Η …αμαρτωλή ιστορία της Λαϊκής τράπεζας θα μπορούσε ίσως να λάβει συγχωροχάρτι… αν, με όσα έχουν δει εδώ και μήνες το φως της δημοσιότητας, όσοι γέμισαν τις τσέπες τους με χρήματα του Κυπριακού λαού, με bonus εκατομμυρίων, σε μία… κρίσης ηθικής αποφάσιζαν να τα επιστρέψουν εκεί όπου ανήκουν.
Η πορεία ήταν προδιαγεγραμμένη. Ξεκίνησε με τη μεθόδευση τοποθέτησης του κ. MIG στη διοίκηση της Τράπεζας. Συνεχίστηκε με την «καθαίρεση» του τότε διοικητή Κίκη Λαζαρίδη. Του ανθρώπου που με το τότε διοικητικό συμβούλιο και την πολιτική που ακολούθησαν, μετέτρεψαν το μικρό Ταμιευτήριο Λεμεσού, σε αυτό που ονομάστηκε Όμιλος Λαϊκής. Το «ξήλωμα» συνεχίστηκε με την, εν μία νυκτί, απομάκρυνση του τότε διοικητικού συμβουλίου και την τοποθέτηση των …εξ΄ απορρήτων του κ. Βγενόπουλου. Σε επιβεβαίωση της θεωρίας που λέει ότι ο καλύτερος τρόπος να ληστέψεις μια τράπεζα είναι να την αγοράσεις…
Σχηματίστηκε η νέα πυραμίδα… με τον Ανδρέα Βγενόπουλο πρόεδρο, τον Νεοκλή Λυσάνδρου αντιπρόεδρο, τον Ευθύμιο Μπουλούτα διευθύνοντα σύμβουλο, και τους Παναγιώτη Κουννή και Χρήστο Στυλιανίδη, αναπληρωτές διευθύνοντες συμβούλους.
Όταν το καράβι άρχισε να βουλιάζει, φρόντισαν πρώτοι να το εγκαταλείψουν, υπό την πίεση και της Κεντρικής Τράπεζας Κύπρου. Ήταν οι ίδιοι που είχαν κατηγορήσει την προηγούμενη, και κατά κοινή ομολογία επιτυχημένη διοίκηση της Λαϊκής Τράπεζας για «κατεστημένα και τσιφλίκια». Οι ίδιοι που πήραν μία υγιή τράπεζα και την μετέτρεψαν σε… αέρα μαζί με τα χρήματα των Κυπρίων πολιτών.
Τα χρήματα όμως , από bonuς και δάνεια με ασύλληπτα ευνοϊκά επιτόκια δεν τα επέστρεψαν ποτέ. Η ερώτηση επαναλαμβανόμενη καθώς απάντηση δεν έχει δοθεί… Προτίθενται να το κάνουν ή τα χρήματα«φαγώθηκαν» στο βωμό των …εξυπηρετήσεων;