Του Δρ Νίκου Μακρίδη*
Λεμφαδενοπάθεια είναι ο όρος για την διόγκωση=φούσκωμα των λεμφαδένων (όργανα σε σχήμα φασολιού που βρίσκονται στην περιοχή της μασχάλης, στη βουβωνική χώρα, το λαιμό, το στήθος και την κοιλιά που ενεργούν ως φίλτρα για το λεμφικό υγρό που κυκλοφορεί μέσα από το σώμα).
Λεμφαδενοπάθεια μπορεί να συμβεί σε μία μόνο περιοχή του σώματος, όπως ο λαιμός-τραχηλική-, ή μπορεί να είναι γενικευμένη, με διογκωμένους λεμφαδένες σε διάφορα σημεία. Οι λεμφαδένες του τραχήλου πού βρίσκονται στον λαιμό είναι η πιο συχνή θέση της λεμφαδενοπάθειας.Τα παιδιά έχουν μεγαλύτερη μάζα λεμφικού ιστού και εντονότερη απάντηση στην έκθεση σε νέα αντιγόνα, με αποτέλεσμα πολλά υγιή παιδιά να έχουν ψηλαφητούς τραχηλικούς λεμφαδένες (45%). Μη φυσιολογικοί θεωρούνται οι τραχηλικοί λεμφαδένες μεγέθους >1-2εκ.
Τι προκαλεί λεμφαδενοπάθεια;
Το λεμφικό σύστημα είναι μέρος του ανοσοποιητικού συστήματος και ευθύνεται για την καταπολέμηση των ασθενειών και μολύνσεων. Καθώς τα κύτταρα που καταπολεμούν τις λοιμώξεις συσσωρεύονται , οι λεμφαδένες μεγεθύνονται πολλές φορές το κανονικό τους μέγεθος. Σχεδόν όλα τα παιδιά θα αναπτύξουν λεμφαδενοπάθεια κάποια στιγμή, καθώς η νόσος εμφανίζεται συνήθως σαν αντίδραση σε μια μόλυνση από έναν ιό, όπως μια λοίμωξη του ανώτερου αναπνευστικού. Βακτηριακές λοιμώξεις όπως στρεπτόκοκκος στο λαιμό, η οποία προκαλείται από το βακτήριο Streptococcus, μπορεί επίσης να προκαλέσει λεμφαδενοπάθεια.
Συχνά η πηγή της μόλυνσης βρίσκεται κοντά στους διογκωμένους λεμφαδένες,και από τη θέση τους μπορούμε να βοηθηθούμε στο προσδιορισμό της αιτίας. Για παράδειγμα, ένα βρέφος με μια μόλυνση του τριχωτού της κεφαλής μπορεί να έχει διογκωμένους λεμφαδένες στο πίσω μέρος του λαιμού. Διογκωμένοι λεμφαδένες γύρω από το σαγόνι μπορεί να οφείλεται σε μόλυνση στα δόντια ή το στόμα. Ωστόσο, η λεμφαδενοπάθεια μπορεί να είναι γενικευμένη, με διογκομένουςλεμφαδένεςσε περισσότερες από μία περιοχές (τυπικά από μια ιογενή ασθένεια).
Μερικές φορές, οι λεμφαδένες οι ίδιοι μπορεί να φλεγμαίνουνκαι να διογκώνονται, μια ασθένεια που ονομάζεται λεμφαδενίτιδα. Λεμφαδένες μπορεί επίσης να διογκωθούν λόγω καρκίνου του λεμφικού συστήματος, όπως η νόσος του Hodgkin.
Ποια είναι τα συμπτώματα της λεμφαδενοπάθειας;
Στα παιδιά, είναι φυσιολογικό να είστε σε θέση να αισθάνεστε κάποιους μικρούς λεμφαδένες- κινητά εξογκώματα κάτω από το δέρμα. Ωστόσο, εάν τά κουβάρια γίνονται πιο μεγάλα από το συνηθισμένο, μπορεί να υπάρχει ένα υποκείμενο πρόβλημα. Τα παρακάτω είναι τα πιο κοινά συμπτώματα της λεμφαδενοπάθειας. Ωστόσο, κάθε παιδί μπορεί να εμφανίσειδιαφορετικά συμπτώματα. Τα συμπτώματα μπορεί να περιλαμβάνουν:
-Πρησμένα, διογκωμένα εξογκώματα στο λαιμό, στο πίσω μέρος του κεφαλιού, ή άλλες περιοχές όπου υπάρχουν λεμφαδένες.
