Πρέπει να υπενθυμίσουμε ότι πρώτον, με κάποιον τρόπο θα πρέπει να καλυφθεί το κόστος αυτής της υπηρεσίας που παρέχει το δημόσιο. Δεύτερον, η πρακτική του δωρεάν είναι γνωστό ότι δεν είναι δίκαιο. Τρίτον, εφαρμόζεται για το θέμα αυτό μια στοχευμένη πολιτική, μια στοχευμένη κοινωνική πολιτική, αυτή είναι η προσπάθεια που κάνει η κυβέρνηση.
Πρέπει να σημειώσουμε ότι γίνεται λόγος για κοινωνική πολιτική και στόχευση διότι, τα παιδιά της προδημοτικής και δημοτικής εκπαίδευσης εξαιρούνται, παιδιά από οικογένειες που είναι λήπτες δημοσίου βοηθήματος εξαιρούνται, δεν καταβάλουν κόμιστρο. Όταν υπάρχουν στην οικογένεια δύο παιδιά υπάρχει διαφορετική πολιτική.
Η κυβέρνηση είχε και έχει την πρόθεση να καλύψει παιδιά από οικογένειες με χαμηλούς οικονομικούς πόρους. Γι’ αυτό και εμείς, ο Δημοκρατικός Συναγερμός, έχουμε έρθει σε συνεννόηση με τον υπουργό Συγκοινωνιών και Έργων προκειμένου να καλυφθούν και τα παιδιά που προέρχονται από οικογένειες ανέργων, δηλαδή να απαλλαγούν από το κόμιστρο. Μια ικανοποιητική διάκριση θα ήταν να διαπιστωθούν οι ανάγκες και στο επίπεδο του σχολείου και να εξαιρεθούν όσα παιδιά συμμετέχουν στο σχολικό συσσίτιο.
Η πολιτική αυτή, της κοινωνικής στόχευσης πρέπει να εφαρμοστεί όπως ταυτόχρονα πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι οι πολίτες γενικά θα πρέπει να συνεισφέρουν, στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, για κάποιες υπηρεσίες που παρέχει το κράτος. Γιατί τόσα χρόνια στο παρελθόν, με την άκριτη πολιτική του δωρεάν η οποία το επαναλαμβάνω, δεν είναι κοινωνικά δίκαιη, έχουμε καταλήξει, έχουμε φέρει τα οικονομικά μας σε ένα σημείο που να μην μπορούμε να ασκήσουμε ούτε καν τις στοιχειώδεις πολιτικές του κράτους.