Έρευνα που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Γκέτεμποργκ, εξέτασε το κατά πόσο επηρεάζει η κατάθλιψη ενός από τους γονείς όλα τα μέλη της οικογένειας, καθώς εν μέσω της οικονομικής κρίσης, σε παγκόσμιο επίπεδο οι οικογένειες βιώνουν μια δύσκολη και σε πολλές περιπτώσεις επώδυνη καθημερινότητα.
Στην μελέτη, πήραν μέρος 9 οικογένειες, στις οποίες περιλαμβάνονταν 11 γονείς και 10 παιδιά με ηλικίες από 5-26 ετών. Στόχος ήταν να αναλυθεί με πoιο τρόπο επηρεάζει την οικογένεια όταν ένας εκ των γονέων υποφέρει από κατάθλιψη και πώς αντιδρούν σε αυτή την περίπτωση τα παιδιά.
Οι επιστήμονες διαπίστωσαν ότι η ζωή όλης της οικογένειας όταν ένα γονιός έχει κατάθλιψη, είναι δύσκολη και περίπλοκη και επιδρά αρνητικά σε όλα τα μέλη. Οπως λένε, η κατάθλιψη δημιουργεί στον πάσχοντα την αίσθηση της κόπωσης και της εξάντλησης. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να επηρεάζονται οι ζωές των παιδιών. Η κατάθλιψη δεν βοηθά στην επικοινωνία μεταξύ των μελών της οικογένειας, ειδικά μεταξύ του πάσχοντα και των παιδιών του. Τα μέλη της οικογένειας σταματούν να ζουν αρμονικά, να συνεργάζονται, να μιλούν μεταξύ τους, καθώς ο γονιός που βιώνει αυτή τη δύσκολη κατάσταση αποτραβιέται από τους υπόλοιπους και κλείνεται στον εαυτό του, ενώ τα παιδιά λαμβάνουν αυτή την αποξένωση ως αδιαφορία και εγκατάλειψη από τον γονιό.
Τα μέλη της οικογένειας κάνουν προσπάθεια όσο το δυνατόν περισσότερο να αντεπεξέλθουν μέσα σε αυτή την κατάσταση, για να αποκατασταθεί με κάποιο τρόπο η καθημερινότητα της οικογένειας, τουλάχιστον σε λειτουργικό επίπεδο. Τα παιδιά συνήθως αναλαμβάνουν ευθύνες απέναντι στο γονιό, που είναι με κατάθλιψη, αλλά και στα αδέλφια τους και στον ίδιο τον εαυτό τους.
Το μεγαλύτερο βάρος που νιώθουν μάλιστα, όπως παρατήρησαν οι ερευνητές, είναι ότι αισθάνονται να έχουν την ευθύνη να παρακολουθούν το γονιό τους μην τυχόν και κάνει καμιά απόπειρα αυτοκτονίας.
Οι επιστήμονες, επισημαίνουν ότι σύμφωνα με την ανάλυση των αποτελεσμάτων, φαίνεται ότι τα παιδιά αναπτύσσουν το αίσθημα της ευθύνης έναντι του γονέα που βιώνει κατάθλιψη, ωστόσο μαζί με τις ευθύνες που επωμίζονται νιώθουν έντονα και μοναξιά τα ίδια. Παρόλα αυτά, με μεγάλο πάθος προσπαθούν να βελτιωθούν οι σχέσεις της οικογένειας και να υπάρχει αλληλεπίδραση μεταξύ των μελών της. Επιπλέον, παρατήρησαν ότι ακόμα και αν φύγει η κατάθλιψη, η κανονική κατάσταση του σπιτιού αργεί να επιστρέψει, ενώ πάντα υπάρχει η σκέψη ότι μπορεί να επανέλθει ο γονιός στην κατάθλιψη. Όλο αυτό δείχνει ότι η περίοδος καταπόνησης που περνά η οικογένεια, λόγω της κατάθλιψης, είναι μεγάλη. Γι’ αυτό όπως λένε χρειάζεται μια προσεκτική προσέγγιση φροντίδας για όλη την οικογένεια.
Στο θέμα αυτό βοηθούν τα προγράμματα αντιμετώπισης και θεραπείας για το γονιό. Για το λόγο αυτό απαιτείται σχεδιασμός και εφαρμογή ενός μοντέλου περίθαλψης, που θα επιτρέπει σε όλη την οικογένεια να λαμβάνει μέρος, ώστε το άτομο που πάσχει να παίρνει φροντίδα και υποστήριξη.
Το να συμπεριληφθεί μάλιστα όλη η οικογένεια στο πρόγραμμα αντιμετώπισης του γονιού που πάσχει από κατάθλιψη, προσφέρει όπως λένε, πιο καλά αποτελέσματα στη θεραπεία του πάσχοντα.