Συνέντευξη του Χρήστου Στυλιανίδη στο laimitomos.com
Ευθύνες στην κυβέρνηση Χριστόφια για την οικονομική κρίση επιρρίπτει ο πρώην κυβερνητικός εκπρόσωπος Χρήστος Στυλιανίδης υποψήφιος ευρωβουλευτής του Δημοκρατικού Συναγερμού και του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος, επισημαίνοντας ότι μέσα σε ένα χρόνο και με αιματηρές θυσίες του κυπριακού λαού η κυβέρνηση Αναστασίαδη, κατάφερε όχι μόνο να σώσει τη χώρα από την καταστροφή, αλλά και να δώσει ελπίδα και όραμα στους πολίτες.
Παράλληλα, τονίζει ότι το μέλλον της Κύπρου είναι μέσα στην Ευρωπαϊκή οικογένεια. Επισημαίνει δε ότι παρά την αμφισβήτηση και τη δυσπιστία των πολιτών προς το Ευρωπαϊκό ιδεώδες, μόνο η Ευρωπαϊκή Ένωση μπορεί και στηρίξει την Κύπρο τόσο στο θέμα της οικονομικής κρίσης, όσο και στο Κυπριακό ζήτημα.
Εκτιμά επίσης ότι το αποτέλεσμα της κάλπης της 25ης Μαΐου, παρά τις δύσκολες αποφάσεις που έλαβε τον τελευταίο χρόνο η κυβέρνηση Αναστασιάδη, θα είναι θετικό, με τα ποσοστά να καταγράφουν άνοδο. Αυτό γιατί όπως επισημαίνει ο κ. Στυλιανίδης “σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες που βρίσκονται στον μηχανισμό στήριξης, ο Κύπριος πολίτης δείχνοντας αυτοσυγκράτηση και κατανόηση αντιλαμβάνεται ότι η μόνη διέξοδος από την κρίση είναι η εφαρμογή του μνημονίου”.
Κ. Στυλιανίδη αφήσατε ένα σημαντικό αξίωμα αυτό του κυβερνητικού εκπροσώπου, προκειμένου να διεκδικήσετε μια θέση στην Ευρωβουλή. Θεωρείται ότι από το ευρωκοινοβούλιο έχετε περισσότερα να προσφέρετε στον κυπριακό λαό;
Αυτή η απόφαση δημιούργησε μια έκπληξη, διότι ήμουν ένας από τους στενούς συνεργάτες του Προέδρου της Δημοκρατίας. Όμως πριν ένα χρόνο κρίθηκε σκόπιμο να αποποιηθώ τη θέση του ευρωβουλευτή που την δικαιούμουν πέρσι, διότι οι συνθήκες ήταν παρά πολύ κρίσιμες. Χρειαζόταν να ήμουν στην ομάδα η οποία θα διαχειριζόταν την πιο σοβαρή κρίση από το ’74. Έτσι και τώρα κρίνεται σκόπιμο να διεκδικήσω μια θέση στην Ευρώπη, που είναι γνωστό ότι έχω κάποιες καλές διασυνδέσεις. Είμαι χρόνια σε ευρωπαϊκούς θεσμούς, ήμουν στο προεδρείο του ΟΑΣΕ κι όλα αυτά επειδή θα παιχτούν πάρα πολλά πράγματα εντός ευρωπαϊκών θεσμών και ειδικά του ευρωπαϊκού κοινοβουλίου. Γι’ αυτό κρίθηκε σκόπιμο να διεκδικήσω μια θέση στο ευρωκοινοβούλιο.
Αυτό που προκαλεί εντύπωση κ. Στυλιανίδη είναι ότι κατεβαίνετε σε μια χρονική περίοδο, που η Κύπρος έχει ανοιχτά ζήτημα όπως είναι η οικονομία και το Κυπριακό. Πιστεύετε ότι έχετε περισσότερα να προσφέρετε ως προς αυτά τα ζητήματα μέσα από την Ευρωβουλή;
Ήταν και είναι θέση κλειδί η θέση του κυβερνητικού εκπροσώπου, αλλά πιστεύω ότι αυτά τα μεγάλα θέματα, Κυπριακό και οικονομία, τουλάχιστον την επόμενη κρίσιμη περίοδο θα είναι βασικά διακυβεύματα της ευρωπαϊκής μας συμμετοχής. Θεωρείται ότι από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο θα εξαρτηθούν σοβαρά ζητήματα που έχουν σχέση με την αναβάθμιση του ρόλου της ευρωπαϊκής ένωσης στη διαδικασία διαπραγμάτευσης και από την άλλη στα θέματα οικονομίας θα έχουμε το μείζον θέμα διατήρησης της μεγάλης συνεισφοράς του 95% των ευρωπαϊκών ταμείων στα κυπριακά προγράμματα. Το τρίτο, που είναι εξίσου παρά πολύ σημαντικό, είναι το ότι χρειάζονται αξιόπιστες φωνές στην Ευρώπη, διότι θεωρούμε ότι όσο ευρωπαϊκοποιείται το Κυπριακό τόσο πιο καλό θα είναι το περιεχόμενο της λύσης.
