Θερίζουν ότι έσπειραν τώρα όσοι στην Κύπρο, κυβέρνηση και όχι μόνο, διαχειρίζονταν κατά καιρούς τα ζητήματα αεροπορικής συνδεσιμότητας, τουρισμού και συναφών θεμάτων.
Η κατάρρευση ενός Βρετανικού κολοσσού, πέραν των αναταράξεων παγκόσμια ανέδειξε ξανά και ξανά, τη γύμνια της Κύπρου σε όραμα και ορθές πολιτικές.
Μιλάμε συγκεκριμένα. Με ποιες δύο χώρες, αν ρώταγε κάποιος σε ανύποπτο χρόνο, θα έπρεπε να έχει η Κύπρος αέναη, οικονομικά προσεγγίσιμη και εθνικά συμφέρουσα αεροπορική σύνδεση. Εννέα στους δέκα θα έλεγαν Ελλάδα και Μεγάλη Βρετανία. Σωστό;
Σήμερα οι πτήσεις σε Αθήνα και Λονδίνο, για να μην αραδιάσω σειρά άλλων πόλεων, φαντάζουν «χρυσόσκονη». Έχουν καταντήσει ή τείνουν να καταστούν προορισμοί για πλούσιους. Και ας έχουν, πρώτον τις μεγαλύτερες Κυπριακές παροικίες και δεύτερον σχεδόν το 100% των Κυπρίων φοιτητών.
Τι έπραξαν; ΤΙΠΟΤΑ
Όταν ο περιλάλητος τότε Υπουργός Συγκοινωνιών Μάριος Δημητριάδης, έκλεινε, με τις ευλογίες του υπό αποχώρηση Χάρη Γεωργιάδη, τις Κυπριακές Αερογραμμές, διαφήμιζε ότι η συνδεσιμότητα θα αυξηθεί αφενός και αφετέρου λόγω απουσίας κρατισμού θα μειωθούν οι τιμές.
Ουδέν έγινε από τα δύο. Αντίθετα.
Έκλεισε η Cobalt πέταξαν οι τιμές για Αθήνα.
Τώρα έκλεισε η Thomas Cook, πέταξαν οι τιμές για Μεγάλη Βρετανία.
Θέλετε να σας θυμίσω τι έλεγαν τότε οι φοβεροί και τρομεροί Υπουργοί μας;
Μ. Δημητριάδης: 23 Ιανουαρίου 2015
«το θέμα της συνδεσιμότητας είναι ένα θέμα που μας απασχολεί πάρα πολύ σαν υπουργείο, έχω δώσει οδηγίες και έχει γίνει μελέτη για το θέμα της συνδεσιμότητας, έχουμε ήδη προβεί σε πολλές ενέργειες και θα είμαστε σε θέση να ανακοινώσουμε και άλλες ενέργειες σύντομα».
Εύγε!!!!