Χρησιμοποιώντας ως έναυσμα της ανάλυσης τις πρόσφατες δηλώσεις του Πάνου Καμμένου περί ρωσικής βοήθειας, το άρθρο του αμερικανικού δικτύου υπενθυμίζει πως οι σχέσεις της Ρωσίας με την ΕΕ, αυτή τη στιγμή, είναι το χειρότερο σημείο του από την εποχή του Ψυχρού Πολέμου, λόγω της κρίσης στην Ουκρανία. Την ίδια στιγμή η νέα ελληνική κυβέρνηση διά του Έλληνα ΥΠΕΞ Νίκου Κοτζιά, κάνει ένα ακόμα βήμα προσέγγισης της Ρωσίας. Το πρόσφατο ταξίδι του και οι συζητήσεις που είχε με τον όμόλογό του Σεργκέι Λαβρόφ μόνο τυχαία γεγονότα δεν μπορούν να χαρακτηριστούν. «Τα δύο κράτη έχουν οικοδομήσει εμπορικές σχέσεις. Μόνο το 2013 το 13% των εξαγωγών της Ελλάδας είχαν προορισμό τη Ρωσία. Παράλληλα έχουν συμφωνήσει το 2016 να ανακηρυχθεί ”Χρονιά της Ελλάδας” στη Ρωσία και αντιστοίχως ”Χρονιά της Ρωσίας” στην Ελλάδα», αναφέρει το άρθρο.
Γιατί δεν μπορεί η Ρωσία
Όλα τα δεδομένα κατατείνουν στο συμπέρασμα ότι η Ρωσία θα μπορούσε, δυνητικά, να παίξει ουσιαστικότερο ρόλο στην Ελλάδα. Ο αναλυτής της Berenberg Ροντ Γουντ το αποκρούει: «Δείχνει απίθανο να υπάρξει βαθύτερη οικονομική σχέση ανάμεσα στα δύο κράτη. Η Ρωσία δεν είναι σε θέση να προσφέρει αρκετή βοήθεια στην Ελλάδα. Η ρωσική οικονομία είναι στα σχοινιά λόγω των κυρώσεων που της έχουν επιβληθεί και της χαμηλής τιμής του πετρελαίου. Έαν η Ελλάδα γυρίσει την πλάτη της στην Ευρώπη, ο τραπεζικός τομέας της θα αντιμετωπίσει σοβαρά προβλήματα, αλλά ούτε επ’ αυτού η Ρωσία θα μπορεί να προσφέρει βοήθεια καθώς δεν έχει τις οικονομικές πηγές για να το κάνει. Θα ήταν μια τεράστια δέσμευση και σίγουρα όχι κάτι το οποίο θα μπορούσες να ζητήσεις από τη Ρωσία».
Η Κίνα δεν ενδιαφέρεται
Αν όχι η Ρωσία, μήπως τότε η Κίνα; Ήδη οι επενδύσεις των Κινέζων στην Ελλάδα είναι σημαντικές, ενώ το ενδιαφέρον τους για περαιτέρω παρουσία τους στην οικονομική ζωή της χώρας είναι δεδομένο. Επιπλέον έχει συναλλαγματικά αποθέματα ύψους τεσσάρων τρισεκατομμυρίων δολαρίων που θα μπορούσαν εύκολα να εξαφανίσουν τα δάνεια που έχουν εκδοθεί στο όνομα της Ελλάδα. Μόνο που δεν φαίνεται να υπάρχει προφανές πλεονέκτημα για την Κίνα να αναβαθμίσει το ρόλο της στην περιοχή και να αποκτήσει ένα περιφερειακό πρόβλημα. Διερωτάται ο Γουντ: «Θέλει πραγματικά η Κίνα να παίξει ανταγωνιστικά με την ΕΕ; Αν για τη Ρωσία αυτό θα ήταν λογικό καθώς θα ήθελε να αποσταθεροποιήσει το αντίπαλό της, για την Κίνα δεν υπάρχει κανένα πολιτικό ή οικονομικό κίνητρο να πράξει αναλόγως».
HΠΑ
Όσο για τις ΗΠΑ ο ρόλος του «διασώστη» είναι κάπως μπερδεμένος. Ο καθηγητής του London School of Economics, Σπύρος Οικονομίδης λέει: «Οι ΗΠΑ μπορούν να ασκήσουν κάποια επιρροή στους ευρωπαϊκούς κύκλους, έτσι ώστε η Ελλάδα να μην αποκοπεί και να μην φτάσει να παραπαίει, όμως δύσκολα θα δούμε να κάνουν το βήμα για να σώσουν μια χώρα της Ευρωζώνης».