Οι φιλοδοξίες βάζουν στην άκρη μίση, πάθη και πολιτικές ιδεολογίες. Άνθρωποι που μέχρι πρόσφατα, όχι μόνο δεν έπιναν νερό στο όνομα του Νίκου Αναστασιάδη, αλλά τον περνούσαν και γενεές δεκατέσσερις, τώρα τρέχουν στο κατόπι του και τον περιστοιχίζουν. Ένα ενσταντανέ μαζί του, ένα πλάνο στην κάμερα ακόμη και η απλή παρουσία στις εκδηλώσεις που παρίσταται, ίσως, εκτιμούν, ανάψει το πράσινο φως για ολίγη από …εξουσία.
Φράσεις του τύπου “καλύτερα να μου κοπούν τα χέρια , παρά να ψηφίσω Νίκο Αναστασιάδη” ή «ούτε ζωγραφιστό θέλω να τον βλέπω», σβήστηκαν και, ως γνωστόν, τα λόγια τα παίρνει ο άνεμος…
Δημοσιογράφος της ΛΑΙΜΗΤΟΜΟΣ έπεσε πάνω σε κάποιους από τους προαναφερόμενους. Σε ερώτηση για την αιφνίδια μετάλλαξη, η απάντηση ήταν αφοπλιστική… “πρέπει να κάνεις ελιγμούς παντός καιρού και ο όλος ο πολιτικός κόσμος έτσι πρέπει να κάνει”…
Οι κύριοι αυτοί σίγουρα έχουν διδακτορικό στην πολιτική – φαύλη – διπλωματία…