«Cyprusgate» μεγατόνων και η ηγεσία κάνει … χειμερινές διακοπές

Διαστάσεις χιονοστιβάδας που αν δεν τύχει διαχείρισης θα τους πάρει όλους λαμβάνει το θέμα του κατασκοπευτικού βαν που έκοβε βόλτες στην Κύπρο κάτω από την μύτη (μα όντως;;;;) της αστυνομίας και της δήθεν σοκαρισμένης – εν μέρει εννοούμε – πολιτικής ηγεσίας.

Η Δημοκρατική λειτουργία του κράτους δέχεται αλλεπάλληλα κτυπήματα, το όνομα του Προέδρου του ΔΗ.ΣΥ είναι δυστυχώς για αυτόν πρώτο στην αρνητική μαρκίζα, αλλά Νίκος Αναστασιάδης και Αβέρωφ Νεοφύτου παραθερίζουν στο Ζάγκρεμπ.

Έχει λέγει, συνέδριο του Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Κόμμα έχετε, πατρίδα όμως;

Συμμαζέματα με καθυστέρηση…

Η αλήθεια είναι ότι σε οποιοδήποτε ανεπτυγμένο Ευρωπαϊκό κράτος ή σε οποιαδήποτε ώριμη δημοκρατία, σε μια τέτοια περίπτωση ο ηγέτης του κράτους θα έπαιρνε το πρώτο αεροπλάνο (πόσο μάλλον όταν είναι ιδιωτικό) και θα επέστρεφε στην πατρίδα για να δείξει ότι σε θέματα δημοκρατικής εκτροπής δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του.

Παρά ταύτα με τις αποκαλύψεις για τη δράση του κατασκοπευτικού βαν να είναι ραγδαίες και τα ημερήσια φύλλα να εμπλέκουν ατομικά τον Αβέρωφ Νεοφύτου με τον Ισραηλινό κατάσκοπο, ούτε άκουσε, ούτε είδε.

Έχει βλέπετε το μεγάλο καθήκον να εκλεγεί στην Αντιπροεδρία του ΕΛΚ. «Να τον κρατήσετε με μόνιμη έδρα τις Βρυξέλλες» συμπληρώνω εγώ.

Δεν πάει πίσω ο Νίκαρος…

Η σιωπή είναι ενοχή. Η εκ του μακρόθεν άλλα ντ’ άλλων αντίδραση ενισχύει τις υποψίες. Η κλήση του καταγγέλλοντα τόσο σοβαρά πράγματα σε τετ α τετ δεν λειτουργεί ως θεραπεία αλλά ως αναλγητικό. Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας ελέγχεται.

Η προσπάθεια μετατόπισης της συζήτησης με σπόντα του στυλ «η εταιρεία ενεγράφη το 2011» μάλλον ζημιά έκανε. Έπρεπε να ήταν ήδη πίσω. Έπρεπε ήδη να καλέσει τον Αρχηγό Αστυνομίας στο γραφείο του και να τραβήξει αφτιά. Έπρεπε ήδη να διαβεβαιώσει – αν μπορεί βέβαια – ότι δεν υπήρξαν στην Κύπρο φαινόμενα πολιτικής κατασκοπείας. Αλλά δεν μπορεί.

Δεν μπορεί γιατί τα γεγονότα βοούν και με το βουητό τους θα πνίξουν τα πάντα.

Κύριε Αναστασιάδη που είσαι;

ΔΕΝ είσαι εδώ και η Δημοκρατίας μας αιμορραγεί.

Κρίμα.