Εκτενές άρθρο της γαλλικής εφημερίδας Liberation, επαινεί και φέρνει ως παράδειγμα τον Κύπριο τραγουδοποιό Αλκίνοο Ιωαννίδη, που πρόσφατα είχε δημοσιεύσει στην προσωπική του ιστοσελίδα ένα υπέροχο κείμενο για την ιδιαίτερη πατρίδα του με τίτλο «Ελεύθεροι κατακτημένοι».
«Ορισμένοι γνώστες οικονομολόγοι (μα δεν είναι αυτό ένα οξύμωρο;) σκέφτονται πως η Κύπρος μας προσφέρει μια “ευχάριστη” πρόγευση από το προσεχές μέλλον. Ωστόσο, όταν σκεφτόμαστε μουσικά την Κύπρο, σκεφτόμαστε τον Αλκίνοο Ιωαννίδη, του οποίου η καριέρα ξεκίνησε δυναμικά στη δεκαετία του ’90 και δεν έχει σταματήσει να δείχνει την ίδια δύναμη».
Η Liberation έχει ασχοληθεί ξανά με τη μουσική του Αλκίνοου Ιωαννίδη. Η σημερινή κατάσταση στην Κύπρο αλλά και το πρόσφατό του κείμενο αποτέλεσαν την αφορμή για τους συντάκτες της γαλλικής εφημερίδα να εξυμνήσουν ξανά την τέχνη ενός σημαντικού τραγουδοποιού που τη χώρα του με τη μουσική του και με τα λόγια του.
«Γίναμε αρχοντοχωριάτες», γράφει ο Αλκίνοος Ιωαννίδης «επενδύοντας στα χειρότερα χαρακτηριστικά των δύο συνθετικών της λέξης. «Έχω γάμο», λέγαμε και στεκόμασταν καλοντυμένοι σε γκαζόν ξενοδοχείων, με φακελάκια στα χέρια, χωρίς αληθινή, από καρδιάς ευχή. «Και οι γάμοι μας, τα δροσερά στεφάνια και τα δάχτυλα, γίνουνται αινίγματα ανεξήγητα για την ψυχή μας». Ούτε αινίγματα, ούτε τίποτε. Όλα απαντημένα, όλα πεζά. Μεγάλα και άδεια. Απομείναμε αναίσθητοι μπροστά στο ιερό, ζώντας ένα γυαλιστερό, αντιαισθητικό, άχαρο, ανέραστο, ανίερο, ξοδεμένο παρόν. Χωρίς μνήμη, χωρίς όνειρο, διαζευγμένοι».