Για τη Δρ. Άννα Ζίμερμαν, από το Κολοράντο, η φράση «εφιάλτης» είναι πολύ φτωχή για να περιγράψει τα συναισθήματά της όταν έβλεπε τον 4χρονο γιο της να δίνει μάχη για να αναπνεύσει, χτυπημένος από τον κορωνοϊό. Ως νεογνολόγος, η Ζίμερμαν έχει πολλές γνώσεις για τη φροντίδα των άρρωστων παιδιών. Έτσι όταν παρατήρησε κάποια ύποπτα συμπτώματα στον γιο της άρχισε να τα καταγράφει, όπως αναφέρει η New York Post σε δημοσίευμά της.
https://www.youtube.com/watch?v=EZxcEljV6WA
Η Αμερικανίδα μοιράστηκε την εμπειρία της στο blog Mighty Littles, ενώ ένα βίντεο που τράβηξε η ίδια στις 2 Απριλίου, ενώ η ασθένεια στον γιο της έφτανε στην κορύφωσή της, δείχνει την τρομακτική κατάσταση στην οποία βρέθηκε ο μικρός. «Προσπαθούσε τόσο σκληρά για να αναπνεύσει –χρησιμοποιώντας όλους τους μύες στο στήθος, την κοιλιά και τον λαιμό του για να τον βοηθήσουν να πάρει ανάσα», γράφει η γιατρός προσθέτοντας ότι «σαν μαμά, ήταν βασανιστήριο να τον βλέπω να μάχεται».
Η 44χρονη Ζίμερμαν ισχυρίζεται ότι τα παιδιά της «δεν βγήκαν ούτε μία φορά από το σπίτι» από τότε που έκλεισαν τα σχολεία στο Ντένβερ στις 12 Μαρτίου. Οι μόνοι που ξεμύτισαν από το σπίτι (από μία φορά ο καθένας) ήταν η ίδια και ο σύζυγός της, Κρις, για να αγοράσουν τρόφιμα και αναγκαία είδη. «Τα κάναμε όλα σωστά», υπογραμμίζε. Οι δύο προνοητικοί γονείς είχαν αρχίσει να λαμβάνουν μέτρα πριν καν οι τοπικές αρχές κάνουν συστάσεις για κοινωνική αποστασιοποίηση, σταματώντας τα τρία τους παιδιά από δραστηριότητες όπως τα μαθήματα ζίου ζίτσου και κολύμβησης, επειδή πίστεψαν ότι «αυτός ο ιός είναι επικίνδυνος» προτού αρχίσουν να τον παίρνουν σοβαρά συμπατριώτες τους.
Παρ’ όλα αυτά, περίπου μία εβδομάδα μετά, ο Λίνκολν άρχισε να εμφανίζει συμπτώματα όπως βουλωμένη μύτη, φτέρνισμα και βήχα. Στις 27 Μαρτίου ανέβασε 40,2 πυρετό. Το επόμενο πρωί, ο παιδίατρος διέγνωσε πνευμονία και το αγοράκι άρχισε να λαμβάνει θεραπεία από το σπίτι με αντιβιοτικά και οξυγόνο για τις επόμενες 48 ώρες.
Σύμφωνα με τη Ζίμερμαν υπήρχαν στιγμές που «φαινόταν εντελώς καλά και άλλες στιγμές όπου έδειχνε άρρωστος». Στις 30 Μαρτίου, ο Λίνκολν εισήχθη στο παιδιατρικό νοσοκομείο Rocky Mountain και ένα 24ωρο μετά είχε όλα τα συμπτώματα μιας σοβαρής αναπνευστικής δυσχέρειας.
Οι γιατροί είπαν στη Ζίμερμαν ότι ούτε η γενική εξέταση αίματος, ούτε άλλες πιο εξειδικευμένες εξετάσεις δεν παρέπεμπαν απευθείας σε COVID-19. Την ίδια στιγμή, οι ακτινογραφίες από το στήθος του δεν έδειχναν ανησυχητικά σημάδια, ενώ ακόμα εκκρεμούσε το τεστ για τον ιό. Στο μεταξύ όμως, η κατάσταση της υγείας του Λίνκολν γινόταν όλο και χειρότερη, ενώ τη δεύτερη νύχτα της παραμονής τους στο νοσοκομείο, επιβεβαιώθηκε η διάγνωση του κορωνοϊού. Ολόκληρη την εβδομάδα που ακολούθησε η μητέρα του μικρού έμεινε στο πλευρό του, χωρίς να της επιτρέπεται να φύγει από το δωμάτιό του. Από την άλλη, ο σύζυγός και οι δύο κόρες της παρέμειναν στο σπίτι.
Όπως αναφέρει η γιατρός στο blog της, ήταν πραγματικά σοκαριστικό για την ιδια να βλέπει τον γιο της να βασανίζεται από τον έντονο βήχα και να αγωνίζεται να πάρει ανάσα, ενώ ο μικρός τις δύσκολες στιγμές της έλεγε: «Μαμά, αυτό δεν αξίζει τον κόπο. Μαμά, πότε θα σταματήσει αυτό; Μαμά δεν νιώθω τόσο καλά. Μαμά, δεν έχει νόημα. Μαμά, δεν θα πάω σπίτι».
Για τη Ζίμερμαν, ιδιαίτερα σημαντική ήταν η βοήθεια που της παρείχε η κοινότητα τη δύσκολη περίοδο που πέρασε στέλνοντάς της γεύματα και κάποια προϊόντα που τη βοηθούσαν να είναι σε όσο το δυνατό πιο φυσιολογική κατάσταση ενώ βρισκόταν στο δωμάτιο του νοσοκομείου χωρίς καν τη δυνατότητα για ντους.
Στις 6 Απριλίου, μία εβδομάδα μετά τη διάγνωσή του, ο Λίνκολν βγήκε από το νοσοκομείο και συνέχισε τη θεραπεία με οξυγόνο από το σπίτι. Στις 14 Απριλίου ωστόσο, έγραψε στο Instagram της ότι ο σύζυγός της παρουσίασε σημάδια του ιού, αν και η διάγνωσή του δεν επιβεβαιώθηκε. Έκτοτε ο Κρις έχει ανακάμψει, όπως γράφει η νεογνολόγος, ωστόσο η περιπέτεια του γιου της, μας δείχνει πόσα λίγα γνωρίζουμε για την ασθένεια που προκαλεί ο νέος κορωνοϊός.
«Το χρονοδιάγραμμά του δεν ταίριαζε. Οι εργαστηριακές εξετάσεις του δεν ταίριαζαν. Η ακτινογραφία του δεν ταίριαζε», είπε η Ζίμερμαν ενώ διερωτήθηκε: «Λάβαμε όλες τις προφυλάξεις. Πως έγινε αυτό;».