Επειδή έχω αυτή την εμπειρία, είμαι αποδεκτός μέσα στους ευρωπαϊκούς θεσμούς ως ένας ευρωπαϊστής από χρόνια, έχω και την εμπειρία των ευρωπαϊκών συμβουλίων όλο αυτό το χρόνο με τον Πρόεδρο τη Δημοκρατίας, τον δύσκολο χρόνο, γι’ αυτό κρίνεται σκόπιμο ότι πρέπει να οδεύσω προς Βρυξέλλες, αυτό όμως δεν σημαίνει ότι θα χαθεί η επαφή που έχω εδώ.
Σε σχέση με προηγούμενες προεκλογικές αναμετρήσεις η μάχη που δίνετε αυτή τη φορά θεωρείτε ότι είναι πιο δύσκολη, καθώς υπάρχει μεγαλύτερη αγανάκτηση, δυσπιστία, δυσαρέσκεια;
Σίγουρα, είναι πιο δύσκολη για όλους του υποψηφίους και για όλα τα κόμματα γιατί όντως, λόγω δραματικών γεγονότων, έχει επέλθει μια απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών στην Κύπρο ενώ την ίδια στιγμή λόγω και των αποφάσεων ευρωπαϊκών οργάνων αμφισβητείται σε ένα βαθμό και η ίδια η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη. Εδώ θα ήθελα να τονίσω ότι παρ’ όλο που νοιώσαμε κάποια πικρία από αποφάσεις του Eurogroup εντούτοις οι λύσεις θα βρεθούν εντός της ευρωπαϊκής οικογένειας.
Η Κύπρος ένα μικρό κράτος στην ανατολική Μεσόγειο, στην αβέβαιη περιοχή της Μέσης Ανατολής. Δεν έχει άλλο αποκούμπι από την Ευρώπη. Η Ευρώπη δεν είναι πανάκεια Η Ευρώπη δεν είναι παράδεισος. Δεν είναι πολιτικός οργανισμός “αγγέλων”, αλλά οι λύσεις θα βρεθούν εκεί. Όπως τη στιγμή που βρεθήκαμε μόνοι και θέλαμε αυτό το πόσο των 10 δισ. για να μην πάμε στην απόλυτη διάλυση, την καταστροφή, την άτακτη χρεωκοπία και επιστροφή στη λίρα που θα σήμαινε επιστροφή της Κύπρου στο 1950, παρ όλο που αναμφισβήτητα λόγω δικών μας σφαλμάτων οδηγηθήκαμε στο πρώτο και δεύτερο Eurogroup, πάλι αυτή που μας χτύπησε την πλάτη και μας έδωσε τα 10 δισ. ήταν η Ευρώπη, δεν ήταν κανείς άλλος.
Κάναμε και το σφάλμα απόρριψης του πρώτου Eurogroup που ήταν πολύ πιο ανώδυνο από το δεύτερο. Για αυτό θα επαναλάβω ότι μπορεί να αμφισβητείται η ευρωπαϊκή αλληλεγγύη, αλλά είναι η μοναδική μας διέξοδος.
Η πολιτική που έχει ακολουθηθεί τον τελευταίο χρόνο από την κυβέρνηση Αναστασιάδη σας έχει ευνοήσει ή σας έχει ζημιώσει δημοσκοπικά;
Θεωρώ ιδιαίτερη τιμή που συμμετείχα σε μια ομάδα που διέσωσε τη χώρα από την χρεωκοπία. Σίγουρα η διάσωση άφησε και πληγές. Πληγές που έχουν σχέση με το bail in, με το μεγάλο ποσοστό ανεργίας, πληγές που έχουν σχέση με τη μείωση του βιοτικού επιπέδου και όλα τα συναφή που αναπόφευκτα εμφανίζονται σε τόσο δραματικές στιγμές. Όμως η κυβέρνηση Αναστασιάδη, ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας και όλη η ομάδα που συμμετείχαμε σε αυτή τη διάσωση, σώσαμε τον τόπο και αναλαμβάνουμε την ευθύνη γι’ αυτή τη διάσωση με όλο το πολιτικό και προσωπικό κόστος.
