Κοινωνική αναγκαιότητα ο εκσυγχρονισμός του Οικογενειακού Δικαίου, δήλωσε ο βουλευτής του ΑΚΕΛ, Άριστος Δαμιανού, μετά τη συνεδρία της Κοινοβουλευτικής Επιτροπής Νομικών
Δυστυχώς ο αναγκαίος εκσυγχρονισμός του οικογενειακού δικαίου είχε κολλήσει εδώ και χρόνια στα γρανάζια των δογματισμών, αλλά και των θέσεων που για μεγάλο χρονικό διάστημα κατέθετε το Υπουργείο Δικαιοσύνης.
Η Κυπριακή Δημοκρατία είναι το μόνο κράτος μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το μόνο μέλος του Συμβουλίου της Ευρώπης, στο οποίο για την έκδοση πολιτικού διαζυγίου εμπλέκεται ακόμα η Εκκλησία. Σημειώνουμε με ικανοποίηση το γεγονός ότι στην επανεκκίνηση αυτής της συζήτησης στην Επιτροπή Νομικών, η νυν Υπουργός Δικαιοσύνης παρουσιάστηκε έτοιμη να ακούσει προτάσεις και προβληματισμούς που κατατέθηκαν και στο παρελθόν και οι οποίοι απορρίπτονταν από προκατόχους της. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι σε πνεύμα συνεργασίας πολλές διαφωνίες μπορούν να γεφυρωθούν και αν κάποια ζητήματα μείζονος σημασίας παραμένουν ως διαφωνίες, τότε η κάθε πολιτική δύναμη θα πάρει τις δικές της αποφάσεις.
Εμείς καλούμε την κυβέρνηση να συνεργαστεί μαζί μας στα ζητήματα του οικογενειακού δικαίου, διότι πρόκειται για μια κοινωνική αναγκαιότητα και είμαστε βέβαιοι ότι μέσα από τον διάλογο αρκετά προβλήματα μπορούν να επιλυθούν. Την ίδια ώρα ως ΑΚΕΛ- Αριστερά- Νέες Δυνάμεις έχουμε καταθέσει καθ’ όλη τη διάρκεια αυτών των επτά σχεδόν χρόνων συζητήσεων, πληθώρα προτάσεων για εκσυγχρονισμό του οικογενειακού δικαίου και χαιρόμαστε που οι προτάσεις μας συμπίπτουν και ταυτίζονται με εισηγήσεις που κατατέθηκαν από Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις και από τον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο. Στον βαθμό που δεν έχουν ενσωματωθεί στα κείμενα, θα τις προωθήσουμε μέσα από τροπολογίες ή μέσα από την κατ’ άρθρο συζήτηση.
Πιστεύουμε ακράδαντα ότι αυτά τα θέματα δεν προσφέρονται για κομματική κατανάλωση, αλλά την ίδια ώρα πρέπει να πούμε ότι οι δογματισμοί ορισμένων κομμάτων, ειδικότερα του κυβερνώντος κόμματος, μας έχουν κρατήσει πίσω από μια αναγκαία μεταρρύθμιση. Γι’ αυτό η έκκληση είναι εκεί. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα δούμε τις ανάγκες της κοινωνίας και δεν θα μείνουμε προσκολλημένοι σε ένα παρελθόν το οποίο ξεπεράστηκε από την ίδια την κοινωνία.