Γιορτή της Γυναίκας ή Μέρα Μνήμης και Αγώνα Κατά των διακρίσεων;
Το 1909, γιορτάστηκε με πρωτοβουλία του Σοσιαλιστικού Κόμματος των ΗΠΑ η πρώτη Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας ενώ δύο χρόνια αργότερα υιοθετήθηκε από τη Σοσιαλιστική Διεθνή. Τα Ηνωμένα Έθνη ξεκίνησαν να γιορτάζουν την Παγκόσμια Ημέρα της Γυναίκας στο Διεθνές Γυναικείο Έτος του 1975.
Η αρχική 8η Μαρτίου, μας πάει στα μέσα του 19ου αιώνα, όταν οι γυναίκες με τη σθεναρή τους αντίσταση, άρχισαν να ευαισθητοποιούν την κοινή γνώμη, ότι έφτασε πια ο καιρός να αντικρύζεται η γυναίκα ως ισότιμος άνθρωπος στην κοινωνία.
Έκτοτε, έχουν παρέλθει δεκαετίες και αιώνες, με τα δικαιώματα μεν των γυναικών να καθιερώνονται και νομοθετικά, παρά το ότι στην πράξη αυτή η ανισότητα γυναικών και ανδρών, εκαξολουθεί να υφίσταται σε πολλούς τομείς της οικονομίας και της κοινωνίας. Και ο αγώνας, συνεχίζεται.
Είναι όμως απλά ένας αγώνας μόνο για την ισότητα άνδρα και γυναίκας;
Αυτό αποτελεί μόνο τη μισή αλήθεια. Είναι πραγματικότητα ότι, η γυναίκα σήμερα, παρά τις βελτιώσεις και εκσυγχρονισμό στις νομοθεσίες που έχουν θεσμοθετηθεί, πλείστα δικαιώματα των γυναικών όπως και των ανδρών καταπατούνται. Η γυναίκα σήμερα, μετέχει στα κέντρα λήψης αποφάσεων, πολιτεύεται, επαγγελματικά ανελίσσεται σε οργανισμούς και επιχειρήσεις, έχει κατακτήσει μια σημαντική θέση στην κοινωνία και την οικονομία που για χρόνια ετσιθελικά το ανδροκρατούμενο κατεστημένο της αποστερούσαν.
Μπορούμε λοιπόν να πούμε ότι, επήλθε επί τέλους ισότητα ανδρών και γυναικών;
| Στις συνθήκες της δυστυχούς παγκοσμιοποίησης, όπου διαπιστώνουμε και βιώνουμε τις τελευταίαες μέρες την αναβίωση του ψηχρού πολέμου, συνεχίζουμε τους αγώνες όλοι μαζί ενωμένοι ενάντια στον πόλεμο και σε κάθε μορφής εκμετάλλευση και ανισότητα, άνδρες και γυναίκες μαζί ενωμένοι. |
Η απάντηση είναι ξεκάθαρα πως όχι. Όταν ακόμα για ίδια και ίση εργασία αμείβονται διαφορετικά, όταν σε πολλές χώρες ακόμα αντικρύζεται ως εκείνο το όν που χρησιμεύει για τη διαιώνιση του ανθρώπινου είδους, σαν ένα αντικείμενο, δεν μπορούμε να μιλάμε για πραγματική ισότητα. Ούτε βέβαια και για εφαρμοζόμενα δικαιώματα της γυναίκας.
Συνεπώς, Αναγνωρίζουμε τον πολλαπλό και σημαντικότατο ρόλο που έχει να διαδραματίσει μια γυναίκα. Σεβόμαστε την κάθε ιδιαιτερότητα αλλά και ταυτόχρονα αναγνωρίζουμε πλήρως τα δικαιώματα των γυναικών που θα πρέπει έχουν σε μια σύγχρονη κοινωνία. Τασσόμαστε ανεπιφύλακτα δίπλα σε κάθε αγώνα των γυναικών για την πραγματική ισότητα.
Οι γυναίκες, έχουν κάθε δικαίωμα να περηφανεύονται για τους ιστορικούς αγώνες που έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν, μέχρι τη δικαίωση τους για μια πραγματικά δίκαιη κοινωνία.
Στις σημερινές συνθήκες της δυστυχούς παγκοσμιοποίησης, όπου διαπιστώνουμε και βιώνουμε τις τελευταίαες μέρες την αναβίωση του ψηχρού πολέμου, που ουσιαστικά δεν έπαψε να υφίσταται, με τις κυβερνήσεις να πολιτεύονται για διασφάλιση των οικονομικών και γεωστρατηγικών συμφερόντων της πλουτοκρατικής οικονομικής ελίτ τους, θυσιάζοντας τους απλούς πολίτες, συνεχίζουμε τους αγώνες όλοι μαζί ενωμένοι ενάντια στον πόλεμο και σε κάθε μορφής εκμετάλλευσης και ανισότητας.
Αγωνιζόμαστε για ένα κόσμο που θα χαρακτηρίζει η ισότητα, η κοινωνική δικαιωσύνη, για πρόοδο, ανάπτυξη και βελτίωση της ποιότητας ζωής των ανθρώπων.
Εμείς τους λέμε ένα απλό,
«Είμαστε μαζί σας. Ο αγώνας σας, είναι και δικός μας Αγώνας. Μαζί προχωράμε»!
Λουκάς Στυλιανού
Μέλος Κεντρικής Επιτροπής Κινήματος Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών