Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο επί Αναφοράς Προέδρου της Δημοκρατίας: Αντισυνταγματικός ο νόμος της Βουλής για έσοδα Εθνικού Ταμείου Αλληλεγγύης και αναπλήρωση απωλειών ταμείων προνοίας και συντάξεων
Αντισυνταγματικός κρίθηκε σήμερα από το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο ο νόμος που ψηφίστηκε από την ολομέλεια της Βουλής το 2024, μετά από πρόταση νόμου βουλευτών, ο οποίος προνοεί ότι το 75% των εσόδων του Κράτους από τον ειδικό φόρο που επιβλήθηκε στα χρηματοπιστωτικά ιδρύματα επί των καταθέσεων τους θα διοχετεύεται στο Εθνικό Ταμείο Αλληλεγγύης –αντί στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας–, όπως επίσης και ότι το 22,5% από το υπόλοιπο 25% του φόρου αυτού θα διοχετεύεται αποκλειστικά στα ταμεία προνοίας και συντάξεων ως αναπλήρωση για τις απώλειες που υπέστησαν εξαιτίας της απομείωσης των καταθέσεων το 2013, μέχρι το συνολικό ποσό της αναπλήρωσης να φθάσει στο 75% ενός εκάστοτε μέλους του κάθε ταμείου.
Η ομόφωνη απόφαση ως προς το αποτέλεσμα της ολομέλειας του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου αποτελεί την ετυμηγορία του Δικαστηρίου επί της Αναφοράς του Προέδρου της Δημοκρατίας, κατόπιν νομικής συμβουλής του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας ότι με τον νόμο αυτό παραβιάζονται άρθρα του Συντάγματος που αφορούν στη δημοσιονομική πολιτική και την Αρχή της Διάκρισης των Εξουσιών.
Στη Γνωμάτευσή του το Ανώτατο Συνταγματικό Δικαστήριο αναφέρει ότι η ετοιμασία του ετήσιου κρατικού Προϋπολογισμού και η άσκηση της δημοσιονομικής πολιτικής εμπίπτει στην αρμοδιότητα της εκτελεστικής εξουσίας, επαναλαμβάνοντας ότι το Σύνταγμα της Δημοκρατίας δεν παρέχει τη δυνατότητα στη Βουλή να νομοθετεί «εν παντί θεμάτι», αλλά ορίζει ότι η νομοθετική εξουσία της Δημοκρατίας ασκείται από τη Βουλή εν παντί θεμάτι. Στην προκείμενη, όπως συνεχίζει το Δικαστήριο, οι πόροι του Εθνικού Ταμείου Αλληλεγγύης προέρχονται από κρατική χορηγία, το ύψος της οποίας καθορίζεται στον ετήσιο κρατικό Προϋπολογισμό και είναι έσοδα του Κράτους που, με βάση το Σύνταγμα, κατατίθενται στο Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας. «[…] Αυτό δεν σημαίνει ότι η Βουλή των Αντιπροσώπων δεν έχει ρόλο στον έλεγχο των δημοσίων οικονομικών, καθώς και να εισηγείται τροποποιήσεις σε σχέση με τη δημοσιονομική πολιτική. Η διανομή των κρατικών εσόδων από το Πάγιο Ταμείο της Δημοκρατίας, όμως, αποτελεί άσκηση δημοσιονομικής πολιτικής», αναφέρεται, μεταξύ άλλων, στην απόφαση της πλειοψηφίας των έξι Δικαστών.
Ενδιαφέρον στην κρίση του Ανωτάτου Συνταγματικού Δικαστηρίου για την αντισυνταγματικότητα του νόμου παρουσιάζει και η επισήμανση της μειοψηφίας των τριών Δικαστών ότι ο υπό Αναφορά Νόμος προσκρούει στο Σύνταγμα «επειδή προβλέπει την κατάθεση ή διοχέτευση συγκεκριμένων εσόδων που εισπράττονται από τη Δημοκρατία από την επιβολή συγκεκριμένου φόρου, σε άλλο Ταμείο, στο Εθνικό Ταμείο Αλληλεγγύης και όχι στο Πάγιο Ταμείο, και καθιστά υποχρεωτική τη χρησιμοποίηση των εσόδων αυτών ή μέρος αυτών, για συγκεκριμένο σκοπό».
Εκ μέρους του Γενικού Εισαγγελέα της Δημοκρατίας την υπόθεση χειρίστηκε η Ανώτερη Δικηγόρος της Δημοκρατίας κα Ειρήνη Νεοφύτου.