Η χρήση αυτόλογων «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων, δίνει πλέον άμεση θεραπεία στις αθλητικές κακώσεις (μυϊκοί σπασμοί, θλάσεις και τενοντοπάθειες) .
Μάλιστα ιδιαίτερα ενθαρρυντικά είναι τα αποτελέσματα , από τη χρήση «ενήλικων» βλαστικών κυττάρων, τα οποία παρουσιάστηκαν στο AAOS Annual Meeting, που πραγματοποιήθηκε στο LasVegas/ Nevada.
Δεν είναι λίγοι δε οι επιστήμονες που κάνουν λόγο για ιατρικά θαύματα όσον αφορά την αποκατάσταση τέτοιων αθλητικών κακώσεων και αποκαλούν τα βλαστοκύτταρα ως την «πενικιλίνη» του 21ου αιώνα»!
Σύμφωνα με τους αθλίατρους τα βασικά πλεονεκτήματα από την θεραπεία με αυτόλογα ενήλικα βλαστικά κύτταρα είναι:
• η επιτάχυνση της διαδικασίας ανακατασκευής του τραυματισμένου μυός (κάτω του μισού χρόνου που συνήθως απαιτείται),
• η αποκατάσταση του μυός χωρίς τη δημιουργία “ουλής”, που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο τέλος της σταδιοδρομίας του έναν αθλητή,
• η ασφάλεια που προσφέρει ως αυτόλογη θεραπεία,
• το υψηλό προφίλ αντοχής,
• η απλή και ανώδυνη εφαρμογή,
• η αποφυγή χειρουργείου και νοσηλείας,
• η άμεση ανακούφιση από τον πόνο
• η αποφυγή υποτροπής νέου τραυματισμού στο ίδιο σημείο»
«Οι συνάδελφοι που κάνουν λόγο για ιατρικό θαύμα δεν υπερβάλουν. Η χρήση των αυτόλογων βλαστοκυττάρων στην θεραπεία των αθλητικών κακώσεων ανοίγει πραγματικά νέες σελίδες στην αθλιατρική» τονίζειο Δρ Σταύρος Αλευρογιάννης, διακεκριμένος Ορθοπαιδικός Χειρουργός και ειδικός Αθλητίατρος που εφαρμόζει την Αναγεννητική Ορθοπεδική με χρήση αυτόλογων ενηλίκων βλαστοκυττάρων τα τελευταία χρόνια στην Ελλάδα.
«Τα βλαστικά κύτταρα, εξηγεί ο Δρ Αλευρογιάννης, παράγουν πρωτεΐνες που αλλάζουν το κυτταρικό περιβάλλον στο σημείο της μυϊκής βλάβης και επιταχύνουν την επούλωση και την ιστική ανακατασκευή».
Η θεραπεία αθλητών με αυτόλογα βλαστοκύτταρα είναι αρκετά διαδομένη στη χώρα μας αλλά και στο εξωτερικό, όπως αναφέρει ο Δρ Αλευρογιάννης. Μάλιστα σε θεραπεία με βλαστοκύτταρα έχουν υποβληθεί στο εξωτερικό, διάσημοι ποδοσφαιριστές όπως ο Diego Costa της Ατλέτικο Μαδρίτης, ο Van Persi της Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, ο Frank Lampard της Τσέλσι, ο Λούκα Μόντριτς της Ρεάλ και ο άσος της Εθνικής Αργεντινής Di Maria.Επίσης αθλητές άλλων σπορόπως οι μπασκετμπολίστες Π. Γκαζόλ, Κόμπι Μπράιαντ και ο τενίστας Ράφα Ναδάλ.
Η θεραπεία με τα βλαστικά κύτταρα δεν υποκαθιστά τη φυσιοθεραπευτική αντιμετώπιση αλλά συμπορεύεται με τα πιο σύγχρονα θεραπευτικά μέσα για το μέγιστο αποτέλεσμα, στον ελάχιστο χρόνο!
