Η γενιά μου είχε την τύχη να γνωρίσει, να μάθει και να εξελίξει τις μεθόδους λιπομεταφοράς και λιπογλυπτικής. Συζητήσεις επί συζητήσεων, συνέδρια, μαθήματα, πειραματισμοί, εφτά περίπου χρόνια μετά από τις πρώτες μου προσπάθειες, σήμερα μπορώ πια να πω τη μεγάλη αλήθεια:
Πέρα από τους κεντρικούς κανόνες, κάθε περίπτωση είναι αυστηρά εξατομικευμένη, και ως τέτοια, πρέπει να μελετάται σα να ναι η πρώτη!
Πρακτικά, η λιπομεταφορά, είναι μία επέμβαση που μας επιτρέπει να καλύψουμε ελλείμματα ή να «χτίσουμε» ανατομικές ατέλειες, χρησιμοποιώντας το ίδιο μας το λίπος, μετά από μία επεξεργασία (λιγότερο ή περισσότερο πολύπλοκη, ανάλογα την εντόπιση, και το μέγεθος του ελλείμματος).
Τα πλεονεκτήματα της μεθόδου είναι αυτονόητα: Αυτόλογος ιστός (δεν χρησιμοποιείται ξένο υλικό), μηδενικός κίνδυνος αντίδρασης, μεγαλύτερη διάρκεια, συνδυαστικά με διόρθωση και της δότριας χώρας (ταυτόχρονη δηλαδή λιποαναρρόφηση).
Και ας πάμε κατ” ευθείαν στα παραδείγματα. Στη πρώτη φωτογραφία (εικόνα 1) αριστερά βλέπουμε ένα έλλειμμα στη δεξιά παρειά μετά από ενδοτραυματική έγχυση κορτικοστεροειδών προκειμένου να αντιμετωπιστεί μία κύστη, στα πλαίσια κυστικής ακμής.
Η λιπομεταφορά πραγματοποιήθηκε στο ιατρείο, με τοπική αναισθησία. Στόχος μας ήταν η κάλυψη του ελλείμματος με λίπος από την περιοχή της κοιλιάς.
Για την πλήρωση του ελλείμματος χρειαστήκαμε την τριπλάσια ποσότητα λίπους, από αυτή που απαιτούσε το έλλειμμα. Οι λόγοι για τον οποίο γίνεται αυτό, είναι οι εξής:
1) Το λίπος «καθαρίζεται» από το οροαιματηρό υγρό που είναι αναμεμειγμένο με ποσότητα του υγρού διήθησης (φάρμακο τοπικής αναισθησίας, αναλγητικά και φυσιολογικό ορό) που μοιραία βρίσκονται στην αναρροφούμενη ποσότητα από τη δότρια περιοχή.
2) Προβαίνουμε σε υπερδιόρθωση (φουσκώνουμε περισσότερο τη λήπτρια χώρα) υπολογίζοντας πως ίσως και ένα 60% θα απορροφηθεί (δεύτερη φωτογραφία από αριστερά).
Σε περίπου ένα μήνα (χρονική περίοδος που δεν είναι πάντα σταθερή) επανεξετάζουμε τον ασθενή και εκτιμούμε αν χρειάζεται και δεύτερη συνεδρία για κάποια πιθανή διόρθωση.
Στις δύο τελευταίες φωτογραφίες της ενότητας «εικόνα 1» βλέπουμε το προεγχειρητικό και το απώτερο μετεγχειρητικό αποτέλεσμα (μετά από δύο μήνες περίπου). Το έλλειμμα έχει ομαλοποιηθεί πλήρως και το οίδημα της υπερδιόρθωσης (δεύτερη φωτογραφία από αριστερά) έχει υποχωρήσει.
Παρόλα αυτά η τοπική αλωπεκία (έλλειψη τριχών στην περιοχή) λόγω των εγχύσεων κορτιζόνης, δέκα χρόνια περίπου πριν, είναι ορατή, με αποτέλεσμα να υποχρεώνει τον ασθενή σε καθημερινό ξύρισμα.
Ένα παράδειγμα ακόμα: Λιποαναρρόφηση υπογναθίου χώρας (προγούλι) και διόρθωση του περιγράμματος της κάτω γνάθου, με ταυτόχρονες μικροεγχύσεις λίπους στις ρινοπαρειακές αύλακες.
Χρυσόστομος Χρυσοστομίδης
Πλαστικός Χειρούργος
Συνεργάτης του www.iator.gr