Πιστεύετε ότι τα αποτελέσματα της κάλπης της 25ης Μαΐου θα σας δικαιώσουν για αυτό τον αγώνα που δώσατε;
Εάν γίνει μια σύγκριση με τις υπόλοιπες χώρες που βρίσκονται σε πρόγραμμα στήριξης θα δείτε μια εντυπωσιακή διαφορά η οποία διαφαίνεται ήδη από τις δημοσκοπήσεις. Στις υπόλοιπες χώρες τα κόμματα που κυβερνούσαν και επέβαλαν το μνημόνιο καταποντίζονται, εδώ υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο μέσα από τις δημοσκοπήσεις να έχουμε και άνοδο των ποσοστών και αυτό γιατί η ωριμότητα του λαού επιδεικνύεται και αποδεικνύεται στην πράξη και είναι κάτι που εντυπωσιάζει και τους Ευρωπαίους εταίρους. Σε εμάς βέβαια υπάρχει μια διαφορά.
Η κυβέρνηση Χριστόφια έφερε το μνημόνιο και εμείς ουσιαστικά το κληρονομήσαμε το πρώτο δεκαπενθήμερο. Το γεγονός ότι τον έναν χρόνο μνημονίου, ο Κύπριος, παρ όλες τις οδυνηρές πληγές του, αντιλαμβάνεται ότι αυτό είναι η μόνη έξοδος να βγούμε από την κρίση και δεν πέρασε σε υπερβολές μεγάλων απεργιών και δείχνει μια συναίνεση, μια αυτοσυγκράτηση και κατανόηση είναι νομίζω απόδειξη ότι, Ναι! Υπάρχει σοβαρό ενδεχόμενο να έχουμε και μεγάλη άνοδο των ποσοστών.
Φοβάστε μήπως η αποχή είναι πολύ μεγάλη;
Ναι αυτό το φοβόμαστε, να είμαστε και ειλικρινείς. Δυστυχώς, για λόγους που μπορούμε να συζητήσουμε για πολλές ώρες, οι ευρωεκλογές θεωρούνται δευτερεύουσας σημασίας. Γι’ αυτό έχουμε σε όλες της ευρωπαϊκές χώρες μεγάλες αποχές. Το 2009 είχαμε αποχή που έφτασε στο 40% , θεωρώ πως τώρα θα είναι πιο μεγάλη, όμως εάν θα είναι πάνω από 50% η προσέλευση και η συμμετοχή θα είναι σίγουρα πολύ πιο ψηλά από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, αυτό διαφαίνεται τουλάχιστον. Εάν το αποτέλεσμα είναι, όπως σας το περιέγραψα πριν, μια άνοδο του ΔΗΣΥ, ΕΥΡΩΚΟ, μετά μάλιστα και την αποχώρηση του ΔΗΚΟ από τον κυβερνητικό συνασπισμό, αυτό θα αποδείξει στην πράξη ότι υπάρχει ψήφος εμπιστοσύνης και λαϊκή έγκριση στις στρατηγικές επιλογές της κυβέρνησης Αναστασιάδη.
Μήπως αυτή η αποχή επιβεβαιώνει και τις διάφορες έρευνες που δείχνουν ότι έχει χαθεί η εμπιστοσύνη στην Ευρώπη, ότι ο λαός δεν πιστεύει πια σε μια ενιαία Ευρώπη και θεωρεί ότι εφαρμόζεται άλλη πολιτική στο Βορρά και άλλη στο Νότο και ότι υπάρχει διαχωρισμός σε “Βορράς του πλούτου” και “Νότος των μνημονίων”;
Δεν θα διαφωνήσω με τη θέση ότι το ευρωπαϊκό ιδεώδες περνάει κρίση. Η προοπτική της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης βρίσκεται σε σταυροδρόμι, όμως παρ’ όλο που τμήματα των ευρωπαϊκών λαών εμφανίζουν μια ευρωσκεπτικιστή τάση, όλοι την ίδια στιγμή αναγνωρίζουν ότι η επιστροφή στη λογική του έθνους κράτους δεν οδηγεί σε καλυτέρευση της σημερινής κατάστασης. Η θέση του ευρωπαϊκού λαϊκού κόμματος είναι ότι ναι έχουμε κρίση, χρειαζόμαστε μεγάλες αλλαγές, μεγάλες μεταρρυθμίσεις, εξισορρόπηση Βορρά – Νότου, αλλά την ίδια στιγμή χρειαζόμαστε, για να βελτιωθούν όλα αυτά, “περισσότερη Ευρώπη” και όχι “λιγότερη Ευρώπη”.
