“Που σε πονεί και που σε σφάζει” κατάντησαν τις πρώτες βοήθειες οι γιατροί στο Γενικό Νοσοκομείο Λάρνακας.
Γιατί το λέμε αυτό; Γιατί κάποιοι ξεχάσαν ότι είναι άνθρωποι, ότι δώσανε όρκο και κυρίως ότι τους πληρώνουμε εμείς, τους βολεμένους του δημοσίου, για να μας εξυπηρετούν και να μας σέβονται, ειδικά σε θέματα υγείας, και όχι να μας προσβάλλουν και να μας ξαποστέλλουν λες και είμαστε ζώα.
Πας στις πρώτες βοήθειες Κυριακάτικα (και που αλλού να πας δηλαδή), κάνεις την εγγραφή σου στην « κοιμισμένη» υπάλληλο στο γυάλινο κουτί, που από τη βαρεμάρα της να μιλήσει νομίζεις ότι είναι μουγκή, σε αφήνουν να περιμένεις δύο ώρες και όταν επιτέλους ενδιαφέρονται να σε ρωτήσουν τι σε έκανε να σπεύσεις στο νοσοκομείο Κυριακάτικα, λόγοι όπως πρησμένες αμυγδαλές, βήχας, έντονος πόνος στο στομάχι, τάση για εμετό και λιποθυμία, θεωρούνται κάτι απλό και μη ανησυχητικό.
Και τι έπρεπε να έχω ρε κουμπάρε γιατρέ για να ανησυχήσω; Ισπανική γρίπη;
Να εξετάσεις τον ασθενή που περίμενε δύο ολόκληρες ώρες και να του δώσεις μια αγωγή δεν είχες χρόνο. Να τον καλέσεις όμως στο χώρο εξέτασης για να του πεις μετά από δύο ώρες-χωρίς εξέταση– ότι δεν έπρεπε να έρθει στις πρώτες βοήθειες και ότι θα πρέπει να μάθει να τις χρησιμοποιεί σωστά, είχες.
Ε, είσαι για κλάματα γιατρέ μου. Μόνο κομπογιαννίτης θα το ΄κανε αυτό!
Το περιστατικό συνέβη χθες Κυριακή μεταξύ των ωρών 12:15-14:30.
Ο ασθενής παραπέμφθηκε στα εξωτερικά ιατρεία για την επόμενη μέρα προκειμένου να του γράψουν την αντιβίωση, την οποία ο γιατρός στις πρώτες βοήθειες αρνήθηκε να γράψει.
Την Κυριακή λοιπόν στην Κύπρο αν νιώσετε αδιαθεσία, μην ανησυχείτε. Περιμένετε να ξημερώσει Δευτέρα.
Ν.Π