Του Χριστάκη Χαραλάμπους
Ζούμε σε μια χώρα που λόγω γεωγραφικής θέσης αποτελεί σταυροδρόμι δύο ηπείρων. ‘Εχουμε την “τύχη” να βρισκόμαστε ανάμεσα στις πιο ασταθείς πολιτικά χώρες της Αφρικής και της Ασίας και αυτό το γεγονός μας ανάγκασε από τις αρχές της δεκαετίας του 90 να μάθουμε τι είναι η λαθρομετανάστευση.
Είμαστε μια μικρή χώρα και δεν μπορούμε να επηρεάσουμε τις πολιτικές εξελίξεις ούτε στην Μέση Ανατολή ούτε στην Αφρική και να αποκαταστήσουμε την πολιτική σταθερότητα στις χώρες τις οποίες εδώ και δεκαετίες διεξάγονται πόλεμοι. Επομένως εφόσον δεν μπορούμε να αποτρέψουμε τους πολέμους στις γειτονικές μας χώρες δεν μας μένει άλλη επιλογή από το να πάρουμε τα αναγκαία μέτρα τόσο σε τοπικό όσο και σε διεθνές επίπεδο που όχι μόνο θα αποτρέπουν την κάθοδο λαθρομεταναστών στην πατρίδα μας αλλά και θα οδηγήσουν ένα μεγάλο μέρος όσων ήδη βρίσκονται στην χώρα μας να αποχωρήσουν.
Πρώτο μέτρο είναι η επ αόριστον παγιοποίηση παροχής ασύλου σε όσους εισέλθουν παράνομα στην Κυπριακή Δημοκρατία ζητώντας πολιτικό άσυλο.Ετσι εφόσον οι επίδοξοι “πολιτικοί πρόσφυγες” θα γνωρίζουν ότι η Κύπρος δεν θα παραχωρεί πλέον άσυλο δεν θα επιθυμούν να έρθουν εδώ και να καρπωθούν τα όποια οικονομικά και πολιτικά ωφελήματα τους παρέχουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις, κόμματα και ΜΚΟ.
Δεύτερο μέτρο είναι η αύξηση της ποινής για το αδίκημα της διακίνησης λαθρομεταναστών τόσο σε ντόπιους όσο και αλλοδαπούς διακινητές της Κύπρου και έτσι θα αποτρέψουμε την εμπλοκή του υποκόσμου και όχι μόνο στο να ασχοληθούν με την “βιομηχανία” διακίνησης ανθρώπων.
Τρίτο μέτρο είναι η ύπαρξη δικλείδων ασφαλείας για τη διαφύλαξη των συνόρων μας από λαθρομετανάστες.Τόσο τα σώματα ασφαλείας όσο και οι κάτοικοι των περιοχών που γειτνιάζουν με τα κατεχόμενα μπορούν να αποτελέσουν ένα “ακοίμητο φρουρό” συμβάλλοντας θετικά στην καταπολέμηση της λαθρομετανάστευσης.
Τέταρτο μέτρο είναι η παραδειγματική τιμωρία όσων εργοδοτούν η θέλουν να εργοδοτούν λαθρομετανάστες και οι οποίοι φυσικότατα συνεργάζονται με τα κυκλώματα διακίνησης τόσο εντός όσο και εκτός Κυπριακής Δημοκρατίας. Μπορούμε να δώσουμε στην δημοσιότητα τα ονόματα τους, να τους επιβάλουμε βαριά πρόστιμα, και να τους στείλουμε στην φυλακή για να παραδειγματιστούν .
Πέμπτο μέτρο είναι η πολιτική και κοινωνική απομόνωση πολιτικών κομμάτων,κινημάτων και ΜΚΟ που προωθούν φανερά ή <<υπογείως >> την λαθρομετανάστευση .Αυτοί οι άνθρωποι συχνά επιτίθονται λεκτικά σε όσους αποκαλούν την λαθρομετανάστευση αλλά και την εκμετάλλευση των ανθρώπων αυτών ως έγκλημα και τους αποκαλούν “φασίστες” “ρατσιστές” “σκοταδιστές” “αντιδημοκράτες” “ελληναράδες” “υπερεθνικιστές” και “ναζιστές””
‘Έκτο μέτρο είναι η επίτευξη στενότερης συνεργασίας με τις Βρετανικές Βάσεις και τα Ηνωμένα Εθνη ώστε να φυλάγονται καλύτερα τα περάσματα που βρίσκονται εντός Βάσεων και Νεκρής ζώνης.
Έβδομο μέτρο είναι να αξιοποιήσουμε καλύτερα την διπλωματική οδό και να υπογράψουμε συμφωνιες επανεισδοχής με περισσότερα κράτη όπως η Κίνα, Βιετνάμ, Νεπάλ, Καμερούν ώστε να πετύχουμε την αύξηση του αριθμού των ανθρώπων που απελαύνονται προς τις χώρες καταγωγής τους.
Όγδοο μέτρο είναι η επιβολή πρόσθετων προστίμων σε όσους εργοδοτούν λαθρομετανάστες με στόχο την ενίσχυση του ταμείου άμυνας,ενίσχυση των πολύτεκνων οικογενειών καθώς και για την χρηματοδότηση φιλανθρωπικών και περιβαλλοντικών οργανώσεων με αξιόλογο έργο.
Δεν είμαι νομικός η εγκληματολόγος για να μπορώ να προτείνω κάτι πιο ουσιώδες εάν και εφόσον υπάρχει και μπορεί να εφαρμοστεί από το κράτος αλλά θεωρώ ότι τα μέτρα αυτά εκτός από το ότι χαρακτηρίζονται “ακραία” από μεγάλη μερίδα πολιτών μπορούν να αποδώσουν “καρπούς” αν το κράτος μας το εφάρμοζε.