Στο τελευταίο τεύχος του αμερικανικού περιοδικού New Yorker, με ένα 14σελιδο προφίλ αφιερωμένο στον Αντιπρόεδρο των ΗΠΑ John Biden, δίδει τη δυνατότητα στους αναγνώστες του να δουν πολλές πτυχές των καθηκόντων και της επιρροής του Αμερικανού Αντιπροέδρου στη χάραξη της πολιτικής του Λευκού Οίκου και των σχέσεών του με τον Μπαράκ Ομπάμα, αλλά και του χαρακτήρα του και των πολιτικών του φιλοδοξιών ενόψει των προεδρικών εκλογών του 2016.
Πριν γράψει το άρθρο με τίτλο «Η ατζέντα του Μπάιντεν: Αναμέτρηση με την Ουκρανία και το Ιράκ, με το βλέμμα στραμμένο στο 2016”, o δημοσιογράφος Εβαν Οσνος, πέρασε περισσότερο από ένα μήνα δίπλα στον Αμερικανό Αντιπρόεδρο, καταγράφοντας κάποιες συναντήσεις και συνομιλώντας μαζί του τόσο για τρέχοντα ζητήματα, όσο και για πράγματα που συνέβησαν στην σαραντάχρονη πολιτική σταδιοδρομία του, ενώ συζήτησε και με διαφόρους που εξέφρασαν τις απόψεις τους για τον Αντιπρόεδρο Μπάιντεν.
Μία από τις συναντήσεις στην οποία ο Εβαν Όσνος παρευρέθηκε και κατέγραψε ήταν αυτή με ηγετικούς παράγοντες της ελληνοαμερικανικής κοινότητας, την Παρασκευή 6 Ιουνίου, λίγες μέρες μετά την επιστροφή του Μπάιντεν από την Κύπρο, την οποία περιγράφει ως εξής:
«Στο γραφείο του δύο δωδεκάδες επισκέπτες κάθονταν γύρω από ένα μεγάλο τραπέζι, έτοιμοι να συζητήσουν για την Κύπρο, η οποία έχει διαιρεθεί από το 1974, όταν η Τουρκία εισέβαλε για να αποτρέψει την ενοποίηση του νησιού με την Ελλάδα. Η Κύπρος επιθυμεί τη βοήθεια των ΗΠΑ στην αντιμετώπιση της στασιμότητας και στον τομέα της εκμετάλλευσης κοιτασμάτων πετρελαίου και φυσικού αερίου. Στα τέλη Μαΐου, ο Μπάιντεν είχε πραγματοποιήσει την υψηλοτέρου επιπέδου επίσκεψη αξιωματούχου των ΗΠΑ, από αυτήν του Αντιπροέδρου Λίντον Τζόνσον, το 1962, και οι επισκέπτες του εκείνο το απόγευμα ήταν Ελληνοαμερικανοί ηγέτες τους οποίους γνωρίζει εδώ και χρόνια. Ένας από αυτούς είπε στον Μπάιντεν πως φαίνεται αδύνατος. «Δουλεύω πάνω σε αυτό! Έχω πέσει στις 179 λίβρες κι είμαι έτοιμος να πολεμήσω», του απάντησε, σε μια τελευταία από τις συνεχείς αναφορές του σε μια πιθανή προεκλογική εκστρατεία».
Δίνοντας μία περιγραφή της συζήτησης που έλαβε χώρα, αναφέρει:
“O Μπάιντεν ξεκίνησε σε μια υψηλής ενέργειας ανασκόπηση του ταξιδιού του. Αναπαριστώντας τις συνεδριάσεις του, ψιθύριζε εμπιστευτικά, άπλωνε τα χέρια του προς τον ουρανό, ορκίστηκε να βρει λύση στη σύγκρουση, η οποία συνεχίζεται, όπως είπε, για `σαράντα αναθεματισμένα χρόνια!`. Σκούπισε τον ιδρώτα και έβγαλε το σακάκι του κοστουμιού του. Μετά από μισή ώρα, ο Μπάιντεν έπρεπε να φύγει και ο συνεργάτης του που κρατά το χρόνο του, του δίνει ένα διπλωμένο σημείωμα. Ο Μπάιντεν το κοίταξε και συνέχισε να μιλάει. Πέρασαν ακόμη τριάντα λεπτά. Ο συνεργάτης πήγε κοντά στο τραπέζι για να τον βλέπει. Στο τέλος, εξήντα τέσσερα λεπτά μετά την άφιξή του και αφού ο ίδιος μίλησε στα περίπου πενήντα πέντε, ο Μπάιντεν ανακοίνωσε ότι έπρεπε να επιστρέψει στην Ουκρανία, αυτή τη φορά για να συμμετάσχει στην τελετή ορκωμοσίας του Προέδρου. Ένα μέλος της ομάδας (Σ.Σ. των ομογενών), ο Αντι Μανάτος, Ελληνοαμερικανός λομπίστας, τον ευχαρίστησε για την προσοχή του στο Κυπριακό, λέγοντας ότι αυτή ήταν «ίσως η πρώτη φορά σε σαράντα χρόνια, που έχουμε εμπιστοσύνη για το πού θέλει να μας πάει η κυβέρνησή μας”. Εξερχόμενος. ο Μάνατος σταμάτησε και μου είπε, “Έχετε ακούσει για την υποδοχή (θεραπεία) του Λίντον Τζόνσον; Αυτή ήταν η θεραπεία Μπάιντεν»».
