Μήνυμα του Προέδρου της Βουλής κ. Γιαννάκη Λ. Ομήρου για την Εθνική Επέτειο της 25 ης Μαρτίου
Με την ευκαιρία της Εθνικής Επετείου της 25 ης Μαρτίου 1821 αποτίουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στην ηρωική εξέγερση του ελληνικού λαού, που έθεσε τα θεμέλια δημιουργίας του ανεξάρτητου ελληνικού κράτους.
Η 25η Μαρτίου συμπύκνωσε τη βούληση του ελληνικού λαού να αποκτήσει την πολιτική ελευθερία ύστερα από την κατάπνιξη της Γαλλικής Επανάστασης. Πρώτοι οι Έλληνες μέσα σε μια Ευρώπη κυριαρχημένη από μοναρχικά φέουδα, πρόβαλαν την αρχή ότι κάθε λαός που έχει αληθινή εθνική συνείδηση, έχει το δικαίωμα να διεκδικήσει την πολιτική του αυτονομία.
Έτσι, η Επανάσταση του 1821 στάθηκε μια καμπή κορυφαία όλης της ευρωπαϊκής ιστορίας και της ανέλιξης των πολιτικών ιδεολογιών. Όμως, η ιστορία και οι σημαντικές στιγμές της δεν αποτελούν αντικείμενο μελέτης, για να γνωρίσουμε τι κατόρθωσαν άλλοι στο παρελθόν, αλλά για να μάθουμε τι είναι σωστό να πράξουμε κι εμείς στο παρόν και το μέλλον. Γιατί το παρελθόν είναι το μαντείο, από όπου πρέπει να αντλούμε χρησμούς για το μέλλον. Τα δραματικά και φωτεινά γεγονότα της εθνεγερσίας πρέπει να είναι το κρυφό σχολειό κάθε Έλληνα, που θέλει να στοχάζεται σωστά για τη μοίρα του τόπου του.
Για αυτό η αναδρομή στις μεγάλες στιγμές της εθνεγερσίας, η μελέτη των έργων των ημερών της Επανάστασης του 1821 είναι η προσφορότερη μέθοδος αυτογνωσίας για κάθε στοχαζόμενο Έλληνα. Μας προσφέρει τα φωτεινότερα παραδείγματα των αρετών μας, την απίστευτη αντοχή της ιστορικής μας συνείδησης, την πίστη μας στην Ιδέα του Έθνους, την ευψυχία, την τόλμη, την πρωτοβουλία, τη δύναμη της προσωπικότητας των Ελλήνων.
Η 25η Μαρτίου έθεσε τα θεμέλια μέσα σε επώδυνες συνθήκες για τη γέννηση του νέου ελληνικού κράτους. Αποτέλεσε την αφετηρία, με την παράδοση που δημιούργησε, για τη μετέπειτα απελευθέρωση και άλλων ελληνικών εδαφών.
Υπήρξε ακόμα το φωτεινό παράδειγμα και για το δικό μας αντιαποικιακό αγώνα του 1955-59. Έναν υπέροχο αγώνα που οδήγησε σε μια φαλκιδευμένη, δυστυχώς, εν πολλοίς ανεξαρτησία και που αργότερα με το προδοτικό πραξικόπημα και την τουρκική εισβολή οδηγήθηκε στη μέχρι σήμερα συνεχιζόμενη κατοχή της πατρίδας. Κάτι που σε καμιά περίπτωση δεν αναιρεί και δεν μειώνει το νόημα του αγώνα και το μεγαλείο της θυσίας των αγωνιστών. Δίπλα στον Διάκο παρατάξαμε τον Αυξεντίου, τον Μάτση, τον Παλληκαρίδη, δίπλα στο Αρκάδι και τη Γραβιά το Δίκωμο, το Λιοπέτρι και τον Μαχαιρά.
Σήμερα, ο Κυπριακός Ελληνισμός στρέφει το βλέμμα του στη μεγάλη επέτειο της εθνικής παλιγγενεσίας, για έμπνευση και διάνοιξη προοπτικών. Για τη διασφάλιση μιας λύσης που θα τερματίζει την τουρκική στρατιωτική κατοχή και θα αποκαθιστά τα ανθρώπινα δικαιώματα και τις θεμελιώδεις ελευθερίες για το σύνολο του κυπριακού λαού. Για τη συνέχιση της Κυπριακής Δημοκρατίας, την απομάκρυνση των εποίκων και την κατάργηση των αναχρονιστικών εγγυήσεων του 1960.
Οδηγός και φωτοδότης της σε αυτό τον αγώνα αποτελεί η 25 η Μαρτίου 1821.