Η σημερινή κρίσιμη εθνική, οικονομική και πολιτική συγκυρία απαιτεί αξιοποίηση του βασικού διαχρονικού μηνύματος του Μακαρίου που υπήρξε η εμμονή σε στόχους και αρχές, με τακτική που δεν αναιρεί τις βασικές εθνικές επιδιώξεις, δήλωσε ο Πρόεδρος της Βουλής Γιαννάκης Ομήρου.
Μιλώντας σε εκδήλωση Μνήμης και Τιμής για τον Αρχιεπίσκοπο Μακάριο Γ’, που διοργανώθηκε από τη Βουλή με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 χρόνων από τη γέννησή του, ο κ. Ομήρου είπε ότι ενώ η Τουρκία εμφανίζεται ως δήθεν επειγόμενη για λύση, η ε/κ πλευρά αντιμετωπίζει νουθεσίες και πιέσεις.
«Τι εννοούν όσοι δηλώνουν ανερυθρίαστα ότι πρέπει να αξιοποιηθεί, ως ευκαιρία, η οικονομική κρίση, για να λυθεί το Κυπριακό και το ζήτημα των ενεργειακών πόρων της Κύπρου;» διερωτήθηκε ο κ. Ομήρου.
Δήλωσε παράλληλα ότι η πλευρά μας αποδοκιμάζει και απορρίπτει αυτού του είδους τις απαράδεκτες προσεγγίσεις που προσβάλλουν βάναυσα το λαό.
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος της Βουλής ανέφερε ότι η απότιση τιμής στη μνήμη του μεγάλου ηγέτη σημαίνει «να αντλούμε παράδειγμα από την αγωνιστική του πορεία και να σηκώνουμε με σεβασμό την κιβωτό με τις εντολές του».
Είπε ότι 39 χρόνια από την εθνική τραγωδία του 1974, το καθήκον μας είναι να παραμείνουμε σε εγρήγορση και κινητοποίηση σε όλη την κλίμακα του Ελληνισμού για τη διασφάλιση των αναπαλλοτρίωτων δικαιωμάτων της πατρίδας και του λαού.
Δεν είμαστε ούτε αρνητικοί, ούτε απορριπτικοί, πρόσθεσε ο κ. Ομήρου, αλλά πρέπει με σαφήνεια να δώσουμε το μήνυμα ότι δεν πρόκειται να συναινέσουμε σε εθνικό αυτοχειριασμό.
Παράλληλα, προειδοποίησε το λαό για κινδύνους από επιχειρούμενες μεθοδεύσεις, καλώντας σε επαγρύπνηση, συστράτευση και κινητοποίηση για την ανακοπή της επικίνδυνης πορείας.
«Ο κίνδυνος επανόδου ενός σχεδίου λύσης στις παραμέτρους του Σχεδίου Ανάν είναι υπαρκτός» είπε ο Πρόεδρος της Βουλής.
Είπε ότι το λαϊκό αίσθημα που εκφράσθηκε ελεύθερα το 2004, πρέπει να είναι οδηγός στη διαχείριση της εθνικής μας υπόθεσης και δεν είναι νοητό να παρερμηνεύεται με νέες υποχωρήσεις που αποδίδονται είτε στον Πρόεδρο Μακάριο, είτε στα ψηφίσματα του Συμβουλίου Ασφαλείας.
Συμπλήρωσε ότι επιβάλλεται να πρυτανεύσει φρόνημα αγωνιστικό και πνεύμα ομοψυχίας και αδιάσπαστης εθνικής ενότητας, καθώς «κανένας στόχος δεν μπορεί να επιτευχθεί χωρίς καθολική και ανεπιφύλακτη συσπείρωση γύρω από τον υπέρτατο σκοπό της σωτηρίας της Κύπρου».