Ο Αντι Μανάτος, τον οποίο ρωτήσαμε, επιβεβαίωσε την ακρίβεια των όσων γράφει το αμερικανικό περιοδικό, ενώ μας εξήγησε ότι η «θεραπεία Τζόνσον» ήταν ο τρόπος με τον οποίο ο τότε δημοκρατικός Αντιπρόεδρος και μετέπειτα Πρόεδρος των ΗΠΑ κέρδιζε την εμπιστοσύνη και την υποστήριξη μελών του Κογκρέσου που ανήκαν στο ρεπουμπλικανικό κόμμα, μετά από συνάντηση που είχε με τον καθένα ξεχωριστά.
«Ο Αντιπρόεδρος Τζο Μπάιντεν έχει τη μοναδική ικανότητα να τερματίσει τη διαίρεση της Κύπρου», δήλωσε ο Αντι Μανάτος .
«Μετά από σαράντα χρόνια διαβουλεύσεων με Κύπριους κυβερνητικούς αξιωματούχους, την τ/κ κοινότητα και την ηγεσία της Τουρκίας, ο κ. Μπάιντεν ξέρει όλες τις ανησυχίες τους και το βαθμό της νομιμότητάς τους. Ακόμα και σε περίπτωση πολιτικού αδιεξόδου η Ουάσιγκτον είναι σε θέση να βρει φόρμουλα από την οποία όλοι να βγαίνουν κερδισμένοι», ανέφερε.
Παράλληλα τον παρομοίασε με τον Λίντον Τζόνσον στον τρόπο με τον οποίο αξιοποιεί την προσωπική διασύνδεση με τους συνομιλητές του.
«Την τελευταία φορά που είχαμε παρόμοιες συνθήκες και χαρακτηριστικά – με την προσωπική εμπλοκή του Υφυπουργού Εξωτερικών Ρίτσαρντ Χόλμπρουκ και του προέδρου Κλίντον – αυτές είχαν ως αποτέλεσμα την πρόοδο ορόσημο, με την ταχεία ένταξη της Κύπρου στην ΕΕ και την τελωνειακή ένωση της Τουρκίας», πρόσθεσε ο Αντι Μανάτος.
Για τις πολιτικές φιλοδοξίες του Μπάιντεν για τις προεδρικές εκλογές του 2016 (αν κερδίσει, γράφει το άρθρο, την ημέρα της ορκωμοσίας του θα είναι 74 ετών, όσο ο Ρίγκαν στη δεύτερη θητεία του), η εκτίμηση που προκύπτει από το δημοσίευμα είναι πως προχωρά έχοντας ως δεδομένη την πρόθεσή του να είναι υποψήφιος για το χρίσμα των δημοκρατικών, όμως δεν θα το πράξει αν το διεκδικήσει η Χίλαρι Κλίντον.
Ο Μπαράκ Ομπάμα ερωτηθείς είπε για τον Μπάιντεν ότι ο Αντιπρόεδρός θα γινόταν ένας θαυμάσιος Πρόεδρος. «Ξέρει καλά τη δουλειά, ξέρει όσα συνεπάγεται αυτή. Καταλαβαίνει πώς να ξεχωρίσει τα ζητήματα που είναι πραγματικά σημαντικά και ποιά λιγότερο σημαντικά. Απολαμβάνει την πολιτική και διαθέτει γνωριμίες στο Κογκρέσο που θα τον βοηθούσαν πολύ».
Θετικός είναι και για τη Χίλαρι Κλίντον, λέγοντας ότι όπως κι ο Μπάιντεν έχουν ήδη καταφέρει πάρα πολλά στη ζωή τους Αλλά αναρωτιέται εάν σε αυτή τη φάση της σταδιοδρομίας τους θέλουν να υπομείνουν άλλη μια εκλογική διαδικασία.
Ένα από τα ενδιαφέροντα στοιχεία του προφίλ του Μπάιντεν στο «New Yorker» είναι η σχεδόν πλήρης απουσία αναφορών στον Υπουργό Εξωτερικών Τζον Κέρι και στη σχέση τους, η οποία σύμφωνα με καλούς γνώστες των πολιτικών παρασκηνίων στην Ουάσιγκτον, δεν είναι η καλύτερη.