Έπρεπε να προηγηθεί η διεθνής ταπείνωση περί ξεπλύματος μαύρου χρήματος.
Να προηγηθούν δηλώσεις Ευρωπαίων περί αναξιοπιστίας του πολιτικού και τραπεζικού συστήματος της Κύπρου.
Να προηγηθεί καταιγισμός ρεπορτάζ και άρθρων ξένων μέσων ενημέρωσης, που «στόχευαν» επιτιμητικά το «διαβρωμένο», «ελλιπές», «σάπιο» σύστημα».
Η κυβέρνηση Χριστόφια παρακολουθούσε αδρανής και , όπως αποδείχτηκε, «μικρή» για να αντιδράσει. Να αναλάβει νωρίς πρωτοβουλία δράσης κατά του «οργανωμένου» μπαράζ από ομάδες …συντρόφων Ευρωπαίων, που συνηθίζουν να ακολουθούν την τακτική του μαστίγιου και του καρότου, απέναντι στις χώρες που ζητούν οικονομική στήριξη.
Η κυπριακή κυβέρνηση έπρεπε να περιμένει την «επίθεση για το καλό της Κύπρου». Είχε άλλωστε πρόσφατο το παράδειγμα της Ελλάδας, που βαλλόταν διαρκώς για χρόνια, κυριολεκτικά διαπομπευόταν, έως ότου δει τα πρώτα χαμόγελα συμπαράστασης, μετά από συνεχείς μειώσεις μισθών, απολύσεις, λουκέτα, συντριβή των εργασιακών κεκτημένων.
Χρειάστηκε την πρωτοβουλία εκστρατείας «αντεπίθεσης» να πάρει ο ΔΗΣΥ, και να συνδράμουν και τα υπόλοιπα κόμματα, για να αρχίσουν συντονισμένες δράσεις αντιστροφής του κλίματος στην Ευρώπη. Και κάποια θετικά αποτελέσματα, έχουν ήδη γίνει ορατά, με δηλώσεις υπέρ της κυπριακής αξιοπιστίας.
Προφανώς, η κυβέρνηση του Δημήτρη Χριστόφια βιάζεται να παραδώσει την εξουσία…