Το νεαρό στέλεχος των Οικολόγων σε μια αποκλειστική συνέντευξη στο laimitomos.com αναφέρεται στην σημερινή κοινωνική κατάσταση και στον ρόλο που θα πρέπει να διαδραματίσει η νέα γενιά. Τονίζει ότι θα πρέπει να πάψουν οι νέοι να ζουν την καθημερινότητά τους με αγχωμένα όνειρα και κουρασμένες ελπίδες και ότι θα πρέπει να ξεκινήσει άμεσα η κοινωνική κινητικότητα.
Ερ.: Έχετε δηλώσει σε πρόσφατη τοποθέτησή σας ότι «σε καμιά περίπτωση δεν είμαστε αναγκασμένοι να επιλέξουμε ανάμεσα σε μια δεσποτική οικονομία που κατευθύνεται από το κράτος και σε έναν χαοτικό και ανηλεή καπιταλισμό που θέλει να επιβάλει η τρόικα». Οι χαρακτηρισμοί αυτοί ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα;
Απ.: Αν ανταποκρίνονται ή όχι στην πραγματικότητα αυτό το βιώνει καθημερινά η κοινωνία. Δεν πρόκειται για προσωπική μου εκτίμηση ούτε εκφέρω άποψη. Απλά σκιαγραφώ με αυτό τον τρόπο την τραγική κατάσταση της καθημερινότητας μας. Παλαιότερα μιλούσαμε για αύξηση της ανεργίας, για παράδειγμα, αλλά επειδή τα αποτελέσματα ενός ανεργιακού κύματος ήταν τότε μακροπρόθεσμα, δεν μας άγγιζε.
Τώρα, κάθε νοικοκυριό και δύο άνεργοι. Στατιστικά αποδεδειγμένο πλέον. Ε, θεωρώ ότι αυτές οι κοινωνικές μεταβολές είναι απόρροια τόσο των δεσποτικών οικονομιών, δηλαδή των κατευθυνόμενων οικονομιών από συγκεκριμένα κέντρα εξουσίας όπου σε συνδυασμό με τον χαοτικό καπιταλισμό, τον καπιταλισμό δηλαδή των εκτός ορίων και ελέγχου, οδήγησαν την κοινωνία στην σημερινή της σύνθεση και μορφή.
Ερ.: Και σαφώς οι νέοι είναι ο στόχος μέσα σε όλο αυτό το χάος…
Απ.: Στην ουσία είμαστε η γενιά εκείνη η οποία καλείται σήμερα να πληρώσει τα λάθη όλων αυτών που αποδείχτηκαν ανίκανοι να διαχειριστούν τις καταστάσεις. Θεωρώ ότι είμαστε η νέα γενιά με τα δανεικά όνειρα και τα αγύριστα χρόνια. Δυστυχώς έτσι μας κατάντησαν. Και ξέρετε… πολλές φορές όταν ακούω την δικαιολογία της εμπειρίας όταν οι καρεκλοκένταυροι προσπαθούν να θέσουν εκτός των διαδικασιών λήψεως αποφάσεων τους νέους, μου δημιουργείται έντονος θυμός. Για ποια εμπειρία ακριβώς μιλούν; Αν μιλούν για την δική τους εμπειρία, ε τότε όχι. Αυτή την εμπειρία δεν την θέλουμε και δεν την χρειαζόμαστε.
Ερ.: Μπορούν οι νέοι όμως σήμερα και υπό τις περιστάσεις να διαδραματίσουν ρόλο;
Απ.: Μα η ουσία δεν είναι εάν μπορούν ή όχι να διαδραματίσουν ρόλο. Σαφώς και μπορούν. Η ουσία είναι ότι αυτό επιβάλλεται πλέον. Δεν μπορεί μια κοινωνία να προχωρήσει, ή αν θέλετε, να περάσει στην αντίπερα όχθη εάν η νέοι, εάν η νέα γενιά δεν αναλάβει τον ρόλο που της αρμόζει. Και για να γίνει αυτό θα πρέπει να πάψουμε ως νέοι να ζούμε την καθημερινότητά μας με αγχωμένα όνειρα και κουρασμένες ελπίδες.
