Ο Πρόεδρος Ν. Χριστοδουλίδης αξιολογείται θετικά για την όλη παρουσία του στο Ευρωκοινοβούλιο, ιδιαίτερα για την ομιλία του στην ολομέλεια, αλλά και στις κατ΄ ιδίαν επαφές του με τις ηγεσίες των τριών μεγαλύτερων πολιτικών ομάδων. Συγκεκριμένα, η ομιλία κάθε νεοεκλεγέντα επικεφαλής κράτους-μέλους της Ευρωπ. Ένωσης (ΕΕ), εντάσσεται στη θεσμοθετημένη συζήτηση του Ευρωκοινοβουλίου «Αυτή είναι η Ευρώπη».
Έτσι, ο νεοεκλεγείς Πρόεδρος έπρεπε να παρουσιάσει το όραμα του για την Ευρώπη και αυτό έπραξε. Ενώπιον των παγκόσμιων προκλήσεων, παρέθεσε την πρόταση του για μια ισχυρότερη Ευρώπη με σταδιακή πορεία προς ομοσπονδιοποίηση κι εξήγησε την αναγκαιότητα για γεωπολιτικό ρόλο της ΕΕ. Σ΄ αυτό το πλαίσιο, ενέταξε και την δυνατότητα για πρωταγωνιστικό ρόλο της ΕΕ, μέσω της Κύπρου, στην προώθηση της συνεργασίας και την ενεργειακή μετάβαση στην πράσινη οικονομία στην ευρύτερη περιοχή της Αν. Μεσογείου και νοτιότερα. Αναφέρθηκε επίσης στην τουρκική εισβολή και συνεχιζόμενη κατοχή και εξήγησε ακροθιγώς την πρότασή του για ενεργότερη συμμετοχή της ΕΕ μέσω διαμόρφωσης ενός συμφωνημένου πλαισίου για επανέναρξη των διαπραγματεύσεων στη βάση των αποφάσεων του Συμβουλίου Ασφαλείας-ΟΗΕ για ένα επανενωμένο κράτος εντός της ΕΕ.
Μια πιο περιεκτική ομιλία δυνατόν να συμπεριελάμβανε κάποια κοινωνικο-οικονομικά θέματα πανευρωπαϊκού ενδιαφέροντος με κυπριακή ιδιομορφία π.χ. έλλειμμα απονομής δικαιοσύνης παρά το υποχρεωτικό Ευρωπαϊκό δίκαιο. Για τα Ευρωτουρκικά, στην δευτερολογία του θα μπορούσε να ζητήσει μέτρα υλοποίησης των σταθερών θέσεων του Ευρωκοινοβουλίου για αποχώρηση των κατοχικών στρατευμάτων, σεβασμού των αποφάσεων Ευρωπαϊκών Δικαστηρίων, καθώς και της αντιμετώπισης του εγκλήματος του εποικισμού μέσω του Διεθνούς Ποινικού Δικαστηρίου.
Την ώρα της μάχης για την Κύπρο στο Ευρωκοινοβούλιο, δεν έλειψε η πολιτική μικρότητα, τόσο από τη δογματική αριστερά που στις παρεμβάσεις τους «ξέχασαν» ότι αιτία του προβλήματος είναι η τουρκική κατοχή, όσο και από την ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική (Αβ. Νεοφύτου-ΔΗΣΥ), που κατέφυγε σε επικριτικές ατάκες, θεωρώντας μάλλον ότι ο προεκλογικός αγώνας για τις προεδρικές συνεχίζεται.
Στην ίδια αντιπολιτευτική μανία, μια εφημερίδα ανέδειξε ως κύριο πολιτικό μήνυμα τα άδεια έδρανα των Ευρωβουλευτών στη διάρκεια της ομιλίας στο Ευρωκοινοβούλιο και ο πρώην υπουργικός περίγυρος-ΔΗΣΥ, ευρισκόμενος ακόμη σε προεκλογικό, εντόπισε … αλλοίωση στις φωτογραφίες κατά την ομιλία! Αν τέτοιες «παρατηρήσεις» προέρχονταν από κάποιον αδαή, θα ήταν κατανοητή η άγνοια. Στην πραγματικότητα, η συμμετοχή των Ευρωβουλευτών ήταν η αναμενόμενη όπως και με άλλους Προέδρους της Κύπρου, για δύο κυρίως λόγους: Η Κύπρος έχει τον μικρότερο αριθμό Ευρωβουλευτών και έτσι συμβαίνει συχνά λόγω μεγέθους, κι επιπλέον, η πλειονότητα των Ευρωβουλευτών χωρίς χρόνο ομιλίας επί του θέματος στην ολομέλεια, παρακολουθεί από τα γραφεία μέσω οθόνης, ενώ εκατομμύρια άλλοι παρακολουθούν διαδικτυακά.
Συμπερασματικά, οι πολιτικές μικρότητες τυγχάνουν άκριτης αποδοχής από τον χειραγωγούμενο εγχώριο σκληρό δογματικό πυρήνα και τους πρόθυμους υποτελείς λόγω κομματικής εξάρτησης, ενώ οι σκεπτόμενοι πολίτες αντιμετωπίζουν με καλόπιστη κριτική σκέψη τον κάθε Πρόεδρο γιατί προέχει η μάχη για την Κύπρο.
Κώστας Μαυρίδης,
Ευρωβουλευτής ΔΗΚΟ (S&D) ,
Πρόεδρος Πολιτικής Επιτροπής για τη Μεσόγειο