγγελματία επειδή μου αρέσει ο τρόπος γραφής του. Θα ακουστεί παράξενο, αλλά θεωρώ πως του οφείλω ένα μεγάλο «ευχαριστώ» γιατί με “ανάγκασε” να βελτιωθώ και να ωριμάσω σαν σεναριογράφος. Πιέζω τον εαυτό μου να μην ξεχνά πως η κριτική, ακόμη κι όταν με στενοχωρεί, κρύβει σχεδόν πάντα κάποιες αλήθειες.
Αν ανοίξει κάποιος το συρτάρι του γραφείου σου με το χέρι στην καρδιά πόσες «ιδέες» βρίσκονται εκεί μέσα;
Όλες οι ιδέες και προτάσεις για νέες παράγωγες που είχα στο συρτάρι έχουν περάσει πια στα χέρια του νέου Διευθυντή Τοπικών Παραγωγών Σάββα Χατζηγεωργίου…
Ποιοι οι προσωπικοί σου στόχοι για την ερχόμενη τηλεοπτική χρονιά;
Για πρώτη φορά ο στόχος μου για την επόμενη τηλεοπτική χρονιά δεν έχει να κάνει με νούμερα τηλεθέασης. Θέλω μόνο να ανακάμψει το τηλεοπτικό πεδίο ώστε άτομα που έχασαν τη δουλειά τους να επαναπροσληφθούν. Δυστυχώς με τα υφιστάμενα δεδομένα ο στόχος αυτός δεν φαίνεται πολύ εφικτός.
Έχεις καταλήξει σε κάποιο προγραμματισμό;
Είναι πολύ νωρίς για προγραμματισμό, περιμένουμε πρώτα να δούμε πόσο πιο στριμωγμένοι θα βρεθούμε απ’ τα νέα οικονομικά δεδομένα.
Το ξέρεις ότι οι αναρτήσεις σου στο FB προκαλούν ποικίλα σχόλια και ειδικά για τα θέματα που προκύπτουν σχετικά με τις αποφάσεις της ΑΗΚ. Θα συνεχίσετε να τους «Πολεμάτε»;
Το Facebook είναι όντως ένας τρόπος μέσω του οποίου επικοινωνώ με γνωστούς και άγνωστους φίλους επί καθημερινής βάσης. Προσπαθώ να κάνω τον κόσμο να χαμογελάσει, έτσι πολλές αναρτήσεις μου είναι χιουμοριστικές, αλλά συχνά υπάρχουν και οι πιο καυστικές. Όσον αφόρα την ΑΗΚ πρέπει να ξεκαθαρίσω πως δεν είχα ποτέ κάτι εναντίον των εργαζομένων στην ΑΗΚ. Αυτό που πολεμούσα ήταν την στάση των διοικούντων, οι οποίοι αδικούσαν τόσο τον κύπριο πολίτη/καταναλωτή όσο και τους ίδιους τους εργαζομένους στην ΑΗΚ.
Πόσο σε έχει αλλάξει ο ερχομός των διδύμων και ποια η μεγαλύτερη σου ανησυχία.
Οι κόρες μου (Σοφία και Στεφανία) είναι το οξυγόνο μου σε αυτές τις πολύ δύσκολες εποχές που ζούμε. Η μεγάλη μου αγωνία είναι πως χωρίς να φταίνε γεννήθηκαν χρεωμένες με κάποια δισεκατομμύρια. Είμαι όμως σίγουρος πως αν παραμερίσουμε μικροκομματικές σκοπιμότητες και δράσουμε ενωμένοι θα τα καταφέρουμε να ανακάμψουμε.
Βρισκόμαστε λίγα βήματα πριν την απόφαση του δικαστηρίου για την δολοφονία του Άντη Χατζηκωστή. Όλοι γνωρίζουμε την σχέση που είχατε… πραγματικά έχει περάσει μια μέρα χωρίς να σου λείπει;
Δεν θα ήθελα να πω οτιδήποτε για τη δίκη αφού εκκρεμεί η απόφαση του δικαστηρίου. Ο Αντης ήταν για μένα σαν αδελφός και είναι όντως δύσκολο να περάσει έστω και μια μέρα χωρίς να τον σκεφτώ. Χάθηκε, με τον πιο άδικο τρόπο, ένας άνθρωπος που θα ήταν φοβερά χρήσιμος στον τόπο μας σε αυτούς τους δύσκολους καιρούς. Μας περιμένει με το γνωστό χαμόγελο του στους ουρανούς.
Της Νικολέτας Χρήστου