*Δρ. Στέλιος Πλατής
Παρακολουθούμε να συνεχίζεται η ατυχής και οικονομικά αστήριχτη θριαμβολογία σχετικά με την έξοδο της Κύπρου στις αγορές ως δήθεν επιβεβαίωση της ακολουθούμενης οικονομικής πολιτικής. Αναντίλεκτα, η έξοδος μας στις αγορές αυτή τη χρονική συγκυρία ήταν επιβεβλημένη και απαιτείται να συνεχιστεί. Απετέλεσε μάλιστα και δική μας συγκεκριμένη εισήγηση που και δημόσια κατατέθηκε στις 10 Απριλίου – ημέρα εξόδου της Ελλάδας στις αγορές. Είναι όμως επιβεβλημένη αυτή η ενέργεια όχι φυσικά ως πολιτικό πυροτέχνημα αλλά ως μέρος μιας συγκεκριμένης στρατηγικής.
Οι λόγοι που επέτρεψαν τόσο σε εμάς όσο και σε άλλα κράτη του ευρωπαϊκού νότου να πετύχουμε σχετικά ευνοϊκά επιτόκια δανεισμού από τις αγορές είναι πολύ συγκεκριμένοι και τεχνικοί. Παρουσιάζεται εδώ και μήνες στις αγορές μια συγκυρία υπερβάλλουσας ρευστότητας, υπερβολικά χαμηλών επιτοκίων και χαμηλών περιθωρίων κινδύνου σε αναδυόμενες οικονομίες – ακόμη και σε αυτές με ψηλό πολιτικό κίνδυνο. Επίσης, το νομικό πλαίσιο που διέπει τα συγκεκριμένα ομόλογα προστάτευσε τους επενδυτές ακόμη και από κούρεμα.
Είναι άρα αυταπόδειχτο ότι η συγκυρία αυτή δεν σχετίζεται με την όποια πιστή εφαρμογή του μνημονίου ή τις προοπτικές ανάπτυξης (που αδιαμφισβήτητα υφίστανται στην περίπτωσή μας). Το παράδειγμα της Ελλάδας απορρίπτει κατηγορηματικά ανάλογες ερμηνείες. Υπενθυμίζω ότι η Ελλάδα όταν βγήκε στις αγορές, αντιμετώπιζε (όπως και αντιμετωπίζει ακόμη) δυσεπίλυτα δομικά και διαρθρωτικά προβλήματα, τελεί υπό πολιτική αβεβαιότητα ενώ δεν μπορεί ούτε και σήμερα είτε να χαρακτηρισθεί εκτός κινδύνου είτε να ισχυρισθεί κανείς ότι έχει τηρήσει πιστά το πρόγραμμα της Τρόικας.
Στη δική μας όμως περίπτωση, αυτή η ενέργεια για να έχει νόημα και ουσία αλλά και όφελος για την κοινωνία, επιβάλλεται η κυβέρνηση να πειθαναγκαστεί να διαπραγματευτεί επιτέλους εκ μέρους των λαβωμένων πολιτών και της κοινωνίας που έχει καταρρακωθεί, θέματα εθνικού και κοινωνικού συμφέροντος. Να χρησιμοποιηθεί δηλαδή αυτή η συγκυρία για πολιτικό απεγκλωβισμό από την Τρόικα και εφαρμογή των αναγκαίων πολιτικών κοινωνικής συνοχής, στρατηγικής ανάπτυξης και ισότιμου καταμερισμού του κόστους της κρίσης. Αλλιώς απλά θα πληρώνουμε το επιπλέον περιθώριο κέρδους των αγορών για πολιτική διαφήμιση, για άλλη μια φορά.
Συγκεκριμένα, και μεταξύ άλλων, επιβάλλεται να τεθούν επιτέλους στο τραπέζι θέματα κοινωνικού κουρέματος δανείων, προστασίας της πρώτης κατοικίας, διαχείρισης του ELA, αποκρατικοποίησης ημικρατικών οργανισμών στρατηγικής σημασίας, επαναπροσδιορισμού και ηπιότερης μεταχείρισης των μη-εξυπηρετούμενων δανείων, σημαντικής στήριξης των ευάλωτων ομάδων, ενίσχυσης της αγοράς και των υπηρεσιών με μείωση του ΦΠΑ και ρευστοτικής στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Και οι δυνατότητες για αυτά ενυπάρχουν σήμερα εξαιτίας της συγκυρίας των αγορών, αλλά και του τεράστιου κοινωνικού κόστους που επωμίσθηκε τον τελευταίο χρόνο η κυπριακή κοινωνία.
Επαναλαμβάνουμε λοιπόν και καταγράφεται: η «φούσκα» των αγορών μας δίνει σήμερα μια ευκαιρία πολιτικού απεγκλωβισμού από την Τρόικα και εφαρμογή πολιτικών κοινωνικής συνοχής και στήριξης της λαβωμένης κοινωνίας.
Ή μήπως το πολιτικό κρυφτούλι πίσω από την Τρόικα έχει γίνει πια τρόπος διακυβέρνησης;
Οικονομολόγος, Διδάκτορας Χρηματοοικονομικών
Συντονιστής Συνδυασμού «ΜΗΝΥΜΑ ΕΛΠΙΔΑΣ»