Ο Δημοκρατικός Συναγερμός τιμά την επέτειο της 1ης Απριλίου 1955, τη λαμπρότερη στιγμή της σύγχρονης κυπριακής ιστορίας. Αποτίουμε φόρο τιμής και ευγνωμοσύνης στους ήρωες και τους αγωνιστές του εθνικο-απελευθερωτικού αγώνα της ΕΟΚΑ, οι οποίοι ακολουθώντας το παράδειγμα των προγόνων μας, έδωσαν και τη ζωή τους για την ελευθερία της Κύπρου και για την Ένωση.
Η 1η Απριλίου 1955 αποτελεί τον σημαντικότερο σταθμό στην πολυκύμαντη πορεία του κυπριακού ελληνισμού για απόκτηση της ελευθερίας του και την δραματικότερη αποκορύφωση μιας σειράς συνεχών εθνικών προσπαθειών για αποτίναξη του αγγλικού ζυγού, που σημάδεψε τον ιστορικό βίο της Κύπρου. Παρά την άνιση διαπάλη με την κραταιά αποικιακή αυτοκρατορία της εποχής, ο αγώνας εκείνος υπήρξε επιτυχής ως προς τους στόχους του • άλλο αν στη συνέχεια, στο πολιτικό πεδίο, δεν βρήκε τη συνέχεια που άξιζε.
Τις ώρες αυτές, που η Κύπρος βρίσκεται αντιμέτωπη με μια πρωτοφανή οικονομική κρίση και κινδύνους για την ίδια τη συνοχή της κοινωνίας μας, για να αντιμετωπίσουμε αυτή την πρωτόγνωρη απειλή, θα πρέπει να αντλήσουμε διδάγματα και να αναζητήσουμε αρετές και χαρακτηριστικά της γενιάς της ΕΟΚΑ. Είναι ώρα να στραφούμε στις διαχρονικές αξίες της ιστορίας μας και τις πατροπαράδοτες αρετές της φιλοπατρίας, του φιλότιμου και της φιλαλληλίας. Είναι ώρα να αντλήσουμε διδάγματα από τους αγώνες του λαού μας και πρώτα απ’όλα από το θαυμαστό έπος 1955-59: ομοψυχία, συλλογικότητα, αντοχή, επιμονή στον στόχο, σκληρή δουλειά και πίστη στην επιτυχία της προσπάθειας.
Η στάση ωριμότητας και ευθύνης που επιδεικνύει τον καιρό αυτό ο κυπριακός ελληνισμός εκπέμπει μήνυμα αισιοδοξίας και σιγουριάς ότι μπορούμε, και θα πετύχουμε να βγάλουμε τη χώρα μας από τη δύσκολη θέση στην οποία έχει βρεθεί.
Εξάλλου, η πατρίδα μας παραμένει ακόμα θύμα της τουρκικής εισβολής και κατοχής. Η προσπάθεια για μια δίκαιη και λειτουργική λύση πρέπει να συνεχισθεί. Σε αυτό αποσκοπεί και σήμερα η ηγεσία μας αναζητώντας μια πολιτική συμφωνία για ειρηνική επίλυση του Κυπριακού. Προκειμένου να έχουμε ξανά μια ενωμένη χώρα και να δούμε τους τόπους μας στα κατεχόμενα να ξεφεύγουν από την κατοχή του τουρκικού στρατού.
Επιστρατεύοντας όλες μας τις δυνάμεις, αναζητώντας παντού συμμάχους και με την αδιάλειπτη συμπαράσταση της Ελλάδας θα πρέπει να συνεχίσουμε τις προσπάθειες για επίτευξη οριστικής, αλλά ταυτόχρονα βιώσιμης λύσης του κυπριακού προβλήματος που θα επανενώνει το νησί μας σε συνθήκες ειρήνης, προόδου και ασφάλειας για όλους τους κατοίκους του.
Με τρόπους διαφορετικούς και με άλλα μέσα, ο κυπριακός ελληνισμός επιζητά τα ίδια αγαθά που διεκδίκησε ο αγώνας που ξεκίνησε την 1η Απριλίου 1955: την ελευθερία και το απαράγραπτο δικαίωμα της εθνικής ταυτοπροσωπίας, μια ελεύθερη πατρίδα, δηλαδή ένα δημοκρατικό κράτος δικαίου μέσα στην ενωμένη Ευρώπη. Πρέπει να το επιτύχουμε, αν θέλουμε να φανούμε αντάξιοι συνεχιστές των αγώνων των παλικαριών του ‘55 – ‘59.