Ότι χρυσό είχαν να πουλήσουν, το πούλησαν … Τώρα, πολίτες σε δήμους της περιφέρειας σε όλη την Ελλάδα, πουλούν ακόμη και οικογενειακούς τάφους για λίγα ευρώ…
Η πραγματικότητα είναι ανατριχιαστική, παραμένει όμως πραγματικότητα. Οι πολίτες που χτυπούν την πόρτα των δήμων και των κοινοτήτων για λίγα ξύλα και λίγο φαγητό για να βγει η μέρα, αυξάνονται. Οι περισσότεροι από αυτούς άνεργοι, ή με μισθούς και συντάξεις πείνας.
“Έως τώρα πουλούσαν ό,τι χρυσά είχαν για να ζήσουν. Τώρα έρχονται στον δήμο και ζητούν βοήθεια με κάθε τρόπο. Όταν φτάνουν άνθρωποι στα γραφεία μας και μας λένε ότι πουλάνε έως και τους οικογενειακούς τους τάφους για λίγα ευρώ, εμείς τι να κάνουμε;” δηλώνει στο Αθηναϊκό Πρακτορείο, η δήμαρχος Βέροιας, Χαρούλα Ουσουλτζόγλου – Γεωργιάδη, δίνοντας ένα παράδειγμα της τραγικής κατάστασης στην οποία φτάνουν ορισμένοι δημότες.
Μία γυναίκα στο δήμο Δίου -Ολύμπου του νομού Πιερίας, που της έκοψαν το ηλεκτρικό ρεύμα λόγω οφειλών βρέθηκε έξω από τα γραφεία αντιδημάρχων ζητώντας να της αγοράσουν έστω μία φιάλη γκαζιού .
“Ο μισός μισθός των δημάρχων πηγαίνει σε ανθρώπους που έχουν ανάγκη. Όταν έρχονται και σου ζητάνε 5 ή 10 ευρώ για να περάσουν ή να συμπληρώσουν τους λογαριασμούς δεν θα δώσεις; Η κατάσταση είναι τραγική. Το θετικό είναι ότι οι πολίτες έχουν ανεπτυγμένο το αίσθημα αλληλεγγύης και όταν ζητάμε να βοηθήσουν το κάνουν” λέει ο δήμαρχος Δίου -Ολύμπου Γιώργος Παπαθανασίου.
Στη Νάουσα, ο δήμαρχος Τάσος Καραμπατζός, κάνει λόγο για πολίτες που δίνουν έναντι 10 ευρώ για κάποια μικρά ανταλλάγματα που όμως θα τους βοηθήσουν να επιβιώσουν. «Προσπαθούν να πορευτούν, να πάρουν λίγο γάλα, ενώ είναι αρκετοί ακόμη αυτοί που δεν θέλουν να μιλήσουν για να μην μαθευτούν τα ζόρια τους σε μία κλειστή κοινωνία. Θα πρέπει σε όλους αυτούς να τους δώσουμε ελπίδα”.
Στη Φλώρινα, όπου το κρύο είναι ιδιαίτερα τσουχτερό και ο χειμώνας μακρύς εκατοντάδες είναι οι κάτοικοι που δυσκολεύονται να ανταποκριθούν στα έξοδα της θέρμανσης. Αποτέλεσμα είναι να γυρεύουν και εκεί από τον δήμαρχο 20-30 για να αγοράσουν ξύλα για να ζεσταθούν.
Ο δήμος Θεσσαλονίκης ξεκίνησε τη λειτουργία του “Κοινωνικού Παντοπωλείου” για το πρώτο εξάμηνο του 2013. Το πρόγραμμα λειτουργεί τα τελευταία τρία χρόνια και κάθε εξάμηνο, με την επίδειξη ειδικής κάρτας, παρέχονται σε 200 άπορες οικογένειες και μεμονωμένα άτομα που αντιμετωπίζουν οικονομικά προβλήματα, είδη παντοπωλείου, απορρυπαντικά, κατεψυγμένα προϊόντα, ενδύματα, είδη οικιακού εξοπλισμού, παιχνίδια κ.ά.