Τους λόγους της άρνησής του να συμπράξει στη συγκρότηση της «Ελιάς» και της διαφωνίας του για σύμπλευση με το ΠΑΣΟΚ στη συγκρότηση του λεγόμενου τρίτου πόλου ανάπτυξε ο Φώτης Κουβέλης από το βήμα της πρώτης δημόσιας εκδήλωσης της ΔΗΜΑΡ-Προοδευτική Συνεργασία.
Η προσπάθεια για τη συγκρότηση ενός τρίτου πόλου στο χώρο της Κεντροαριστεράς δεν μπορεί να υπάρξει ερήμην της συντηρητικής πολιτικής της λιτότητας που ακολουθεί η κυβέρνηση, είπε ο κ. Κουβέλης.
«Οι πολιτικές συνεργασίες δεν ασκούνται έξω από το πλαίσιο των ασκούμενων πολιτικών. Και είναι σήμερα η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ που έκανε τις επιλογές της. Επιλογές που την απομακρύνουν από τον προοδευτικό χώρο και την προσδένουν στο άρμα των συντηρητικών πολιτικών. Είναι η επιλογή της στρατηγικής σύμπλευσης με τη Νέα Δημοκρατία που έκανε η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ. Για μας, όπως ήδη έχουμε πει, ο προοδευτικός πόλος έχει νόημα μόνο αν είναι πραγματικά προοδευτικός» απάντησε ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ και πρόσθεσε ότι θέλουμε να προχωρήσουμε μαζί με τον κόσμο που όλα αυτά τα χρόνια έδωσε μάχες για τη δημοκρατία και την κοινωνική δικαιοσύνη, την πρόοδο και τον εκσυγχρονισμό.
Σχολιάζοντας την εμφάνιση της κίνησης «Το Ποτάμι» και άλλων σχετικών κινήσεων ο κ. Κουβέλης ανέφερε ότι «Εμφανίζονται νέες κινήσεις και πρωτοβουλίες χωρίς σαφές πολιτικό στίγμα, χωρίς προγραμματικές επεξεργασίες, χωρίς ιδεολογικές αναφορές. Επιχειρούν να εκφράσουν πιθανώς ορισμένες ευαισθησίες. Διεκδικούν την “κοινή λογική” και φιλοδοξούν να τους εκφράσουν όλους. Όμως ερωτώ από αυτό το βήμα. Τι προτάσσει η λεγόμενη κοινή λογική για τις εργασιακές σχέσεις; Ποια είναι η πρόταση της “κοινής λογικής” για τους ανέργους, τους απλήρωτους του ιδιωτικού τομέα; Για όσους δεν έχουν πρόσβαση σε ιατροφαρμακευτική περίθαλψη; Ποια είναι η πρόταση της “κοινής λογικής” για το παραγωγικό μοντέλο που πρέπει να διαμορφωθεί στη χώρα;»
Όσον αφορά τον στόχο της ΔΗΜΑΡ-Προοδευτική Συνεργασία, αυτή όπως είπε είναι μια διαφορετική διέξοδος από την κρίση, με ένα προοδευτικό πρόγραμμα ανασυγκρότησης της χώρας.
Ο τόπος, πρόσθεσε ο κ. Κουβέλης, έχει ανάγκη «από μία Κεντροαριστερά εκφραστή των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα που αποσαθρώνονται τα δικαιώματα τους, των έντιμων δημοσίων υπαλλήλων που κρατούν την αξιοπρέπεια και την ευθύνη τους, των ανέργων που αποδομείται η ζωή τους, των αγροτών που τους αγνοούν, των νέων που παρωθούνται στο περιθώριο της οικονομικής και κοινωνικής ζωής, όλων όσοι υποφέρουν από διακρίσεις, των μικρομεσαίων που αγωνίζονται να σταθούν στα πόδια τους».