Τα ψέματα τελείωσαν….”Η καταστροφή μας = η πείνα σας!”

του Γιώργου Γεωργίου*

‘‘Η καταστροφή μας= η πείνα σας!’’. Το σύνθημα στο πανό, γροθιά στο στομάχι. Με μόλις 6 λέξεις ένας αγρότης κατόρθωσε να αποδώσει, με σοφία, την ουσία του προβλήματος. Την εξίσωση του πράσινου καπιταλισμού. Τις επιπτώσεις της νεοφιλελεύθερης οικονομίας. Αλλά και την ανάγκη για οργανωμένη πάλη των λαών, για μια ανθρώπινη Ευρώπη, χωρίς εκμετάλλευση.

Τα χιλιάδες τρακτέρ που κατακλύζουν τους δρόμους στα κράτη της ΕΕ ανήκουν σε αγρότες βιοπαλαιστές, χάρη στους οποίους έχουμε εμείς ψωμί στο τραπέζι μας. Και ο λόγος της διαμαρτυρίας τους είναι η Κοινή Αγροτική Πολιτική (ΚΑΠ) της ΕΕ, η οποία τους κλέβει το δικό τους ψωμί. Οι οικογένειές τους γονάτισαν από την ενεργειακή κρίση, υποφέρουν από τον πληθωρισμό και εξαιτίας των ευρωπαϊκών πολιτικών οδηγούνται στη φτωχοποίηση. Εγκληματική ανισότητα, ανείπωτη βαρβαρότητα που έγινε κανονικότητα.

Τα αιτήματα των αγροτών είναι δίκαια και πρέπει να γίνουν πράξη. Γι’ αυτό απαιτείται να επιδείξουμε αλληλεγγύη στον αγώνα τους για άμεση ικανοποίηση των αναγκών τους. Για 100% αποζημιώσεις, λόγω των ζημιών τους, αναπλήρωση του χαμένου εισοδήματος, ουσιαστική μείωση του κόστους παραγωγής, διασφάλιση αφορολόγητου πετρελαίου και κατώτατων εγγυημένων τιμών καθώς και προστασία από τα φθηνά επισφαλή προιόντα, από τρίτες χώρες, για την υγεία των ευρωπαίων πολιτών.

Στο Ευρωκοινοβούλιο, η πολιτική ομάδα της Ευρωπαϊκής Ενωτικής Αριστεράς, εδώ και καιρό, προειδοποιεί για τις επιπτώσεις της ΚΑΠ, η οποία ευνοεί τους μεγάλους παραγωγούς, εις βάρος των βιοπαλαιστών αγροτών. Τονίσαμε, επανειλημμένα, πως για να μπορέσουν οι μικροί παραγωγοί να προσαρμοστούν στους νέους στόχους, απαιτείται να υπάρξει ουσιαστική στήριξη και χρηματοδότηση εκ μέρους της ΕΕ.

Έπειτα, διαφωνήσαμε με την ενίσχυση των μεγάλων ομίλων του αγροτικού τομέα και τη στήριξη των μονοπωλιακών ανταγωνισμών. Καταθέσαμε, δε, συγκεκριμένες προτάσεις για στήριξη των μικρών αγροτών. Δυστυχώς, όμως, ήρθαμε αντιμέτωποι με ώτα μη ακουόντων. Τα χρήματα που δίνονται στους αγρότες, μέσω της Κοινής Αγροτικής Πολιτικής, όχι μόνο δεν αυξάνονται, αλλά μειώνονται, συνεχώς. Οι συνήθεις ύποπτοι, οι συνεργαζόμενες δυνάμεις των δεξιών, των συντηρητικών και των ακροδεξιών Ευρωβουλευτών στο ΕΚ επιλέγουν να υπηρετούν αλλότρια συμφέροντα.

Δυστυχώς, με τις ευρωπαϊκές πολιτικές που προωθούν στο όνομα της ‘‘πράσινης μετάβασης’’ επιβάλλονται περαιτέρω εμπόδια στις επιδοτήσεις των μικροπαραγωγών προς όφελος των επιχειρηματικών ομίλων. Οι μικροί παραγωγοί καταδικάζονται να πωλούν τα προϊόντα τους σε εξευτελιστικές τιμές, παρόλο που το κόστος παραγωγής σε πετρέλαιο, ρεύμα, και αγροτοεφόδια, έχει εκτοξευθεί. Όσον αφορά, δε, στις αποζημιώσεις, λόγω των ακραίων και καταστροφικών καιρικών φαινομένων, οι μικροί αγρότες βρίσκονται συνέχεια σε αναμονή.

Η υφιστάμενη κατάσταση δεν μπορεί να γίνει άλλο ανεκτή. Εμείς αυτήν την Ευρώπη δεν τη θέλουμε. Γι’ αυτό παλεύουμε να την πάρουμε προς άλλην κατεύθυνση, με γνώμονα την ευημερία των λαών, εκεί που μας αξίζει!

Δεν μπορεί η ΕΕ να επικαλείται τους δημοσιονομικούς της στόχους, για να μην στηρίξει τους αγρότες, όταν, την ίδια στιγμή, επενδύει δισεκατομμύρια στην αμυντική και πολεμική βιομηχανία.

Δεν μπορεί η ΕΕ να συντηρεί πολέμους και να ενισχύει την επισιτιστική κρίση, όταν, την ίδια στιγμή, έχει σημαία της τις ουμανικές αξίες και αρχές.

Δεν μπορεί η ΕΕ να εμμένει στις ίδιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές που έχουν διαλύσει τους μικρούς παραγωγούς και, την ίδια στιγμή, να διακηρύττει πως κόπτεται για τον αγροτικό κόσμο και την εργατική τάξη.

Τα ψέματα τελείωσαν.

Οι αγρότες επαναστατούν από άκρη σε άκρη. Συνταράσσουν τα ισχυρά κράτη της Ένωσης, τη Γερμανία και τη Γαλλία. Κυριαρχούν στην καρδιά της Ένωσης, στις Βρυξέλλες.

Στέλνουν ξεκάθαρο μήνυμα. Πρέπει να ληφθούν αποφάσεις χθες! Για τη σωτηρία του αγροτικού κόσμου. Γιατί αυτό θα είναι προς όφελος όλων

Μέχρι και σήμερα, το διευθυντήριο των Βρυξελλών καθώς και οι αρχηγοί των κρατών επιλέγουν να κωφεύουν, επιδεικτικά. Οι συν αυτών, στο Ευρωκοινοβούλιο, τους ενισχύουν, σφυρίζοντας, αδιάφορα.

Στις επερχόμενες εκλογές, όμως, ο καθένας από εμάς έχει τη δύναμη να δώσει τη δική του απάντηση. Να αλλάξει το συσχετισμό των δυνάμεων που καθορίζει τις αποφάσεις που επηρεάζουν τη ζωή μας.

Στις 9 Ιουνίου, χωρίς αυταπάτες, θα παλέψουμε να πάρουμε την Ευρώπη εκεί που μας αξίζει.

Θα συνεχίσουμε από εκεί που δεν σταματήσαμε ποτέ, για την Ευρώπη της ειρήνης, της κοινωνική δικαιοσύνη και της αλληλεγγύη. Για την Ευρώπη των λαών.

*Ευρωβουλευτή ΑΚΕΛ