Παραδέχτηκε ότι έγινε πολιτικό και διπλωματικό παζάρι αλλά όχι “υλικό παζάρι” σε ό,τι αφορά στην απελευθέρωση των Τούρκων ομήρων που απήχθησαν στη Μοσούλη από το Ισλαμικό Κράτος, ο Τούρκος Πρόεδρος Ταγίπ Ερντογάν.
Είπε ακόμα ότι αυτό είναι νίκη της διπλωματικής και της πολιτικής διαπραγμάτευσης.
Πριν αναχωρήσει για τη Νέα Υόρκη, ο Τούρκος Πρόεδρος είπε ότι ο λόγος που τήρησαν τη στάση που τήρησαν για το συνασπισμό στην Τζέτα ήταν για να φτάσουν στο σήμερα, ωστόσο είπε ότι η υπόθεση, αναφορικά με την προσεχή διαδικασία, είναι ένα ξεχωριστό θέμα. Ανέφερε πως το θέμα το συζητήσει με τον Τούρκο Πρωθυπουργό Αχμέτ Νταβούτογλου και όταν επιστρέψει από τα Ηνωμένα Έθνη θα κάνουν την αξιολόγησή τους.
“Θα συζητήσουμε τι στάση θα τηρήσουμε και αυτή η στάση έχει περισσότερο σχέση με τη στάση που θα τηρήσουμε έναντι των φίλων και αδελφών μας, που έρχονται από τη Συρία και το Ιράκ στη χώρα μας”, είπε.
Ο Πρόεδρος Ερντογάν, τονίζοντας ότι επιχείρηση δεν σημαίνει μόνο να χτυπούν με αεροσκάφη και να χρησιμοποιούνται άρματα, πυροβόλα και όπλα, είπε ότι υπάρχουν διάφορα είδη διπλωματικών και πολιτικών επιχειρήσεων και ότι η εφαρμογή αυτήν τη στιγμή εντάσσεται σ’ αυτό το είδος.
Τουρκικά μέσα ενημέρωσης επικαλούμενα τουρκικές πηγές αναφέρουν ότι μετά την αλλαγή 8 κατά σειρά τοποθεσιών κράτησης των ομήρων, η ISIL, της οποίας οι κινήσεις παρακολουθούνταν βήμα προς βήμα από τη ΜΙΤ, αναγκάσθηκε τελικά να απελευθερώσει τους ομήρους, όταν πλέον η κράτησή τους ενείχε μεγάλο ρίσκο. Η ίδια πηγή επεσήμανε ότι δεν δόθηκαν λύτρα και δεν έγινε διαπραγμάτευση με την ISIL, αλλά η επιχείρηση διεξήχθη αποκλειστικά και μόνο από τη ΜΙΤ, χωρίς καμία ξένη υποστήριξη. Ωστόσο άλλες πηγές αναφέρουν ότι η απελευθέρωση των ομήρων του Προξενείου έγινε με αντάλλαγμα την αποφυλάκιση μαχητών της ISIL που κρατούνται σε φυλακές στην Τουρκία.
Το ερώτημα, επισημαίνουν, είναι ποιος λέει την αλήθεια αφού άλλοι λένε ότι η απελευθέρωση έγινε στο πλαίσιο οργανωμένης επιχείρησης, άλλοι χάρη στις επαφές, άλλοι ότι έγινε έπειτα από διαπραγματεύσεις και άλλοι ως αποτέλεσμα επαφών με αραβικές φυλές.
Το άλλο σημαντικό ερώτημα που τίθεται τώρα είναι πώς η απελευθέρωση θα επηρεάσει τη θέση της Τουρκίας στο συνασπισμό, υπό την ηγεσία των ΗΠΑ, εναντίον της ISIL. Κάποιοι αναλυτές υπενθυμίζοντας το επιχείρημα της Τουρκίας ότι δεν μπορεί να έχει ενεργό ρόλο στο συνασπισμό εναντίον της ISIL εξαιτίας των 49 ομήρων εκτιμούν ότι τώρα πλέον η Τουρκία μπορεί να «λάβει θέση». Άλλοι ωστόσο εκτιμούν ότι η στάση της Τουρκίας δε θα αλλάξει, καθώς η ‘κρίση των ομήρων’ δεν ήταν το μοναδικό σημείο που απέτρεψε τη χώρα από τη συμμετοχή της στο διεθνή συνασπισμό. Η ανάμειξη σε οποιοδήποτε ένοπλο συνασπισμό εναντίον της ISIL θα μπορούσε να οδηγήσει σε εισροή εξτρεμιστών στη χώρα και να βλάψει τις σχέσεις της με τους λαούς των γειτονικών χωρών, που αντιτίθενται στην ISIL.