ΑΥΤΟΛΟΓΑ ΕΝΗΛΙΚΑ ΒΛΑΣΤΙΚΑ ΚΥΤΤΑΡΑ- ΘΕΡΑΠΕΙΑ
Τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα, λαμβάνονται από τον ίδιο τον ασθενή, με τη διαδικασία της μίνι λιποαναρρόφησης. Στη συνέχεια ενεργοποιούνται σε πιστοποιημένο εργαστήριο στην Αθήνα. Συγκεκριμένη ποσότητα μπορεί να αποθηκευτεί για μελλοντική χρήση και η θεραπευτικά αναγκαία ποσότητα κατά περίπτωση, επανατοποθετείται στον ασθενή, ως απλή ιατρική πράξη, την ίδια ημέρα.
«Στους επαγγελματίες αθλητές, που δεν έχουμε το χρονικό περιθώριο της επεξεργασίας και ενεργοποίησης των βλαστοκυττάρων, αλλά θέλουμε άμεση παρέμβαση και αποκατάσταση, μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε ετερόλογα ( από άλλο δότη) ή και αλλογενή βλαστικά κύτταρα, καθώς δεν έχουν αντιγονικές ιδιότητες και δεν προκαλούν παρενέργειες» αναφέρει ο Δρ Αλευρογιάννης και προσθέτει
«Ως καλύτερη λύση προτιμούμε να παίρνουμε βλαστοκύτταρα από τούς αθλητές στην αρχή της αθλητικής σεζόν, να τα κρυοσυντηρούμε και να τα έχουμε έτοιμα γι’ αυτόν, όποτε τα χρειαστεί. Η διαδικασία αυτή όταν πρόκειται για τοπική χρήση στους μύες δεν θεωρείται απαγορευμένη από τη WADA»
ΜΥΙΚΕΣ ΘΛΑΣΕΙΣ Η ΠΙΟ ΣΥΧΝΗ ΚΑΚΩΣΗ
Στο ποδόσφαιρο οι μυϊκές θλάσεις αποτελούν την πιο συχνή αθλητική κάκωση και αντιπροσωπεύουν το 20-37% των αιτιών αποχής από το άθλημα στους επαγγελματίες και το 18-23% στους ερασιτέχνες.
Η πιθανότητα τέτοιου τραυματισμού είναι 6 φορές μεγαλύτερη κατά τη διάρκεια του αγώνα, σε σχέση με την προπόνηση.
• Το 92% αφορά θλάσεις στα κάτω άκρα ( οπίσθιοι μηριαίοι 37%, προσαγωγοί 23%,τετρακέφαλοι 19%,γαστροκνήμιος 13%)
• Το 60% των θλάσεων τετρακεφάλου αφορούσε το “κυρίαρχο” σκέλος
• Τα 2/3 των θλάσεων είναι αποτέλεσμα άμεσης πλήξης. Τα σύνδρομα υπέρχρησης των μυών είναι πιο συχνά στην περιοχή του ισχίου και βουβώνα.
«Η πιθανότητα μυϊκού τραυματισμού αυξάνει σαφώς με την ηλικία. Αθλητές πάνω από 30 χρόνων, έχουν σαφέστατα αυξημένη πιθανότητα θλάσης σε σύγκριση με αθλητές ηλικίας κάτω των 22 χρόνων» καταλήγει ο Δρ Αλευρογιάννης.
Επίσης η πιθανότητα υποτροπής της θλάσης είναι περίπου 16%, με αυξημένη πιθανότητα σε αυτούς που είχαν μεγαλύτερη αποχή από το άθλημα λόγω του πρωτοπαθούς τραυματισμού.
Σε γενικές γραμμές μια ποδοσφαιρική ομάδα με 25 παίκτες θα πρέπει να περιμένει 15 περίπου θλάσεις ανά σεζόν.
Το 58% οδηγούν σε αποχή από προπόνηση και αγώνες για περισσότερο από μία εβδομάδα,ενώ 11% εξ αυτών για περισσότερο από 4 εβδομάδες. Οι θλάσεις του τετρακεφάλου μηριαίου κρατούν τους αθλητές σε αποχή στατιστικά περισσότερο από τις θλάσεις της γαστροκνημίας.