ΕΔΕΚ: Ύφεση, τραπεζικός τομέας, ευθύνες

Στο πρωτόγνωρο για τα κυπριακά δεδομένα 5,2% ανήλθε η ετήσια συρρίκνωση της κυπριακής οικονομίας το δεύτερο τρίμηνο του 2013, σύμφωνα με τα στοιχεία που ανακοίνωσε η Στατιστική Υπηρεσία. Κατασκευές, βιομηχανία, οι τομείς του τουρισμού, των τραπεζών και του εμπορίου παρουσιάζουν αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης.

Αυτό καταδεικνύει ότι από τη μια ότι τα μέτρα της Τρόικα προκαλούν ένα φαύλο κύκλο ύφεσης, από την άλλη όμως το ποσοστό διατηρείται κάτω από την πρόβλεψη του Κυπριακού προγράμματος για ύφεση 8,7% το 2013. Το μεγάλο στοίχημα και πρόκληση για όλους τους φορείς και τις πολιτικές δυνάμεις είναι να συγκρατηθεί η ύφεση στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο και να περιοριστεί ο αριθμός των ανέργων. Είναι γι αυτό που πρέπει να επικεντρωθούμε σε πολιτικές ώθησης της ανάπτυξης.

Βασικές προϋποθέσεις για ανάπτυξη, πέραν της παροχής κινήτρων για προσέλκυση ξένων επενδύσεων, αποτελούν η εξασφάλιση χρηματοδότησης και ο ισχυρός τραπεζικός τομέας.

Είναι αδήριτη ανάγκη να διερευνηθούν όλες οι πτυχές που οδήγησαν την Κύπρο στο μηχανισμό και τις αποφάσεις του Eurogroup. Όπου υπάρχουν ανάγκες χρηματοδότησης μέσω προγράμματος, όπως λόγω απότομης αύξησης των δημοσιονομικών ελλειμμάτων και του δημόσιου χρέους, και ανάγκες εξωτερικής ανακεφαλαιοποίησης είτε αυτό αφορά τις δύο συστημικές τράπεζες είτε το Συνεργατισμό, υπάρχουν ευθύνες και πρέπει να διερευνηθούν.

Από εκεί και πέρα η δημόσια αντιπαράθεση δε συμβάλει στην επανάκτηση της εμπιστοσύνης στην Κυπριακή οικονομία. Αυτό που απαιτείται τη συγκεκριμένη στιγμή είναι να στηριχθεί ο τραπεζικός τομέας και να ενισχυθούν οι πολιτικές κοινωνικής προστασίας ειδικά για τους δανειολήπτες που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα της ανεργίας και της μείωσης των μισθών, και οι πολιτικές ώθησης της ανάπτυξης.

Απαιτείται να στηριχθεί η Τράπεζα Κύπρου μακριά από οποιεσδήποτε προσπάθειες για τον έλεγχο της και τη χρησιμοποίηση της υπέρ οποιονδήποτε συμφερόντων, ώστε να αποτελέσει την ατμομηχανή της Κυπριακή οικονομίας. Αναμένουμε από το Συνεργατισμό το ολοκληρωμένο σχέδιο αναδιάρθρωσης που θα δίνει απαντήσεις σε πολλά ερωτήματα όπως ο τρόπος επανάκτησης των μετοχών, διατήρησης του κοινωνικού του ρόλου μέσω της τιμολογιακής του πολιτικής και ενίσχυσης της εποπτείας των εργασιών του, ώστε στην τελική να βγει ενισχυμένος. Στήριξη πρέπει να δοθεί και στην Ελληνική Τράπεζα ώστε να πετύχει τους στόχους της και να παραμείνει μακριά από οποιαδήποτε κρατική στήριξη.

Μόνο μέσα από συνεχή και τεχνοκρατικά τεκμηριωμένη προσπάθεια θα αντιμετωπιστούν οι προκλήσεις του άμεσου μέλλοντος και να οδηγηθεί η χώρα σε έξοδο από την κρίση.