Του Αναστάση Θεοχαρίδη*
Το ΚΕΦ. 154 αποτελεί την κορωνίδα του Ποινικού Δικαίου στην Κυπριακή έννομη τάξη. Η ερμηνεία του εν λόγω Νόμου μπορεί συχνά να οδηγήσει σε διχογνωμίες και/ή αδιέξοδα. Τούτων λεχθέντων, κρίνεται ως αναγκαία μια επιγραμματική παρουσίαση του τρόπου ερμηνείας των ποινικών κανόνων.
Εξετάζεται αρχικά κατά πόσον μία διάταξη είναι ξεκάθαρη στο τι εννοεί και τι επιδιώκει. Εάν έτσι έχουν τα πράγματα και δεν υπάρχει πανομοιότυπη διάταξη στο Αγγλικό Κοινοδίκαιο τότε η εν λόγω διάταξη ερμηνεύεται αποκλειστικά και μόνο σύμφωνα με τον Κυπριακό Ποινικό Κώδικα. Στην αντίθετη περίπτωση όπου το λεκτικό της διάταξης δεν είναι ξεκάθαρο αλλά εντοπίζεται η πρόθεση του Κύπριου νομοθέτη να αποστεί από το Αγγλικό Κοινοδίκαιο, τότε η ερμηνεία γίνεται και πάλι ανεξάρτητα από το Αγγλικό Δίκαιο. Σχετική υπόθεση στο σημείο αυτό είναι η υπόθεση Πουτζιουρής.
Όταν η διάταξη έχει πανομοιότυπη έννοια και καταβολή από το Αγγλικό Κοινοδίκαιο, τότε και μόνο γίνεται νομική ερμηνεία σύμφωνα με τις ισχύουσες αρχές στην Αγγλία και οι αποφάσεις των Ανώτερων Δικαστηρίων των χωρών του Κοινοδικαίου είναι καθοδηγητικές για τα Κυπριακά Δικαστήρια.
Τέλος, για την ερμηνεία και τον τρόπο εφαρμογής των ποινικών διατάξεων προσφεύγουμε στο Αγγλικό Κοινοδίκαιο, όπου υπάρχει κενό δικαίου στην Κυπριακή έννομη τάξη. Μια τέτοια παραπομπή θα πρέπει να γίνεται μόνο όπου κρίνεται ως αναγκαία.
* Νομικός Σύμβουλος – Διεθνολόγος – Πολιτικός Επιστήμονας