Φέτος συμπληρώνονται 40 χρόνια από την αποφράδα ημέρα του προδοτικού πραξικοπήματος της Ελληνικής Χούντας κατά του εκλεγμένου Προέδρου της Κυπριακής Δημοκρατίας, του Αρχιεπισκόπου Μακαρίου Γ´. Ακολούθησε η Τουρκική εισβολή, ο ξεριζωμός, η προσφυγιά, η εθνοκάθαρση και η διχοτόμηση. Σήμερα 40 χρόνια μετά είμαστε αντιμέτωποι με τετελεσμένα από τους λάθος χειρισμούς των εκάστοτε κυβερνήσεων.
Ότι ξεκίνησε από τα σκοτεινά παρασκήνια του ΝΑΤΟ, ολοκληρώθηκε αιματηρά επί του εδάφους από τις μεραρχίες των Τουρκικών μεχμετζίκ. Οι υπερασπιστές της Κυπριακής ανεξαρτησίας βρέθηκαν άοπλοι και προδομένοι, απέναντι στα τανκς της προδοσίας και στον πάνοπλο Αττίλα. Παρά την υπεροπλία του κακού, χωρίς να μετρήσουν το κόστος της αντίστασης, έδωσαν ηρωικά τη μάχη της τιμής και τον αγώνα τον καλό. Το καυτό εκείνο μαύρο καλοκαίρι του 1974 χάσαμε στο πεδίο των πολεμικών επιχειρήσεων αλλά δεν ηττηθήκαμε ιδεολογικά. Χάρη στις θυσίες του λαού μας, την ιερή σπονδή αίματος των χιλιάδων νεκρών, τραυματιών και αγνοουμένων, κρατάμε πεισματικά ελεύθερη αυτόν τον βράχο στην Ανατολική άκρη του Ελληνισμού. Δε συνθηκολογήσαμε με το άδικο και τη βία.
Επιβιώνουμε, παρά τα αλλεπάλληλα λάθη της πολιτικής μας ηγεσίας, που στάθηκε διαχρονικά ανάξια να διαχειριστεί τη μεγάλη θυσία των ηρώων της Κυπριακής Ελευθερίας και Δημοκρατίας. Διότι δυστυχώς όσα από τους σχεδιασμούς της Τουρκίας και των συμμάχων της δεν επιτεύχθηκαν στο πεδίο των προδομένων μαχών το ‘74, χάθηκαν – και χάνονται – στη συνέχεια μέσα από τα 40 χρόνια ανεπιτυχούς διαπραγμάτευσης από την εκάστοτε Κυπριακή ηγεσία.
Τέτοιες ώρες είναι εύκολα τα μεγάλα λόγια για τους ήρωες της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας. Οι σημερινές πράξεις είναι οι δύσκολες. Διότι σήμερα ο λαός μας αντιμετωπίζει μια νέα κατοχή και νέες ασύμμετρες απειλές. Βρισκόμαστε πλέον κάτω από την οικονομική επιτήρηση της Τρόικας με εμφανές το ενδεχόμενο, αυτή η κατάσταση να οδηγήσει σε εκχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων και σε νέες υποχωρήσεις. Έντονη πλανάται η οσμή σχεδιασμών που απεργάζονται οι γνωστοί κύκλοι των γνωστών φίλων και συμμάχων, που οδηγούν τον Κυπριακό λαό σε νέα ασφυκτικά διλήμματα και σε ένα νέο καταστροφικό κεφαλοκλείδωμα. Η «αδήριτη ανάγκη» – αυτή η λάμια της Κυπριακής Ιστορίας – προβάλλει και πάλιν ως δικαιολογία και πρόφαση για νέες υποχωρήσεις.
Οι οιωνοί, τα σημάδια των καιρών, είναι σκοτεινοί. Ο κίνδυνος που αντιμετωπίζει η Κυπριακή Δημοκρατία και η Ελευθερία του λαού μας δεν έπαψε ποτέ να υφίσταται. Κινδυνεύουν – όπως και τότε – από τους σχεδιασμούς της Τουρκίας και των συμμάχων της. Κινδυνεύουν όμως περισσότερο – όπως και τότε – από την έλλειψη προγραμματισμού, πρόβλεψης και προετοιμασίας. Κινδυνεύουν επειδή ελλείπει η αποφασιστικότητα και η σοφία, η πίστη και η αντοχή, ο δυναμισμός και η διεκδικητικότητα από αυτούς που ηγούνται κατά καιρούς αυτού του μικρού λαού. Κι ας είμαστε «μικρός λαός που πολεμά, χωρίς σπαθιά και βόλια, γι’ όλου του κόσμου το ψωμί, το φως και το τραγούδι».
Αυτές τις δύσκολες και κρίσιμες ώρες, που είναι πεπερασμένες στιγμές στους αιώνες της πολυτάραχης και ταραγμένης ιστορίας του νησιού μας, καλούμαστε να κρατήσουμε ρότα σταθερή και αταλάντευτη.
Ως Κίνημα Οικολόγων Περιβαλλοντιστών δεν μπορούμε να συναινέσουμε στη συνθηκολόγηση με το άδικο. Παραμένουμε σταθερά προσηλωμένοι στο στόχο για μια Κύπρο ελεύθερη, κυρίαρχη και ανεξάρτητη, χωρίς ξένους στρατούς, στρατιωτικές βάσεις και εποίκους, με πλήρως κατοχυρωμένα και σεβαστά τα ανθρώπινα και πολιτικά δικαιώματα όλων των Κυπρίων, ανεξάρτητα από φυλετική ή εθνική καταγωγή ή άλλο χαρακτηριστικό. Καλούμαστε όλοι να υποστηρίξουμε και σήμερα – με την αποφασιστικότητα όσων τη θυσία τιμούμε αυτές τις μέρες – τις αξίες της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας έναντι των σημερινών ασύμμετρων απειλών.