Η γιατρός που εξέτασε πρώτη την Τζωρτζίνα όταν εισήχθη με αναφερόμενους σπασμούς στο Καραμανδάνειο Νοσοκομείο της Πάτρας καταθέτει στη δίκη της Ρούλας Πισπιρίγκου.
Η Μένια Γράψα ξεκίνησε να καταθέτει ενώπιον του Μεικτού Ορκωτού Δικαστηρίου λέγοντας ότι «όταν έβλεπα το παιδί, δεν ήξερα το ιστορικό της οικογένειας. Δεν πείστηκα για το επεισόδιο των σπασμών».
Πρόεδρος: Τι ώρα είδατε το παιδί;
Μάρτυρας: 9:30 με 9:50 π.μ. Με είχε ενημερώσει η μητέρα ότι έκανε σπασμούς. Πολλοί γονείς έρχονται έχοντας διάγνωση από μόνοι τους. Μου ανέφερε τίναγμα κεφαλής και ματιών και ότι μετά το παιδί άρχισε να κάνει σπασμούς. Τις προσδιόρισε ως κινήσεις άκρων. Μου είπε πως τα ματάκια του ήταν ανοιχτά και πως παρακολουθούσε τις κινήσεις των ματιών της μαμάς του. Αυτό δεν με έπεισε ότι είναι σπασμοί. Σκέφτηκα ότι μπορεί να είναι κάποια δηλητηρίαση από χάπια. Ρώτησα τη μητέρα αν υπήρχαν στο σπίτι φάρμακα και μου είπε ότι υπήρχαν αντιεπιληπτικά που της είχε χορηγήσει ο γιατρός για ισχαιμικό που είχε υποστεί. Σε ερώτησή μου για το πότε εκδηλώθηκε το επεισόδιο στο παιδί, μου είπε ότι αυτό έγινε στις 5:30 περίπου.
Πρόεδρος: Ποια είναι η συνήθης αντίδραση των γονιών σε αυτά τα επεισόδια;
Μάρτυρας: Οι σπασμοί είναι κάτι που τρομοκρατεί παιδιά και γιατρούς. Οι γονείς βουτάνε τα παιδιά και έρχονται αμέσως στο νοσοκομείο.
«Η μητέρα μάς είπε για σπασμούς, σκέφτηκα δηλητηρίαση από φάρμακο»
Συνεχίζοντας η μάρτυρας ανέφερε πως από την εξέταση διαπίστωσε πως οι σφίξεις του παιδιού, το οξυγόνο του και η θερμοκρασία του ήταν φυσιολογικά. «Η μητέρα μάς είπε για σπασμούς. Μας είπε ότι τα ματάκια της ήταν ανοιχτά και ότι της είπε ”μαμά τρέμω, δεν μπορώ να σταματήσω”. Πυρετό δεν είχε και σκέφτηκα κάποια δηλητηρίαση από φάρμακο. Ρώτησα να υπήρχαν χάπια στο σπίτι και μου είπε ναι, αντιεπιληπτικά γιατί είχε κάποιο ισχαιμικό».
Πρόεδρος: Στην κατάθεσή σας στην ανακρίτρια λέτε ότι το επεισόδιο έλαβε χώρα στις 5:30 και εσείς είδατε το παιδί στις 9:30. Ρωτήσατε τη μητέρα γιατί ήρθαν στις 9;
Μάρτυρας: Όχι. Οι σπασμοί τρομοκρατούν τους γονείς, ακόμη και εμάς τους γιατρούς.
Πρόεδρος: Ένας έντονος εφιάλτης μπορεί να δημιουργήσει τέτοια αντίδραση σωματική;
Μάρτυρας: Ναι, εκεί πήγε και το μυαλό μου, σκέφτηκα ότι μπορεί να βίωσε έναν τρόμο αλλά η μαμά επέμενε για σπασμούς.
Λαμβάνοντας τον λόγο, ο συνήγορος υπεράσπισης της Ρούλας Πισπιρίγκου αμφισβήτησε την κατάθεση της μάρτυρος, αναφέροντας ότι κατασκεύασε μια ψεύτικη εικόνα λέγοντας για αντιεπιληπτικά χάπια, ενώ η εντολέας του της είχε πει ότι στο σπίτι υπήρχαν αντικαταθλιπτικά χάπια.
Κούγιας: Για ποιον λόγο το κάνατε; Η κατηγορουμένη δεν έχει πάρει ποτέ αντιεπιληπτικά. Καταλαβαίνετε ότι δημιουργήσατε μια εντύπωση ότι η κατηγορουμένη σάς είπε ψέματα;
Μάρτυρας: Και τα αντιεπιληπτικά και τα αντικαταθλιπτικά θα μπορούσαν να δικαιολογήσουν ένα επεισόδιο. Και χειρότερο τα αντικαταθλιπτικά.
Κούγιας: Δίνει ψευδή κατάθεση και επιφυλασσόμεθα να διασφαλίσουμε τα συμφέροντα της κατηγορουμένης. Είναι ψευδομάρτυρας και προκατειλημμένη.
Συνεχίζοντας ο συνήγορος υπεράσπισης υπέβαλε στη μάρτυρα τις εξής ερωτήσεις:
Κούγιας: Είδατε ένα παιδί δασκαλεμένο να μην απαντάει;
Μάρτυρας: Όχι, κανείς από τους γιατρούς δεν μπορεί να σκεφθεί κάτι τέτοιο.
Κούγιας: Όμως αυτό το σκέφτηκαν εισαγγελείς, ανακριτές…
Μάρτυρας: Κάποιον λόγο θα είχαν.
Κούγιας: Σε αυτό το κομμάτι της κατηγορίας ότι επέλεξε το νοσοκομείο σας να φέρει να σκοτώσει το παιδί και ότι το έπεισε να μην απαντάει τι λέτε; Εσείς μπορείτε να απαντήσετε σε αυτό;
Μάρτυρας: Όχι, δεν μπαίνω σε αυτό.
Κούγιας: Πώς βλέπετε δηλαδή αυτό το σενάριο που σκέφτηκε η Δικαιοσύνη;
Μάρτυρας: Να κρίνω τη Δικαιοσύνη;
Ξαφνική αδιαθεσία για τη Ρούλα Πισπιρίγκου
Σε αυτό το σημείο η Ρούλα Πισπιρίγκου ανέφερε ότι δεν αισθάνεται καλά και ζήτησε να βγει για λίγο έξω από την αίθουσα, με την πρόεδρο να της το επιτρέπει. Στη δικαστική αίθουσα βρίσκεται και ο Μάνος Δασκαλάκης.
Κούγιας: Γιατί λέτε ότι έφερε το παιδί μετά την παρέλευση αρκετών ωρών.
Μάρτυρας: Η απάντησή μου είναι η ίδια. Η μητέρα μού είπε ότι εκδήλωσε το επεισόδιο στις 5:30.
Πρόεδρος: Η κατηγορουμένη στη συμπληρωματική της απολογία λέει ότι το επεισόδιο ξεκίνησε στις 6:30. Ο κύριος συνήγορος σας ρωτάει αν αυτή η απόσταση ανάμεσα στις 6:30 και στον χρόνο που έφερε το παιδί στο νοσοκομείο είναι λογική.
Μάρτυρας: Εγώ είχα άλλα στοιχεία, με βάση αυτά που μου είπε η μητέρα, και με αυτά κατέθεσα. Πάντως, δεν ήρθε άμεσα στο νοσοκομείο πανικόβλητη.