Του Γιώργου Περδίκη*
Λοιπόν, να που μπήκαμε στην τελική ευθεία για τον A’ γύρο των προεδρικών εκλογών. Με βάση τα δεδομένα των δημοσιευμένων δημοσκοπήσεων – μένουν μόνο οι υποβολιμαίες φήμες της τελευταίας εβδομάδας – θα έχουμε προφανώς εκλογές δύο γύρων.
Φαίνεται επίσης να έχει κλειδώσει το ένα εισιτήριο της πρόκρισης σε σχέση με την υποψηφιότητα του κ. Νίκου Χριστοδουλίδη.
Ο ίδιος μιλώντας στην τελική Παγκύπρια συγκέντρωση των υποστηρικτών του την περασμένη Κυριακή ζήτησε «ισχυρή λαϊκή εντολή».
Αυτό είναι το πραγματικό διακύβευμα του πρώτου γύρου των προεδρικών εκλογών, πέραν βέβαια από το ποιος θα πετύχει να περάσει επίσης στο B’ γύρο. Δηλαδή ποια θα είναι η διαφορά μεταξύ των δύο «νικητών» του Α’ γύρου των εκλογών.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι στις τέσσερεις από τις έξι προηγούμενες προεδρικές εκλογές δύο γύρων, τελικός νικητής αναδείχθηκε αυτός που ήρθε δεύτερος στον Α’ γύρο. Από μια φορά οι Βασιλείου και Χριστόφιας και δύο φορές ο αείμνηστος Γλ. Κληρίδης.
Στις εκλογές του Α’ γύρου του 1993 ο Γ. Βασιλείου με ποσοστό 44.15% έναντι 36.74% του Γλ. Κληρίδη, ένιωσε τόση πολλή ασφάλεια που καλούσε τον αντίπαλο του να παραιτηθεί από την κούρσα για να γλυτώσει και η Δημοκρατία τα έξοδα των εκλογών. Δεν ασχολήθηκε πολύ για να κτίσει συμμαχίες και να μαζέψει εφεδρείες για τον Β’ γύρο. Ήταν τότε που ο μ. Αλέξης Γαλανός – Πρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΔΗΚΟ – είπε την παροιμιώδη φράση ότι «έλειψε η πεζίνα του Γ. Βασιλείου».
Μίλησε τελικά η τενέκκα. Ο Γ. Κληρίδης κέρδισε τον Β’ γύρο των προεδρικών εκλογών του ‘93 και στο ρόλο του πεζινάρη βρέθηκε το ΔΗΚΟ των Κυπριανού-Παπαδόπουλου.
Στις εκλογές του 1998 τον ρόλο του πεζινάρη του Β’ γύρου έπαιξε ο ίδιος ο μ. Αλέξης Γαλανός. Είχε διαφωνήσει με την υποστήριξη του Γ. Ιακώβου – κοινού υποψηφίου ΑΚΕΛ-ΔΗΚΟ – και ο ίδιος ως προεδρικός υποψήφιος πέτυχε ένα κρίσιμο ποσοστό 4% το οποίο έσπευσε να παραδώσει στον χαμένο του Α’ γύρου των προεδρικών εκλογών μ. Γλαύκο Κληρίδη, ο οποίος αναδείχθηκε τελικός νικητής.
Ποιος θα είναι ο πεζινάρης των φετινών εκλογών άραγε;
Είναι γεγονός ότι η εκλογική τακτική που ακολούθησε το ΑΚΕΛ προσπαθώντας να κερδίσει τον Α’ γύρο, πέτυχε να συρρικνώσει το εκλογικό εκτόπισμα των υποψηφίων που αρχικά φάνηκε να μπορούσαν να προσελκύσουν σημαντικό μέρος των ψηφοφόρων της κεντροαριστεράς. Αυτή η «επιτυχία» έχει και την αρνητική της πλευρά: έχει περιορίσει τα αποθέματα -την πεζίνα- του Β’ γύρου για τον Α. Μαυρογιάννη.
Η ίδια κατάσταση ισχύει σε ότι αφορά τους ψηφοφόρους του Κέντρου και των Οικολόγων. Η επιθετική πολιτική του επιτελείου Μαυρογιάννη προς τους χώρους αυτούς κατάφερε να συγκεντρώσει ότι μπορούσε να συγκεντρωθεί. Είναι πολύ αμφίβολο αν απέναντι στον Χριστοδουλίδη στο Β’ γύρο θα μπορέσει να περιμένει πολλά από αυτές τις πηγές.
Αντίθετα πεζινάρης του Β’ γύρου αναδεικνύεται φαίνεται το εθνικιστικό ΕΛΑΜ, με ότι (αρνητικό) μπορεί να σημαίνει για την Δημοκρατία αυτή η κατάσταση. Σίγουρα ο Α. Νεοφύτου έχει πολύ περισσότερα περιθώρια άντλησης από αυτή τη δεξαμενή ψήφων, έτσι;
Βέβαια υπάρχει και η εναλλακτική προσέγγιση ότι – τάχα – «αν λείψει η πεζίνα θα κινηθούμε με ηλεκτροκίνηση» όπως είπε ο εκπρόσωπος του επιτελείου Μαυρογιάννη. «Είναι και πιο οικολογικό» είπε.
Απλά υπενθυμίζω ότι στην Κύπρο – προς το παρόν – ο ηλεκτρισμός παράγεται κατά 85% από μαζούτ, που δεν είναι ανανεώσιμη (άρα απεριόριστη) πηγή ενέργειας. Ούτε πράσινη βεβαίως.
Γιώργος Περδίκης
Μέλος Πολιτικής Επιτροπής
Κίνημα Οικολόγων – Συνεργασία Πολιτών