Μέγας Αλέξανδρος : Μακεδόνας στρατηλάτης, από τις σημαντικότερες μορφές της παγκόσμιας ιστορίας.
«Ο Αλέξανδρος, ο υιός του Φιλίππου και οι Έλληνες πλην Λακεδαιμονίων από των βαρβάρων των την Ασίαν κατοικούντων»
Ανέλαβε την εξουσία μετά τη δολοφονία του πατέρα του Φιλίππου και δεν έχασε ποτέ καμία μάχη.
Αφού εξουδετέρωσε τους πιθανούς διεκδικητές του θρόνου οργάνωσε το στράτευμα για την εκστρατεία εναντίον της Περσίας. Πριν αποχωρήσει από την Ελλάδα πήγε στους Δελφούς για να πάρει χρησμό.
Ωστόσο, εκείνη την ημέρα η Πυθία δεν έδινε χρησμούς, προκαλώντας την οργή του Μακεδόνα βασιλιά, ο οποίος αρνήθηκε να φύγει. Τράβηξε την ιέρεια προς το ιερό και τότε η Πυθία του είπε «Παιδί μου, είσαι ακαταμάχητος» παίρνοντας τον χρησμό που ζητούσε.
Λέγεται πως όταν έφευγε για την εκστρατεία του, την παραμονή μοίρασε στους φίλους του όλα τα προσωπικά του αντικείμενα.
Όταν τον ρώτησαν, «εσύ δεν θα κρατήσεις τίποτα για τον εαυτό σου;» εκείνος απάντησε:
Εγώ κρατώ το πολυτιμότερο: «Τις χρηστές ελπίδες του μέλλοντος. Δεν μου χρειάζεται τίποτε από το παρελθόν.»
Ο Μέγας Αλέξανδρος διακρίθηκε όχι μόνο για τις στρατιωτικές του γνώσεις αλλά και και για τη σωφροσύνη και τη σοφία του.
Ας διαβάσουμε ως και ας απομνημονεύσουμε φράσεις του πιο σπουδαίου βασιλιά που είδε η ανθρωποτητα.
– Ό,τι δεν λύεται κόπτεται. (κόβοντας το Γόρδιο Δεσμό)
– Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην.
– Δεν υπάρχει τίποτε αδύνατο γι’ αυτόν που θα προσπαθήσει.
– Δεν μ’ ενδιαφέρει η καταγωγή των πολιτών ούτε η φυλή στην οποία γεννήθηκαν. Τους αντιμετωπίζω όλους με ένα κριτήριο: την αρετή. Για μένα, κάθε καλός ξένος είναι Έλληνας και κάθε κακός Έλληνας είναι χειρότερος από βάρβαρος.
– Στον ουρανό δεν υπάρχουν δυο ήλιοι ούτε στη γη δυο κυρίαρχοι.
– Με θέληση, με παραμύθια και με την τέχνη της εξαπάτησης (ερωτηθείς πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα)
– Ει μη Αλέξανδρος ήμην, Διογένης αν ήμην.
– Δεν φοβάμαι ένα στρατό λιονταριών που διοικούνται από ένα πρόβατο. Φοβάμαι ένα στρατό προβάτων που τα διοικεί ένα λιοντάρι.
– Πονούντων και κινδυνευόντων τα καλά και μεγάλα έργα.
– Σήμερα δεν ήμουν πραγματικός βασιλιάς, γιατί δεν έκανα καμιά καλή πράξη.
– Τω κρατίστω. (Η υπόδειξή του για το ποιος θα είναι ο διάδοχός του. Τα τελευταία του λόγια…)