Οικολόγοι για διαμαρτυρία κυνηγών: Αστυνομία και κυβέρνηση μένουν εκτεθειμένοι

Αστυνομία και κυβέρνηση μένουν εκτεθειμένοι για τον εξευτελισμό των θεσμών και την ταλαιπωρία χιλιάδων πολιτών λόγω της αποκοπής του αυτοκινητόδρομου Λευκωσίας – Λεμεσού από ομάδα κυνηγών, αναφέρει σε ανακοίνωση το κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών

Η χθεσινή κατάληψη του αυτοκινητόδρομου από οργανωμένη ομάδα κυνηγών, με μπλόκα, αγροτικά οχήματα και εκφοβιστικές πρακτικές, αποτελεί κατάφωρη παραβίαση του νόμου και ευθεία προσβολή προς τους πολίτες και τη δημοκρατική λειτουργία του κράτους. Το δικαίωμα στη διαμαρτυρία είναι ιερό αλλά δεν περιλαμβάνει τον αυταρχισμό και την επιβολή με τη βία του περιορισμού των δικαιωμάτων άλλων πολιτών.

Η κυβέρνηση και προσωπικά ο ίδιος ο Πρόεδρος Χριστοδουλίδης είχαν υποχρέωση να συναντηθούν με την ομάδα κυνηγών και να ακούσουν τα αιτήματα τους. Είναι πράγματι αξιοσημείωτο το γεγονός ότι ο Πρόεδρος δεν δέχτηκε καν να συναντήσει τους κυνηγούς, που ως οργανωμένο σύνολο, στήριξαν την εκλογή του (μαζί με το κόμμα για τα ζώα) προκαλώντας την δυναμική αντίδρασή τους.

Η υποχώρηση του Προέδρου Χριστοδουλίδη έναντι των διαμαρτυρόμενων κυνηγών, λίγες ώρες μετά από πράξεις κατάλυσης της δημόσιας τάξης, στέλνει ένα βαθιά προβληματικό μήνυμα: ότι ο αυταρχισμός επιβραβεύεται και η πολιτεία λυγίζει μπροστά στην παρανομία. Αντί να λειτουργήσει προληπτικά ο Πρόεδρος, δημιούργησε ένα πρόβλημα και μετά στην αδυναμία του να το χειριστεί, υποχώρησε μεγαλοπρεπώς αφήνοντας εκτεθειμένη την πολιτεία και τους θεσμούς της.

Ακόμη πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι όλα αυτά συμβαίνουν την ώρα που η Βουλή συζητά νομοσχέδιο για αυστηρότερους περιορισμούς στις διαδηλώσεις. Ένα νομοσχέδιο με το οποίο διαφωνούμε, καθώς πιστεύουμε ακράδαντα πως η ελευθερία της έκφρασης και της διαμαρτυρίας είναι θεμέλιο της Δημοκρατίας και όχι απειλή. Η Δημοκρατία δεν απειλείται από τις ειρηνικές κινητοποιήσεις. Απειλείται όταν το κράτος επιλέγει να εφαρμόζει τους νόμους κατά το δοκούν. Το χθεσινό περιστατικό ενισχύει δυστυχώς τα επιχειρήματα της κυβέρνησης για προληπτική καταστολή των διαδηλώσεων.

Είναι επίσης ανησυχητικό ότι, σύμφωνα με δημοσιεύματα, η αστυνομία ήταν εκ των προτέρων ενήμερη για την πρόθεση αποκλεισμού του αυτοκινητόδρομου, αλλά παρέμεινε άπραγη. Η αποτυχία πρόληψης και διαχείρισης της κατάστασης από τις αρμόδιες αρχές, τελικά, οδήγησε σε μια εικόνα πλήρους αδυναμίας του κράτους, που εξανάγκασε τον ίδιο τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας να νομιμοποιήσει και ουσιαστικά να επικροτήσει την αυθαιρεσία. Και ερωτούμε τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας αν προτίθεται να αναζητήσει τους υπεύθυνους για την αποτυχία της αστυνομίας να χειριστεί την κατάσταση.

Η ατιμωρησία και η ανοχή απέναντι σε τέτοια φαινόμενα αυθαιρεσίας γεννούν εύλογα ερωτήματα. Μήπως επιχειρείται να κατασκευαστεί τεχνητά η ανάγκη του νομοσχεδίου, μέσα από σκηνές χάους που το ίδιο το κράτος επέτρεψε; Αντί για φίμωση των διαδηλώσεων, αυτό που έχει ανάγκη ο τόπος είναι ισχυρότερη και δίκαιη διακυβέρνηση, με θεσμούς που λειτουργούν αμερόληπτα και εφαρμόζουν τον νόμο χωρίς εξαιρέσεις.

Το κράτος δικαίου δεν μπορεί να λειτουργεί επιλεκτικά. Και η κοινωνία δεν μπορεί να ανεχτεί δύο μέτρα και δύο σταθμά.