Τα γιατροσόφια των γιαγιάδων μας χρησιμοποιούνται όλο και πιο πολύ στις μέρες. Με απλά υλικά τα περισσότερα από τα οποία βρίσκουμε πολύ εύκολα από τη φύση ή σε βιολογικά καταστήματα μπορούμε εύκολα να αντιμετωπίσουμε τους πόνους.
Είναι γνωστό ότι η ομοιοπαθητική απαγορεύει τη χρήση φαρμάκων, οι παλιές γιαγιάδες όμως έβρισκαν λύση σε κάθε πάθηση χρησιμοποιώντας φυσικά προϊόντα, οι ασιατικές χώρες προτείνουν τη χρήση βοτάνων για την αντιμετώπιση διαφόρων ασθενειών.
Ας δούμε κοιπόν μερικά γιατροσόφια για διάφορα είδη πόνων:
ΚΟΙΛΟΠΟΝΟΣ: ένα μάλλινο πανί ποτισμένο με οινόπνευμα ή τσίπουρο το έβαζαν φωτιά, το έσβηναν και το σιδέρωναν. Κατόπιν το έβαζαν στην κοιλιά..
Κάτι παρόμοιο ήταν μαντήλι εμποτισμένο με ζεστό ούζο πάνω στον ομφαλό ή εντριβή με ζεστό νερό με ούζο
Επίσης έβαζαν στην κοιλιά καυτό κρεμμύδι.
Στον κοιλόπονο έπιναν χαμομήλι ή φασκόμηλο ή βράζανε τσίπουρο με νερό και ζάχαρη και το πίνανε
ΠΟΝΟΔΟΝΤΟΣ: ούζο ή γαρύφαλλο στο δόντι που πονάει. Κάτι διαφορετικό ήταν αλάτι και ελιά στο δόντι που πονούσε ή σαν λύση απελπισίας έβαζαν φύλλο κισσού στο πονεμένο δόντι άλλα ναι μεν σταμάταγε ο πόνος αλλά ταυτόχρονα δε κατέστρεφε το δόντι!!
ΠΟΝΟΣ ΑΥΤΙΟΥ: στάζανε μέσα ζωμό από ψημένο πράσο.
ΠΟΝΟΣ ΛΑΙΜΟΥ: τσάι με κονιάκ και λίγο μαυροπίπερο.
ΚΟΛΙΚΟΣ: βράζανε τριβόλια, αγριάδα ( μαζί με τη ρίζα) και τη φούντα του καλαμποκιού. Αυτό το αφέψημα το πίνανε.
ΟΤΑΝ ΠΟΝΑΝΕ ΟΙ ΑΜΥΓΔΑΛΕΣ: έβγαζαν τα σπόρια από το ρόδι και τα έβραζαν για αρκετή ώρα μέσα σε λίγο νερό. Κατόπιν, στράγγιζαν τα κουκούτσια από το νερό. Αυτόν το χυμό τον φύλαγαν σε ένα βάζο και κάθε φορά που πονούσε ο λαιμός έκαναν γαργάρες. Τα αποτελέσματα ήταν άμεσα.
ΕΝΤΡΙΒΕΣ ΣΤΑ ΠΟΔΙΑ ΠΟΥ ΠΟΝΑΝΕ με χλιαρό ούζο
ΠΟΝΟΙ ΑΠΟ ΡΕΥΜΑΤΙΣΜΟΥΣ: ζεσταίνουμε σε στεγνό τηγάνι φρέσκια κοπανισμένη ρίγανη και την βάζουμε στο μέρος που πονάει.
ΣΤΟΜΑΧΟΠΟΝΟΣ: έπιναν λικέρ από κράνα.