Η “περισσότερη Ευρώπη” σημαίνει ότι θα γίνει πιο ανταγωνιστική στο παγκόσμιο χωριό, ειδικά σε θέματα καινοτομίας, τεχνολογίας και έρευνας που είναι και το μεγάλο χάσμα μεταξύ Ευρώπης – ΗΠΑ. Το χάσμα αυτό δημιουργεί πρόβλημα διεθνούς ανταγωνιστικότητας των ευρωπαϊκών κρατών–μελών. Θεωρώ ότι με την “περισσότερη Ευρώπη” θα μπορέσουμε να φτάσουμε σε εκείνο το επίπεδο ανταγωνιστικότητας, ώστε να δημιουργηθούν νέες θέσεις εργασίας, οι επιχειρήσεις στην Ευρώπη να διατηρήσουν τα συγκριτικά τους πλεονεκτήματα, να έχουν το βασικό εξαγωγικό χαρακτήρα που πρέπει να έχουν έτσι ώστε να διατηρηθούν υψηλού επιπέδου θέσεις εργασίας.
Το κυριότερο θέμα για την Ευρώπη για να είμαστε απολύτως ειλικρινείς είναι ότι οικοδόμησε ένα σπάνιο, πρωτόγνωρο σε παγκόσμιο επίπεδο κοινωνικό κράτος, το οποίο είναι υψηλού επιπέδου. Αυτό το κοινωνικό κράτος δεν υπάρχει ούτε στις ΗΠΑ, ούτε στην Κίνα, ούτε στην Ρωσία, ούτε στην Ινδία, ούτε στις αναδυόμενες αγορές. Το στοίχημα για μας τους Ευρωπαίους είναι το πως θα κρατήσουμε αυτό το κοινωνικό κράτος. Είμαστε έτοιμοι όμως, και αυτή είναι η μεγάλη πρόκληση για μια μικρή περίοδο, μέχρι να ξαναβρεί η Ευρώπη τα μεγάλα ανταγωνιστικά πλεονεκτήματα. Να κάνουμε κάποια υποχώρηση. Το λέμε καθαρά εμείς, στο Ευρωπαϊκό Λαϊκό κόμμα, σε αυτό το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, με στόχο να κάνουμε μια νέα αρχή μέσα από διαρθρωτικές αλλαγές.
Αυτή η μεταβατική περίοδος θα αφήσει κάποιες πληγές, αύξηση ανεργίας, θα μειώσει ενδεχομένως κοινωνικές παροχές, αλλά την ίδια στιγμή θα δημιουργήσει τις προϋποθέσεις έτσι ώστε το μέλλον των παιδιών μας να διατηρηθεί στο επίπεδο ζωής που όλοι ζηλεύουν στην Ευρώπη. Εάν οδηγηθούμε σε άλλους δρόμους, είτε στη λογική της επιστροφής του έθνους κράτους, είτε σε μια λογική η οποία αγνοεί την μεγάλη πρόκληση της διεθνούς ανταγωνιστικότητας, τότε η Ευρώπη θα καταλήξει στην ίδια καταστροφή που υπέστη η Σοβιετική Ένωση.
Όλα αυτά τα σενάρια όμως που κυκλοφορούν τον τελευταίο καιρό, όπως το δημοψήφισμα της Βρετανίας για αποχώρηση από την Ε.Ε., οι δηλώσεις Ολάντ για επιστροφή σε εθνικό νόμισμα, τα σενάρια περί επιστροφής της Ελλάδας στη δραχμή σε περίπτωση εκλογής του ΣΥΡΙΖΑ, δεν ενισχύουν περαιτέρω αυτό το κλίμα δυσπιστία και αμφισβήτησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης;
Έχετε δίκιο σε μια γενική βάση ότι όλα αυτά που συμβαίνουν δημιουργούν ακόμη περισσότερη αμφισβήτηση σε αυτό που λέμε ευρωπαϊκό ιδεώδες. Τα ίδια λέγονται από την αντιπολίτευση και για την Κύπρο. Την ίδια στιγμή όμως έχουμε περισσότερη ωριμότητα απ’ ότι νομίζουμε στους λαούς της Ευρώπης και στον λαό της Κύπρου και η περισσότερη ωριμότητα βασίζεται στο εξής: ότι έχουν όλοι μπουχτίσει από συνθήματα, από παραπλανήσεις, από μισές αλήθειες. Όσες χώρες έχουν περάσει τις δυσκολίες του ευρωπαϊκού Νότου έχουν δημιουργήσει μια νέα κοινή γνώμη η οποία έχει άλλα κριτήρια. Τα κριτήρια του πραγματισμού, του ρεαλισμού και των εφικτών λύσεων.
Διεκδικείτε την ψήφο των συμπολιτών σας στις 25 Μαΐου, γιατί να σας εμπιστευτούν και να σας στείλουν στην Ευρωβουλή;
Αδυνατώ πάντα να περιαυτολογώ.. Νομίζω ότι έχω μια πολιτική διαδρομή περίπου 20 χρόνων περίπου, από το 1995, στο προσκήνιο. Είναι πολύ γνωστά τα πολιτικά μου χαρακτηριστικά. Ας με κρίνει ο καθένας από την πολιτική μου διαδρομή και από τι εκπέμπω ως άνθρωπος.
Ελένη Κοτέ