Αν πιστεύεις σε σένα και τον Άνθρωπο. Αν είσαι έτοιμος να πιστέψεις στο «θαύμα».
Το 2014 μας έχει αποχαιρετήσει. Το 2014 ήταν ένας δύσκολος χρόνος ο οποίος έχει αφήσει τα σημάδια του.
Κάποιοι δοκιμάστηκαν σκληρά από τη κρίση, κάποιο έχασαν τη δουλειά τους… Γύρω σου βλέπεις αγέλαστα πρόσωπα, σφιγμένες καρδιές και αδιέξοδα.
Και όμως, εάν η δυστυχία σε πολιορκεί από παντού σίγουρα νοιώθεις την ανάγκη να κάνεις κάτι για να φωτίσεις το μονοπάτι της ζωής σου. Να γιορτάσεις, να χαρείς το σήμερα, ελπίζοντας και προσμένοντας τις καλύτερες ημέρες που θα έρθουν για όλους.
Ουτοπία; Φαντασίωση; Ψεύτικη ελπίδα;
Λίγο σε νοιάζει, αν ξέρεις ότι έχεις τη δύναμη να υλοποιήσεις το αστροφώτιστο μέλλον σου. Αν πιστεύεις σε σένα και τον Άνθρωπο. Αν είσαι έτοιμος να πιστέψεις στο «θαύμα».
Όσοι σου λένε ότι τσάμπα αισιοδοξείς, στην πραγματικότητα ξέρουν ελάχιστα για τις δυνατότητες σου. Σε κατατάσσουν αβίαστα στην κατηγορία του ανήμπορου ανθρωπάκου, υποβιβάζουν τη βούληση σου και βέβαια δεν υπάρχει κανένας λόγος για να τους επιβεβαιώσεις.
Ίσα-ίσα, που η διάψευση τους, είναι ένα από τα ύψιστα καθήκοντα σου.
Ο κόσμος γύρω σου υποφέρει από έλλειψη πίστης κι όχι αδικαιολόγητα. Το ξέρεις ότι έχει προδοθεί πολλές φορές, ότι κι εσύ έχεις προδοθεί, μα δεν το βάζεις κάτω. Μεγάλωσες αλλά η καρδιά σου είναι σαν του μικρού παιδιού και κρατώντας σφιχτά την νιότη σου, εκμεταλλεύεσαι το κάθε ξέφωτο που σου παρέχει το σύμπαν.
Σαν αυτό που ανοίγεται μπροστά σου αυτές τις ημέρες.
Ο φίλος σου ο Δίας δεν σε έχει ξεχάσει και σίγουρα μπορείς να κάνεις ένα διάλειμμα χαράς, παραμερίζοντας τις αγωνίες, τα άγχη και τους φόβους σου για το μέλλον, κρατώντας μόνον την πίστη σου ότι θα τα καταφέρεις.
Κι ακόμα καλύτερα, μπορείς να εμφυσήσεις και στους συνοδοιπόρους σου αυτήν την αισιοδοξία. Να τους κάνεις να γελάσουν, να διασκεδάσουν, να ερωτευθούν. Να τους παρασύρεις στον χορό των απολαύσεων της καρδιάς που είναι ανεκτίμητες και δεν σκιάζονται από τις όποιες υλικές στερήσεις. Να τους εμψυχώσεις, θυμίζοντας τους εκείνες τις στιγμές που η όρεξη τους για ζωή νικούσε κάθε υλική στέρηση. Τότε που αγαπούσαν κι έκαναν σχέδια χωρίς να έχουν μια πεντάρα στην τσέπη.
Τότε που κι εσύ καθόσουν σε ένα παγκάκι, με τη φλόγα του έρωτα σου να σε ζεσταίνει. Τότε που λαχταρούσες να μοιραστείς τη χαρά σου, χωρίς υστεροβουλίες και συμφέροντα. Τότε που δεν φοβόσουν «να μπεις σε περιπέτειες», να τολμήσεις, να ζητήσεις το καλύτερο για σένα.
Τελικά μπορείς να περνάς καλά, ακόμη κι όταν οι άλλοι γύρω σου υποφέρουν. Με το να τους διώχνεις τη θλίψη κι όλα αυτά που τους βαραίνουν. Μα η πιο πολύτιμη συμβολή σου είναι ότι αναθερμαίνεις την πίστη τους για το καλύτερο. Βλέπουν εσένα, το ζωντανό παράδειγμα τους, που τους αποδεικνύει ότι δεν χάθηκαν όλα και ούτε πρόκειται να χαθούν και τότε είναι που το διάλειμμα τους, το διάλειμμα σου, γίνεται πηγή δημιουργίας.
Καλή χρονιά με υγεία και αγάπη!