H 21η Μαρτίου καθιερώθηκε ως Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down, από τα αριθμητικά δεδομένα που συνθέτουν το σύνδρομο (3ο χρωμόσωμα στο 21ο ζεύγος=3.21).
Η Παγκόσμια Ημέρα για το Σύνδρομο Down καθιερώθηκε το 2006, με πρωτοβουλία του συμπατριώτη μας γιατρού Στυλιανού Αντωναράκη, καθηγητή Γενετικής στο Πανεπιστήμιο της Γενεύης, προκειμένου να ευαισθητοποιήσει και να ενημερώσει τη διεθνή κοινότητα για το σύνδρομο Down.
Το σύνδρομο Down είναι μια γενετική κατάσταση, που οφείλεται στο επιπλέον χρωμόσωμα που εμφανίζεται στο 21ο ζευγάρι, εξ ου και η ταξινόμησή του ως Τρισωμία 21. Προέρχεται κατά 90-95% από το ωάριο και 5-10% από το σπερματοζωάριο και επηρεάζει περίπου μία στις 600-700 γεννήσεις παιδιών.
Η πρώτη παρατήρηση του συνδρόμου έγινε το 1866 από τον John Langdon Down. Ο άγγλος γιατρός παρατήρησε ότι μερικά νεογνά που γεννιούνται έχουν εξωτερική όψη παρόμοια με αυτή των Μογγόλων, απ’ όπου προήλθε και η ονομασία μογγολισμός, που στις μέρες μας έχει εγκαταλειφθεί.
Τα παιδιά με σύνδρομο Down αντιμετωπίζουν νοητική υστέρηση και μαθησιακή δυσκολία, ενώ είναι επιρρεπή σε μια σειρά από ασθένειες. Με την κατάλληλη εκπαίδευση και τη συνεργασία γονιών και δασκάλων, μπορούν να γίνουν ενεργά μέλη της κοινωνίας.
Ο στόχος είναι η πλήρης ένταξη τους στην κοινωνία, η ενσωμάτωση τους και η παροχή ευκαιριών οι οποίες θα λαμβάνουν υπόψη τις ιδιαιτερότητες των ατόμων αυτών, έτσι ώστε να μπορούν να προσφέρουν ανάλογα με τις ικανότητες τους. Αυτό μπορεί να γίνει μέσα από την ενημέρωση, την κατάλληλη εκπαίδευση, την αποδοχή και τη συνεργασία όλων των φορέων του κάθε κράτους.
Η ενημέρωση γύρω από το σύνδρομο Down είναι απαραίτητη γιατί, αν και σε μικρότερο βαθμό απ’ ό,τι παλιότερα, τα άτομα με σύνδρομο Down εξακολουθούν ακόμη και στις μέρες μας να αντιμετωπίζονται με κοινωνική προκατάληψη. Η προκατάληψη αυτή θα πρέπει να αρθεί για να μπορέσουν και τα άτομα με σύνδρομο Down, ως ισότιμα μέλη της κοινωνίας, να ενταχθούν, να προσφέρουν και να λάβουν αυτό που μπορούν και τους αξίζει.
Τα ξεχωριστά παιδιά της τρισωμίας 21 θα πρέπει να βρουν τη θέση τους στα κοινωνικά δρώμενα και να έχουν τις ευκαιρίες να δημιουργήσουν σε ένα περιβάλλον αποδοχής, ασφάλειας και αγάπης.
Προς τον σκοπό αυτό ενεργοποιούνται εθελοντικές και Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις οι οποίες μέσα από τις δράσεις τους προωθούν τόσο τη σωστή ενημέρωση και ευαισθητοποίηση του κοινού γύρω από το θέμα όσο και την καθοδήγηση και στήριξη των ίδιων των ατόμων αλλά και των οικογενειών τους