-Μαλακά κουβάρια, πού μπορεί να μην είναι επώδυνα, αν το παιδί δεν είναι πλέον άρρωστο.
-Θερμότητα ή ερυθρότητα του δέρματος πάνω από τους λεμφαδένες
-πυρετός
Ιστορικό της ασθένειας
Τα συμπτώματα της λεμφαδενοπάθειας μπορεί να μοιάζουν με άλλες μάζες στον αυχένα ή άλλα ιατρικά προβλήματα. Πάντα να συμβουλεύεστε το γιατρό του παιδιού σας για μια διάγνωση.
Πώς γίνεται η διάγνωση της λεμφαδενοπάθειας;
Η διάγνωση της λεμφαδενοπάθειας συχνά βασίζεται στην παρουσία άλλων νόσων, όπως μιά μόλυνση. Είναι σημαντικό να καθοριστεί εάν το παιδί έχει εκτεθεί σε τυχόν μεταδοτικές ασθένειες όπως η ανεμοβλογιά , ή έχει δαγκωθεί από ένα ζώο το οποίο μπορεί να μεταδώσει την ασθένεια που ονομάζεται λοίμωξη εξ ονύχων γαλής. Το μέγεθος και η θέση των λεμφαδένων, πόσο καιρό πριν άρχισε η διόγκωση , και η παρουσία πόνου είναι χρήσιμα στον προσδιορισμό της αιτίας. Εκτός από ένα πλήρες ιατρικό ιστορικό και τη φυσική εξέταση, οι διαγνωστικές διαδικασίες για τη λεμφαδενοπάθεια μπορεί να περιλαμβάνουν μια βιοψία λεμφαδένα κατά την οποία ένα δείγμα του ιστού λαμβάνεται από τον λεμφαδένα και εξετάζεται κάτω από ένα μικροσκόπιο. Περαιτέρω εξετάσεις μπορεί να είναι απαραίτητες για συγκεκριμένες ασθένειες ή λοιμώξεις που μπορεί να σχετίζονται με τη λεμφαδενοπάθεια.
Θεραπεία της λεμφαδενοπάθειας:
Ειδική αγωγή για τη λεμφαδενοπάθεια θα καθοριστεί από το γιατρό του παιδιού σας με βάση:
-την ηλικία του παιδιού σας, τη γενική υγεία και το ιατρικό ιστορικό
-έκταση της νόσου
-ανοχή του παιδιού σας σε συγκεκριμένα φάρμακα, τις διαδικασίες ή θεραπείες ή
πρόγνωση για την πορεία της νόσου
-γνώμη ή τις προτιμήσεις σας
Η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει:
-αντιβιοτικά φάρμακα (για τη θεραπεία μιας υποκείμενης βακτηριακής λοίμωξης)
-διαρκή αξιολόγηση (να ελέγχεται το μέγεθος και η θέση των διευρυμένων λεμφαδένων)
-φάρμακα ή διαδικασίες (για τη θεραπεία άλλων ασθενειών που μπορεί να έχουν προκαλέσει τη διεύρυνση των λεμφαδένων)
*Ass Prof Dr med ΝίκοςΜακρίδηςMD,PhD
Ειδικός Παιδίατρος
Διδάκτωρ πανεπιστημίου Βιέννης-Αυστρίας
Επίκουρος Καθηγητής Παιδιατρικής,Παιδιατρικής αιματολογίας,Παιδιατρικής ογκολογίας St. George’s University of London Medical School, Πανεπιστήμιο Λευκωσίας
http://drmakrides.blogspot.com.cy
drmakrides@cablenet.com.cy