Ίσως αυτό κάποιοι να θέλησαν να μας το επιβάλουν. Οι άλλοι όμως δεν είναι εξυπνότεροι από εμάς. Ούτε θα καθορίσουν το μέλλον του τόπου κομμένο και ραμμένο στα μέτρα τους.
Θα πρέπει να βγούμε άμεσα από την οικονομική έρημο που κόστισε οικογένειες σε ανέχεια, επαγγελματίες σε χρεωκοπία, νιάτα σε μακροχρόνια ανεργία.
Ερ.: Μιλήσατε προηγουμένως για κοινωνική κινητικότητα…
Απ.: Είναι μια σύνθετη προσέγγιση η οποία όμως θα πρέπει να επέλθει. Άλλωστε, εάν οι όποιες πολιτικές δεν έχουν κοινωνικό προσανατολισμό τότε τι σόι πολιτικές είναι; Ή καλύτερα ποιους εξυπηρετούν τελικά τέτοιες πολιτικές που δεν ενδιαφέρονται για τον Άνθρωπο; Είναι ερωτήματα που θα πρέπει να απασχολήσουν και τα κόμματα, και τους οργανισμούς και ευρύτερα τους πολίτες και την βάση της κοινωνίας.
Για παράδειγμα, είχα αναφέρει πρόσφατα ότι η επιχειρηματικότητα δεν αφορά μόνο το κεφάλαιο, αφορά τις ιδέες. Χωρίς ιδέες το κεφάλαιο εξανεμίζεται. Και εδώ είναι ο συστατικός ρόλος που θα έπρεπε ήδη να διαδραμάτιζαν οι νέοι της Κύπρου: Η παραγωγή μιας σοβαρής δεξαμενής σκέψης η οποία θα αποτελούσε και το έναυσμα της άμεσης κοινωνικής κινητικότητας.
Ερ.: Σε ακαδημαϊκό τουλάχιστον επίπεδο είστε από τους θεωρητικούς εκείνους που πιστεύουν ότι ο «ανθρωποκεντρισμός» ως έννοια ανήκει στην πράσινη οικολογική ιδεολογία. Σωστά;
Απ.: Πρόκειται για ένα μεγάλο ζήτημα που εμπίπτει στην ευρύτερη συζήτηση για την οικολογική και περιβαλλοντική κοινωνιολογία και θεωρία. Μάλιστα ο Καθηγητής Γεωργόπουλους είχε γράψει πρόσφατα για την Περιβαλλοντική Ηθική ως ένα σύστημα κανόνων που αφορούν και επηρεάζουν την καθημερινότητα του ανθρώπου.
Ναι, θεωρώ ότι η πράσινη ιδεολογία είναι αυτή που εμπερικλείει στον σκληρό της πυρήνα έννοιες όπως ανθρωποκεντρισμός, διαφάνεια και συμμετοχικότητα. Και το σημαντικό ποιο είναι; Είναι το γεγονός ότι αυτές οι προσεγγίσεις επιβάλλεται να εφαρμοστούν τώρα για να οδηγηθούμε σε μια ασφαλή κοινωνική κινητικότητα.
Ερ.: …και άρα το Πράσινο Κίνημα θα πρέπει να παίξει καθοριστικό ρόλο…
Απ.: Για να μπορεί να διαδραματίσει καθοριστικό ρόλο θα πρέπει και οι πολίτες με την σειρά τους να δώσουν την σχετική εντολή.
Ερ.: Τελικά αισιόδοξο μήνυμα υπάρχει;
Απ.: To σίγουρο είναι ένα: Είμαστε εδώ και είμαστε έτοιμοι να αλλάξουμε τους όρους του πολιτικού διαλόγου. Χρειάζεται τόλμη και ακόμη περισσότερη τόλμη. Πέραν τούτου, αισιοδοξία θα υπάρξει από την στιγμή που η νέα γενιά θα «παίξει» με τους δικούς της καθαρούς κανόνες.